Czy przeprowadzka to trauma dla dzieci?

[Redakcja]

– Warto budować dom, kiedy jest się młodym człowiekiem, aby nasze dzieci mogły wychowywać się już w nowym środowisku, aby zdobywały pierwszych przyjaciół i nie były narażone na traumę, jaką jest przeprowadzka w nowe miejsce i zerwanie poprzednich więzi – stwierdza Dorota Ponińska-Bratosiewicz.

– Dzieci „przeszczepione” bardzo trudno się adaptują i przeważnie nie traktują nowego miejsca zamieszkania jako naprawdę swojego. Dlatego nie zamierzaliśmy i nie zamierzamy zmieniać adresu, nawet jeśli uznajemy, że technologia domu, w którym mieszkamy, jest niedoskonała. Doszliśmy do wniosku, że wolimy przeprowadzić duży remont i modernizację niż opuszczać to miejsce. Miejsce, które przecież wybraliśmy przed laty ze względu na jego urodę. Zresztą my podobnie jak dzieci nawiązaliśmy wiele przyjaźni w okolicy. A to jest czasami ważniejsze niż rzeczy materialne.

Fragment artykułu: Dlaczego nie wybudowałbym domu szkieletowego?

Co Państwo o tym myślą?

[retrofood]

Dzieci? Są ciekawskie jak koty i mają gdzieś dawne miejsca. W dodatku dorastajac i tak zwykle znaczą swoje ścieżki, poznają nowe miejsca i traktują je jak własne. To jak z muzyką. Ta rodziców nigdy nie jest dobra, wolą nawet wracać do muzyki dziadków.
Dlatego o żadnej traumie nie ma mowy. Najwyżej dzień, dwa, zamieszanie i obwąchiwanie nowego otoczenia.

[Gość adiqq]

ja to mam wrażenie, że traumę to mają rodzice przy przeprowadzce
syn się już nie mógł się doczekać przeprowadzki....i tak jak pisze retro - pózniej to było zapoznanie się z nowym miejscem - takie obwąchiwanie otoczenia...zresztą doskonale mu już znanego z wcześniejszych wizyt na budowie...

[stokrotka.35]

A co do dzieciaków, one zawsze spadają na 4 łapki.... i szybko wszędzie sięadoptują

[Draagon]

Zależy ile lat i od osobowości no i jak daleko ma się przeprowadzać - jak nastolatek to trauma murowana

[cyma2704]

Jak moim panom zakomunikowałam, że wyprowadzamy się na wieś, a mieszkanie wynajmujemy, to był szok. Powiedzieli, że nigdy, przenigdy.
A ja

[Teonet]

Tutaj nie da się tego stwierdzić w jednoznaczny sposób. Moim zdaniem wszystko zależy- jak zreszta słusznie zauważyliście,od wieku dziecka oraz od ego ile lat mieszkało w jednym miejscu,jak bardzo jest przywiązane,koledzy itd. Każdy czynnik ma znaczenie.

[Domartstyl_]

wydaje mi się, że jeśli decyzja o przeprowadzce jest wspólną decyzją całej rodziny i wszyscy się na nią godzą to chyba nie ma żadnego problemu. Dzieci zazwyczaj nie maja problemu w nawiązywaniu nowych znajomości

[Horizonpolska]

Zależy to w głównej mierze od tego w jakim wieku znajdują się dzieci,im mniejsze tym w zasadzie problemu nie ma,natomiast najgorzej jeżeli jest to dorastające dziecko i ma w danym otoczeniu przyjaciół z którymi musi się rozstać.

[mama_muminka]

jak byłam dzieckiem to przeżyłam jedna przeprowadzkę i jakoś traumy z tego powodu żadnej nie mam, prawdę mówiąc mogłabym się często przeprowadzać, bo lubię nowe, rzeczy i miejsca, jak mój brat teraz przeprowadzał się z rodzina do nowego domu to mój bratanek tez jakoś nie miał z tym wielkich problemów, wbrew przeciwnie był bardzo podekscytowany, a jaka radość była, gdy przyjechali wielkim samochodem z firmy transportowej teraz nic tylko chodzi i wszystkim mówi, ze on w przyszłości będzie zawodowym kierowcą, co bratowa jak wiadomo próbuje mu już teraz wybić z głowy i coś w tym jest, ze chyba ona bardziej ta przeprowadzkę przeżyła niż dziecko

