Budujemy Dom - budownictwo i instalacje

Impregnacja chroni przed owadami i gniciem, a powłoka ochronno-dekoracyjna np. olejowanie uszczelnia pory, zabezpiecza przed zabrudzeniem i nakładana jest na powierzchnię użytkową.

Dobór centrali wymaga ustalenia, jakie opory przepływu wystąpią w poszczególnych gałęziach (spadki ciśnienia). Z charakterystyki rekuperatora można wtedy odczytać czy uzyska się wtedy założoną wydajność wentylacji dla konkretnego urządzenia.

Za odprowadzenie pary wodnej odpowiada wentylacja pomieszczeń, a nie paroprzepuszczalność przegród (stropu, ścian). Przy braku dostatecznej wentylacji para wodna wnika w przegrody i na skutek ochłodzenia w jej wnętrzu ulega kondensacji, co powoduje trwałe zawilgocenie. Ułożenie paroizolacji na stropie zatrzymuje parę wodną w ciepłej strefie przegrody i chroni warstwę ociepleniową przed kondensacją tam pary wodnej.

To nie sprawa wód gruntowych, ale małej przepuszczalności gleby. Ewentualnie potrzebny będzie drenaż powierzchniowy z odprowadzeniem np. do studni chłonnej, rowu czy innego zbiornika.

Podstawowym warunkiem uniknięcia zawilgocenia strychu będzie zapewnienie wentylacji przestrzeni nad ociepleniem- strop "pracuje" wtedy podobnie jak ocieplona ściana zewnętrzna. Otwory wentylacyjne powinny zapewniać przewiew we wszystkich kierunkach. W celu zmniejszenia paroprzepuszczalności stropu należy rozłożyć na nim folię paroszczelną, ale nie jest konieczne zapewnienie absolutnej szczelności pokrycia. Do ocieplenia można użyć wełny lub styropianu. Ocieplenie z wełny powinno być przykryte tzw. wiatroizolacją aby uniknąć pylenia i wchłaniania kurzu, co zasadzie wymaga zbudowania rusztu do którego można ja będzie zamocować. Z kolei w styropianie mogą zagnieździć się gryzonie lub ptaki, gdy otwory wentylacyjne nie będą dostatecznie zabezpieczone.

Wypowiedź Genasek z PW. Zamieszczam dla pełnego zrozumienia odpowiedzi. Szkoda, że w pierwszym pytaniu nie podał Pan co jest istotą problemu - nie chodzi więc o ocieplenie stropu, a o ochronę dachu przed nagrzewaniem. Proponowany sposób izolowania jest teoretycznie poprawny natomiast trudno przewidzieć na ile skuteczny (eliminacja trzeszczenia). Ewentualnie można rozważyć wymianę blachy trapezowej na dachowe płyty warstwowe.

W sprawie ewentualnej budowy rowu trzeba skontaktować się z lokalną spółką wodną (melioracją) w celu ustalenia możliwości realizacji i warunków technicznych podłączenia do istniejącej sieci melioracyjnej. Dalsze kroki to uzyskanie pozwolenia na budowę oczywiście po uzyskaniu zgody pozostałych współwłaścicieli drogi.

Jaki sens ma ocieplenie dachu wentylowanego od zewnątrz? W pustce pod pokryciem będzie temp. podobna jak na zewnątrz, a dodatkowa termoizolacja na blasze nic nie daje. Praktycznie jedynie zwiększenie grubości izolacji z wełny poprawi ciepłochronność przy zachowaniu wentylacji podpokryciowej.

Pod pokrycie podłogowe na ociepleniu trzeba utworzyć ruszt drewniany np. w postaci legarów opartych na słupkach. Ich wymiary i rozstawienie trzeba dostosować do przewidywanych obciążeń. Orientacyjnie można przyjąć belki o przekroju 6x10 cm i słupki w rozstawie 100x100 cm. Trzeba zapewnić dobrą wentylację strychu. Na marginesie - ten rodzaj ocieplenia stosuje się głównie do przestrzeni trudno dostępnych, a nie płaskich podłóg, gdzie lepiej stosować płytowe materiały termoizolacyjne.

