Budujemy Dom - porady budowlane i instalacyjne

Przy takich wymiarach i deskowaniu nie ma potrzeby dodawać elementów konstrukcyjnych. Jedynie zamiast tego krzyżaka, który trzeba będzie zdjąć przybiłbym po ukośnej desce od spodu krokwi. Po jednej z każdej ze stron.

Umocować folię do krokwi, na to następnie płytę.

Psują to sie nawet statki kosmiczne. Czyli nie znacie dnia ani godziny. Studnia może być wywiercona nawet wprost w ziemi pod budynkiem. Czyli pionowo w dół tam gdzie widać rurę. Czasem tak robiono, bo zyskuje się trochę zmniejszając wysokość ssania pompy.

Nie wiemy jak te okapy są położone względem siebie. Można podłączyć dwa okapy do jednego kanału. Naszkicowałem 2 bezpieczne warianty. Ponadto okapy mają najczęściej klapy zwrotne, blokujące przepływ w przeciwną stronę (z okapu na pomieszczenie). Jednak najważniejsze żeby w kanale była kratka wentylacyjna poniżej miejsca podłączenia. Inaczej, gdy nie działają wentylatory w okapach nie ma wymiany powietrza.

Tak jak przewidział to konstruktor w projekcie. On to oblicza i bierze za to odpowiedzialność.

Trudno to jednoznacznie rozstrzygnąć. Pierwotnie ta część jest i tak zamknięta przeszkleniami. Zmiana kubatury jest więc wątpliwa. Ale za to zmieniamy przecież ściany nośne. Proponuję zapytać w powiatowym inspektoracie nadzoru budowlanego jak oni do tego podchodzą.

Szczerze mówiąc najlepiej dopasować się do spadku terenu. Ale bez uskoków tylko profilując stały spadek opaski. W wersji z uskokami mam obawy o jej stabilność.

Jak napisano powyżej, pierwsza sprawa to czy plan zagospodarowania lub decyzja o warunkach zabudowy dopuszcza ogrzewanie paliwem stałym (peletami). Druga, to jak podchodzi do tego miejscowy powiatowy inspektorat nadzoru budowlanego. Niektóre zmianą sposobu ogrzewania wcale sie nie interesują. Chociaż równie dobrze mogą ją uznać za zmianę istotną. Choćby ze względu na zmianę wskaźnika EP i charakterystyki energetycznej. Tu, na szczęście, EP się obniży w wyniku takiej zmiany paliwa. Ale oficjalnej wykładni nie ma i wszystko zależy od podejścia pracowników nadzoru budowlanego.

Nie sprawdzi się. Ponadto będzie to rozwiązanie niezgodne z prawem. Rozporządzenie w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie przywołuje tu polską normę dla kominów murowanych, a ta dopuszcza zastosowanie tylko pełnej cegły ceramicznej. Z takiej cegły trzeba wykonać tę remontowaną część.

Przewody musi pokrywać warstwa tynku o grubości przynajmniej 0,5 cm. Inaczej po pewnym czasie zaczną się odznaczać na tynku. O przyczynę powstania różnic trzeba pytać wykonawców. Najpewniej tynk na suficie jest słabszy. Być może wyszli z założenia, że nie będzie on narażony na uszkodzenia mechaniczne. Być może zrobili też nieco lżejszy i o większej przyczepności.

Trzeba go sprawdzić przygotowując niewielką ilość zgodnie z instrukcją. Tak samo jak radziłem zrobić w przypadku tamtej zaprawy klejowej. Akurat w przypadku wszystkich produktów na bazie cementu powstanie grudek miękkich, dających się łatwo rozkruszyć palcami, ich nie dyskwalifikuje. Dalej taki produkt jest zdatny do użycia, o ile grudki się rozbije i całą masę staranie wymiesza.

Skoro wcześniej podłoga nie skrzypiała i teraz nie skrzypi w pomieszczeniach z innym podkładem, to właśnie dlatego proponuję wymienić podkład w przedpokoju.

Koniecznie do dozorcy lub zarządcy budynku! Absolutnie nie wolno ingerować w taką instalację, bo może się to skończyć tragicznie. A w obecnej sytuacji to i o pomoc lekarską może być trudno.