[Gość Maciek11]

ja wynajełem firme i przeprowadziłą mnie za 200zł wnosząc wynosząc zabezpieczając wszystko ;) a ja zająłem sie dziećmi ;)

[pollina]

Z własnego doświadczenia wiem, że wcale nie musi to być trauma - wszystko trzeba robić z głową. Nie przeprowadzaliśmy się na odludzie, ale pod miasto, więc nie mieliśmy tak daleko do rodziny i znajomych. Poza tym trzeba dziecku pokazać pozytywy - duży ogród, mnóstwo przestrzeni dookoła. My też kupiliśmy psa do domu - to się fajnie sprawdza, bo dziecko potem kojarzy przeprowadzkę z czymś miłym

[Vacuum]

Większy stres i zamieszania jest dla rodziców. Dla dzieci to ciekawa przygoda, o ile porozmawiamy z nimi, wytłumaczymy i nastawimy tak, że będą ciekawe i będę same chciały tej zmiany.

[spawroc]

Każdy w swoim czasie, prędzej czy później przyzwyczaja się do nowego miejsca. Wiadomo przywiązanie od małego do danego miejsca robi swoje też.

[Gość mhtyl]

Wszystko zależy od charakteru dziecka. U mnie starsza ma 5 latek przeprowadzkę przeżyła jako przygodę ,dobrą przygodę A młodsza rok i trzy miesiące to dwa dni nie mogła się odnaleźć w nowym domku,co chwile pakowała swoje ciuszki i chciała pa pa, dostała nawet wysypki od tego stresu,ale dwa dni minęły i już się zaaklimatyzowała na dobre.
Napisałem ,ze zależy od charakteru bo jednemu częsta zmiana miejsca nie przeszkadza ale jak ktoś jest domatorem to ciężko.Widzę właśnie ,że u mnie córka starsza to taki komiwojażer a ta młodsza to zdecydowana domatorka.

[bajbaga]

Cytat

Amerykanie przeprowadzaja się dużo częściej w swoim życiu, zmieniają pracę i nie są chyba bardzo nieszczęśliwi. Najgorzej nastolatkom rozrywać ich pierwsze związki:)

Przesadzasz - mają nową, uzasadnioną okazję

[Kirk]

Ale dzisiaj może barzdiej niż dawniej ludzie przeprowadzają sie z powodu pracy w właściwie z powodu braku pracy.
Nie dla ładniejszych widoków za oknem.

[Henia13]

Wszystko zależy od tego w jakim wieku są dzieci. Jeśli jeszcze nie zaczęły chodzić do szkoły, to przeprowadzka będzie dla nich prawdziwą przygodą, jeśli są już prawie dorosłe będzie i trauma i bunt, chociaż to też zależy od charakteru dzieci.

[AndrzejWawa]

Moje dzieciaki to się wręcz rwą do przeprowadzki poza miasto. Już się nie mogą doczekać na zabawę na podwórku. Po za tym to dobra lekcja, że w życiu wiele się zmienia. Przecież później wyjadą na studia, więc to też będzie jakaś zmiana.

[oresto]

Mi sie wydaje, że dzieci szybko sie przyzwyczajają do nowych warunków. Co innego my mamuty ;) Jeżeli przeprowadzka dotyczy tylko ucieczki z miasta pod miasto, to problem w zasadzie nie istnieje. Kwestia nowej szkoły i nowych rówieśników może nawet ciekawić dzieciaki.

[tavish]

Cytat

Mi sie wydaje, że dzieci szybko sie przyzwyczajają do nowych warunków. Co innego my mamuty ;) Jeżeli przeprowadzka dotyczy tylko ucieczki z miasta pod miasto, to problem w zasadzie nie istnieje. Kwestia nowej szkoły i nowych rówieśników może nawet ciekawić dzieciaki.

zależy od charakteru dziecka ... mój syn po przeprowadzce baaaardzo tęsknił za starym miejscem przez kilka miesięcy, a potem co jakiś czas do tego wracał. Dopiero teraz, po 2 latach mowi o tym normalnie i bez łez ...