Układ kanałów prawidłowy, wentylacja powinna działać bez zarzutu.

Nie polemizując z interpretacją przepisów przez starostwo (za mała działka, brak innej zabudowy?), plan miejscowy (stanowisko gminy) pozwala na taką zabudowę. Trzeba więc złożyć w starostwie zgłoszenie zamiaru budowy dołączając szkic usytuowania i opis budynku. Jeśli w ciągu miesiąca urząd nie zgłosi sprzeciwu można budować, a jeśli prześlą sprzeciw w formie decyzji to musi ona zawierać uzasadnienie i podstawę prawną takiego stanowiska.

Niestety, bez specjalistycznych badań geologicznych i sejsmologicznych nie da się ustalić przyczyny przenoszenia drgań. Są to drgania tzw. materiałowe rozchodzące się od fundamentów aż po dach, przy czym zły stan podłogi nie powinien przyczyniać się do wzrostu ich intensywności, a jedynie może powodować powstanie drgań wtórnych na skutek zjawiska rezonansu czy zmniejszenia masy "drgającej" (np. luźne zamocowanie pokrycia podłogowego).

Przedstawiony problem wygląda na przysłowiowe "szukanie dziury w całym". Każde rozwiązanie ma swoje wady i zalety i tylko od przyjętych priorytetów zależy na co warto się zdecydować. Z pewnością lepszym rozwiązaniem będzie instalacja kotła z zasobnikiem, a straty ciepła na jego zasilaniu to sprawa marginalna, gdy zapewni się dobrą izolację cieplną rur i dobierze optymalną pojemność zasobnika.Nie ma potrzeby kombinowania z dostosowaniem średnic rur - wystarczą fi 15- 16 mm in cieńsze tym mniejsze straty postojowe.

Przyczyną może być nieszczelność w instalacji kanalizacyjnej jak i niewłaściwy układ rur i wadliwe odpowietrzenie pionu. Przy zabudowanej instalacji trudno ustalić co powoduje takie zjawisko - prawdopodobnie następuje wysysanie zamknięcia wodnego z syfonu podczas korzystania z innych przyborów sanitarnych w wyniku braku odpowietrzenia pionu kanalizacyjnego.

Użycie fundamentowych pustaków systemowych ma na celu uproszczenie robót - nie trzeba stawiać ewentualnego szalunku czy zabezpieczenia przed osypywaniem się gruntu. Oczywiście fundament można też wylać jako monolityczny, betonowy.

Przewodność cieplna pasa podokiennego ma praktycznie niewielki wpływ na temperaturę podłogi w pobliżu okna, jeśli zamontowano odpowiednio grubą izolację podpodłogową i zewnętrzne ocieplenie cokołu/ścian fundamentowych. Wymiana podmurówki na "ciepłą" ograniczy jedynie możliwość skraplania się pary wodnej na chłodnym podłożu, a podłoga w pobliżu nadal będzie chłodna. Ewentualny szerszy zakres termomodernizacji można rozważać po sprawdzeniu i analizie stanu izolacji cieplnej warstw konstrukcyjnych wokół okna. Podstawową przyczyną jest jednak brak ogrzewania tworzącego kurtynę ciepłego powietrza w świetle okien. Naturalna konwekcja przy grzejnikach umieszczonych w oddaleniu od okien sprawia, że ogrzane powietrze unosi się do sufitu po czym schładza się w płaszczyźnie okien i jako zimne przemieszcza się po podłodze w kierunku grzejników. Schładzanie potęguje umieszczenie okien w narożu, co utrudnia konwekcję, przez co tworzy się w naturalny sposób strefa zimnej podłogi. Zatem bez zmiany układu grzewczego trudno spodziewać się dogrzania podłogi nawet po efektywnej poprawie ciepłochronności osadzenia okna. P.S. Bloczki izolacyjne mają pionową przewodność cieplną 0,2 W/m K, co przy wysokości podmurówki ok. 12 cm odpowiada przenikalności cieplnej U= 1.6 W/m2 K, czyli gorszej niż rama okienna.