Powtórzyć próbę, starannie odmierzając wodę i mieszając. Wszystko dokładnie zgodnie z instrukcją. Zrobić próbę na kilku bloczkach i sprawdzić jak jest z jej wytrzymałością. Jeżeli będzie słaba to nie ma sensu ryzykować całej roboty z taką zaprawą.

Na jakim podłożu było to układane? Skoro to stary budynek to może deski na legarach. One też mogą skrzypieć. Na początek proponowałbym zdjęcie paneli i ułożenie ich na takim samym podkładzie jak w pozostałych pomieszczeniach, skoro tam nie skrzypią. Jeżeli będą skrzypieć nadal to znaczy, że problemem jest samo podłoże, a nie panele lub podkład.

Jaka to dokładnie zaprawa, ZC1? Wątpię żeby ktoś uznał reklamację przy takich warunkach przechowywania. Jeżeli zbrylenia dają się łatwo rozkruszyć to trzeba ją przesiać przez sito i wówczas je rozkruszyć. Zresztą zawsze warto zrobić to z zaprawą na bazie cementu przed dodaniem wody.

A czy ta zagruntowana powierzchnia też wchłania wodę?

Ten pierwszy wariant to właściwie jak ma wyglądać? Rzeczywiście chodzi o wykusz, czy o lukarnę? Czy może o wcięcie się w połać dachu z balkonem lub raczej tarasem nad pomieszczeniem? Bez rysunków nie bardzo wiadomo o czym mowa.

Czy ostatecznie zmieni się szerokość otworu względem tego co przewidziano w projekcie? Bo od tego zależy wymagana wytrzymałość nadproża. Jeżeli nie zrobi się tej operacji domurowywania i wycinania na szerokość przed wylaniem stropu to najlepiej tak zrobić nadproże, jakby od początku przykrywało otwór poszerzony o część planowaną do wycięcia. Fakt, że potem się część jego szerokości zamuruje lub czymś zasłoni, a nadproże nie będzie symetryczne w niczym nie szkodzi.

A dokąd będzie spływać woda zbierana przez drenaż? Bo jeżeli nie ma dobrego odpływu to jego robienie w ogóle nie ma sensu. Jeżeli już pompa, to o niewielkiej wydajności (małym przepływie). Inaczej można zrobić sobie płuczkę gruntu pod fundamentem.

To efekt zbytniego zdławienia przepływu w grzejniku. Dość typowy problem. Zmiana nastawy wstępnej zaworu (otwarcie w większym stopniu) powinno pomóc, jeżeli problem nie jest bardzo nasilony. Jeżeli to nie wystarczy trzeba będzie wymienić zawór na model o większym przepływie. A zjawisko będzie się nasilać właśnie w okresach przejściowych, kiedy temperatura zewnętrzna jest stosunkowo wysoka. Czy wymiana grzejnika była uzgodniona z zarządcą budynku?

Przede wszystkim nie ma ani słowa o stopniu odporności na wodę (IP). A w łazience, szczególnie w podłodze, trzeba się liczyć z ryzykiem całkowitego zalania. Samo określenie, że profil jest "wodoodporny" niczego konkretnego nie mówi. A z ewentualnym porysowaniem trzeba się, oczywiście, liczyć.

Mam na myśli masę konstrukcji wraz z bloczkami. Podwalinę (drewnianą belkę , na której oprą się ściany) trzeba do nich przykołkować.

Masa całej konstrukcji będzie w zupełności wystarczająca. Nie ma najmniejszej potrzeby przewiercać się przez bloczek aż do płyty. Tym bardziej, że w ten sposób dziurawimy też izolację ułożoną pod bloczkiem. Przy takim niewielkim i niskim budynku o konstrukcji szkieletowej tego fundamentu i płyty mogłoby w ogóle nie być. Wystarczyłoby punktowe posadowienie na bloczkach wprost na gruncie.

W miejscu gdzie ma leżeć folia fundamentowa lub papa dobrze jest wcześniej też zatrzeć powierzchnię zaprawą. Lekko wyrównujemy w ten sposób podłoże. Potem układamy papę, na niej warstwę zaprawy i dopiero bloczki. Ta warstwa zaprawy pełni funkcję wyrównawczą, dzięki niej można bardzo dobrze wypoziomować bloczki. Wystarczy położenie papy albo folii bez zgrzewania.