[Adrian605]

Przeprowadzka z całą pewnością jest dla dziecka trudnym momentem jednak z czasem na pewno przyzwyczai się do nowych warunków.

[jacu57]

Dzieciaki różnie reagują jednak dla większości nie stanowi to jakiegoś ogromnego problemu. Z pewnością dzieciaki będą cieszyć się z przeprowadzki do nowego miejsca:)

[zin zen]

Czy przeprowadzka jest traumą dla dzieci? Ehh sadzę, że zalezy gdzie. Jeśli jest to przeprowadzka do innego miasta czy kraju gdy w gre wchodzi zmiana szkoły i znjaomych to na pewno jest to trauma, natomiast gdy to przeprowadzka gdzieś blisko to nie wydaje mi sie żeby to była trauma ;)

[Masterszef]

Zależy od wieku dzieci ja z rodzicami przeprowadzałem się w wieku 4 i 11 lat i nigdzie nie było problemów z aklimatyzacją dzieci to nie dorośli nie mają uprzedzeń itd. chociaż to było lata temu a więc nie wiem jak jest teraz bezstresowe wychowanie itd

[kalina33]

Cytat

– Warto budować dom, kiedy jest się młodym człowiekiem, aby nasze dzieci mogły wychowywać się już w nowym środowisku, aby zdobywały pierwszych przyjaciół i nie były narażone na traumę, jaką jest przeprowadzka w nowe miejsce i zerwanie poprzednich więzi – stwierdza Dorota Ponińska-Bratosiewicz.

– Dzieci „przeszczepione” bardzo trudno się adaptują i przeważnie nie traktują nowego miejsca zamieszkania jako naprawdę swojego. Dlatego nie zamierzaliśmy i nie zamierzamy zmieniać adresu, nawet jeśli uznajemy, że technologia domu, w którym mieszkamy, jest niedoskonała. Doszliśmy do wniosku, że wolimy przeprowadzić duży remont i modernizację niż opuszczać to miejsce. Miejsce, które przecież wybraliśmy przed laty ze względu na jego urodę. Zresztą my podobnie jak dzieci nawiązaliśmy wiele przyjaźni w okolicy. A to jest czasami ważniejsze niż rzeczy materialne.

Fragment artykułu: Dlaczego nie wybudowałbym domu szkieletowego?

Co Państwo o tym myślą?

Generalnie faktycznie przeprowadzka jest stresującym wydarzenie, zwłaszcza, jeśli wyjeżdżamy daleko od naszego dotychczasowego miejsca zamieszkania. Wiem jednak z własnego doświadczenia, że to wcale nie musi być jakieś traumatyczne przeżycie. Jako dziecko (9 letnie) przeprowadziłam się z rodzicami z Gdańska do Bielska-Białej, a więc na drugi koniec Polski i pomimo tego, że szkoda mi było opuszczać moich przyjaciół, to jednak szybko przystosowałam się do nowego otoczenia i oswoiłam z tym nowym miejscem:)

[Ewelaaa]

Według mnie to różnie to bywa z tymi dziećmi i z ich podejściem do przeprowadzek. Wydaje mi się że dzieci tak do lat 5 nie przywiązują do tego uwagi i to jest właśnie dla nich najlepszy okres na przeprowadzi, natomiast jeśli chodzi o dzieci już starsze to rzeczywiście one mogą ciężko znieść takie przeprowadzi przede wszystkim żle na nich wpłynie rozłąka z zapoznanymi już rówieśnikami.

[stokrotka.35]

Moja 11-latka już nie może doczekać się przeprowadzki ... w nowym miejscu ma już znajomych, lepiej spędza tam czas niż na starym miejscu.... nic tylko "mamuś kiedy już tam będziemy mieszkać? "

[sassanka]

Myślę, że to zalezy od charakteru dziecka, jego wieku, od miejsca przeprowadzki (tj odległości od dawnego domu). Dla niektórych dzieci taka przeprowadzka może być ogromną traumą, dla innych radochą.

[dr House]

Wszystko zależy od tego jak bardzo dziecko przywiązało się do swojego dawnego miejsca zamieszkania. Dla dorosłego przeprowadzka nie jest traumą, ale równie wielkim przeżyciem jak dla dziecka.