Przy takiej lokalizacji i wielkości okien różnice w temperaturze podłogi są nieuniknione ze względu choćby na znacznie wyższą (3 -4 krotnie) przenikalność ciepłą okien niż muru, straty ciepła od fundamentu, jak i brak ogrzewania w pasie przyokiennym (np. grzejników kanałowych czy podłogówki). Nawet super "ciepłe" osadzenie takiego okna niewiele poprawi i jedynie modyfikacja izolacji cieplnej ściany fundamentowej/warstw podpodłogowych czy zmiana sposobu ogrzewania umożliwi uzyskanie równomiernej temperatury podłogi.

Układ warstw stropu na jętkach ma zabezpiecza/ograniczać przed wnikaniem pary wodnej w ocieplenie a także umożliwiać jej odparowanie do strefy nieogrzewanej. W przypadku ułożenia wełny między jętkami folię paroszczelną układa się bezpośrednio pod płytami g-k, a w przypadku "nagich stropów" na deskach sufitowych (widocznych). Niezależnie od tego od zewnątrz wełnę przykrywa się folią paroprzepuszczalną, zapewniają takie pokrycie podłogowe, które umożliwi odparowanie ewentualnej wilgoci. Poszycie z desek dzięki szczelinom na łączeniach jest przewiewne, natomiast płyta OSB stanowi przegrodę o niskiej paroprzepuszczalności i trzeba zapewnić w jakiś sposób wentylację przestrzeni nad folią paroprzepuszczalną (odsunięcie poszycia od legarów, wentylacja podpodłogowa).

Ocieplenie dachu nad strychem nieogrzewanym służy wyłącznie ochronie przed nadmiernym nagrzewaniem w okresie letnim - izolację ciepłochronną zapobiegającą ucieczce ciepła z części mieszkalnej układa się bowiem na stropie ogrzewanych pomieszczeń. Typowy układ warstw "na jętce" to: folia paroszczelna;ocieplenie z wełny gr. min. 20 cm;folia paroprzepuszczalna;pokrycie podłogi strychu z desek na legarach. Rury wentylacyjne umieszcza się w warstwie ociepleniowej, a strych powinien być wentylowany - np. przez otwory w ścianach szczytowych.

Beton nie jest wieczny i z czasem niszczeje zwłaszcza w kontakcie z gruntem i zasoleniem. Malowanie w takich warunkach niewiele pomoże, gdyż wilgoć podciągana jest z gruntu. Sposób naprawy zależeć będzie od stanu podłoża i rozległości uszkodzeń. Z pewnością nie nadają się do tego celu zwykłe zaprawy cementowe - trzeba użyć specjalistycznych (i drogich) zapraw renowacyjnych. Przy znacznych uszkodzeniach z reguły korzystniejsze będzie rozebranie zniszczonych elementów i postawienie ich na nowo.

Folia moletowana doskonale nadaje się na izolacje poziomą - dzięki fakturowanej powierzchni jest bardziej odporna na uszkodzenia spowodowane osiadaniem budynku. Co do zagrzybienia - to efekt braku dostatecznej wentylacji spotęgowany prawie paroszczelną warstwą ociepleniową ułożoną na wilgotnym murze - częsty efekt po ociepleniu zawilgoconych i niedogrzewanych domów.

Właściwie to nie wiadomo w czym problem. Nie ma potrzeby powiązania cokołu elewacyjnego z wysokością fundamentów - "optycznie" może on sięgać również na ściany domu. Co do tarasu - musi być on oddylatowany od budynku (wkładka styropianowa), a jak wysoki będzie cokół to tylko kwestia estetyczna.

Pustaki można murować na zwykłą zaprawę - obniży się tylko ciepłochronność surowego muru, ale po ociepleniu nie będzie to miało istotnego znaczenia.

Profile CD w rozstawie osiowym 60 cm (moduł), a ES-y, co ok. 60 cm i na końcach.

Znacznie wygodniej montuje się rurki na listwach - utrzymują stałą odległość między nimi, dystans od styropianu, zmniejszają liczbę mocowań. Odstęp między listwami ok. 1 m.