[domisiaw]

Patrząc na to jak reagują dzieciaki mojej kuzynki to mogę powiedzieć, że żadnej traumy nie było. Dzieci w wieku 6 i 9 lat. Wiele zależy pewnie od tego, do jakiego miejsca się przesiedlają - jak z ciasnego mieszkania do domu, gdzie każdy ma swój pokój to wiesz...

[1sebah]

problem mały może być z dzieckiem które musi szkołe zmienić. ale ładny dom i przyjemna okolica je przekona.

[rower]

Małe dzieci łatwo się aklimatyzują, ze starszymi zdecydowanie gorzej. Chociaż ja nigdy nie chodziłem do zespołu szkół, więc nie miałem stale tych samych osób w klasach.

[Gonzorro]

Zależy od wieku i charaktetu dziecka, bo jeśli maluch jest nieśmiały, już w wieku szkolnym to trochę traumą może być zmiana szkoly, miejsca zamieszkania i przyjacioł

[bismart]

Zależy od wieku dzieci. Ja pamiętam, że jak moi rodzice wybudowali dom pod miastem i musiałam się tam przenieść to była dla mnie trauma. Miałam wtedy 13 lat, swoich kolegów z podwórka i wszędzie blisko. Do szkoły i tak chodziłam w mieście dalej, więc znajomi byli dalej tam i z tej wioseczki nie zaprzyjaźniłam się praktycznie z nikim (to jest dość hermetyczne społeczeństwo). Więc o ile małym dzieciom jest obojętne, to starszym może przysporzyć to wiele kłopotów.

[marcin300]

Wiadomo, że im szybciej tym lepiej, ale dla moich dzieciaków nie był to problem. Przeprowadzaliśmy się 2 lata temu z mieszkania do domu, starsze miało 5 lat, młodsze 2. Jak im się dobrze wytłumaczyło co się dzieje i sprzedało opcję "nowy pokój" itp. to nie było problemu

[kakadu]

Na pewno przeprowadzka wiąże się z dużymi zmianami, ale o traumie chyba nie można tu mówić. Wydaje mi się, że im dziecko młodsze tym lepiej znosi przeprowadzkę i cieszy się, że będzie mieszkało w nowym miejscu. Natomiast nastolatkowie już nie podchodzą do tego tak entuzjastycznie, boją się zmiany szkoły, utraty przyjaciół itp. ale po kilkunastu dniach mieszkania w nowym miejscu wszystko wraca do normy.

[budowniczy_1234]

Przeprowadzałem się gdy miałem 8 lat i o żadnej traumie nie było mowy. Może dlatego, że wtedy jeszcze nikt takiej traumy nie wymyślił ;]

Dla mnie jest to bzdura.

[sidor]

Na pewno jest to przeżycie dla każdego ale nie nazywajmy tego traumą. Jeśli ktoś jest przywiązany do starego miejsca to będzie miał problem to wszystko zaakceptować. Jeśli skacze z miasta do miasta np za pracą to jaki stres. Większy chyba o pracę.
Co do dzieci to takie 1-5 lat to dla nich raczej jest wszystko jedno. Już starsze mają kolegów , swoje miejsca. Ale nie jest to dla nich traumą. Trzeba z nimi porozmawiać.

[retrofood]

Cytat

Zależy ile lat i od osobowości no i jak daleko ma się przeprowadzać - jak nastolatek to trauma murowana

Guzik prawda. A jak ma kilkanaście lat i musi zamieszkać w internacie? A jak trochę więcej i w akademiku? We łbach najwyżej poniektórym się przewraca i wymyślają dysleksje, sreksje, traumy i pierdaumy. Otóż dziecię, niezależnie od lat, marzy o czymś nowym, a nie o kiśnięciu we własnym sosie. To tylko starym się wapno lasuje i nie potrafią odróżnić rzeczywistości od własnej, chorej wyobraźni.

[mpb]

Dzieci często nie rozumieją istoty przeprowadzki, stąd ich bunt. Jednak prędzej, czy później przyzwyczajają się do tej myśli.

[Marczella]

Wszystko zależy od tego jak to zostanie przedstawione dzieciakom ;) Wszyscy doskonale wiemy, że dzieci przywiązują się do miejsca z uwagi na poczucie bezpieczeństwa, ale jeśli odpowiednio się im przestawi korzyści wynikające z nowego domu, będą równie podekscytowane jak rodzice

[Czapi]

Ja się zastanawiam, czy to dla mnie przeprowadzka nie była traumą
Bałagan, kartony.....
Na początku było mi dziwnie, nawet nasz synek (2lata) siedząc ze mna na krzesłach(stołu nie było-jak u Balcerków z "Alternatywy 4") powiedział:mamo ja chcę do naszego domu...
Teraz już jest ok.,ale jak odwiedzamy stary dom, to wchodząc za bramę mówi: "O!To moje podwórko jest!!!"
Ja natomiast czułam sie jak na celowniku(nowych sąsiadów) i kiedy wychodziłam sobie tak postać i popatrzeć bez celu na moje "włości" to orientowałam się po chwili,że patrza ną mnie czyjeś czujne oczy... i chowałam się do domu(jak ten dzikus).Teraz to w piżamie nawet poginam na podwórku jak trzeba i nikt tam mi nie straszny...

[daggulka]

Cytat

Teraz już jest ok.,ale jak odwiedzamy stary dom, to wchodząc za bramę mówi: "O!To moje podwórko jest!!!"

Zawsze zostaje nostalgia. W sierpniu minie rok jak sprzedałam dom - a nadal nie mogę nawet przejeżdżać koło niego , dosłownie. W żołądku ściska, łzy w oczach .
Do nowego trudno się człowiek przyzwyczaja .... nawet jeśli to nowe jest lepsze to i tak początkowo jest bardzo trudno. Przynajmniej ja tak mam.
A dzieci? Dzieci mam wrażenie jakoś ..... szybciej się przyzwyczajają.

[Gość gawel]

Masz racje Daga czas popierdziela u mnie właśnie w majowy weekend minął rok z tym że ja zostałem

[retrofood]

Głupstwa plotą. Przeprowadziłem się też rok temu, a kiedy przejeżdżam obok swojego lokum, to nawet w okno nie zerknę, a mieszkałem prawie trzydzieści lat. Dzieci też nie płakały. Ani jedno.

Niedawno spotkałem dawną sąsiadkę. Mowi, że nudno się zrobiło...

[Mirosław45]

Cytat

Głupstwa plotą. Przeprowadziłem się też rok temu, a kiedy przejeżdżam obok swojego lokum, to nawet w okno nie zerknę, a mieszkałem prawie trzydzieści lat. Dzieci też nie płakały. Ani jedno.

Niedawno spotkałem dawną sąsiadkę. Mowi, że nudno się zrobiło...

To też zależy, chodzi też o wspomnienia:) Sam dzieci nie mam (jeszcze) i przeprowadzałem się już kilkukrotnie. Domu też nie mam i nie miałem, więc może to też zależy od tego ile pracy i zaangażowania się w coś włożyło. Dajmy na to - do tej pory wynajmowałem mieszkania, od 2 lat już jestem na "swoim" - kupionym i myślę, że teraz byłoby mi szkoda się wyprowadzić, nawet gdybym w perspektywie miał lepsze warunki, lokalizację.

[mi.mirek]

Znajomi się ostatnio przeprowadzili z 3 dzieciaków i uznali to za ulgę chociaż nie taką całkowitą ulgę bo dzieciaki ściągają kolegów i koleżanki do nich na wspólną zabawą więc mają zazwyczaj pełen dom cudzych dzieciaków:) ale za to mniej strachu że coś się stanie...

[sidor]

Ja nadal jestem przy tym iż wszystko zależy od wieku dziecka , rozmowy z nim i nastawienia. Niektórzy lubią zmiany również i zmiany otoczenia, a inni zapuszczają korzenie. Ja dziś w życiu nie zgodził bym się na przeprowadzkę ,chyba że życie by mnie zmusiło. Kocham miejsce w którym dorastałem , żyję i chcę tu żyć.
Więc jeśli byłbym dzieckiem to miałbym problemy. Ale każdy wiek to też inny poziom myślenia. Więc ciężko stwierdzić jak by to było.

[lamironi]

Na pewno to zależy od nastawienia dziecka, relacji w rodzinie, zdolności do nawiązywania nowych relacji. Ale bywa (ja sam kiedyś tego doświadczyłem), że przprowadzka w wieku dziecięcym, powoduje, że cały dotychczasowy świat się sypie.