Budujemy Dom - porady budowlane i instalacyjne

Pytanie jeszcze, gdzie był zrobiony pomiar tego napięcia. Żeby się nie okazało, że w sieci jest OK, a coś za złączem jest nie halo. No i czy ten spadek się utrzymuje, czy był to jakiś krótkotrwały epizod. W naszych realiach cały sezon wiosenno-letni polega na próbach posłania do sieci nadmiaru prądu z PV. Duży udział OZE w wytwarzaniu prądu wygląda dobrze na papierze, kiedy bierzemy pod uwagę średnie roczne. Ale dla stabilności działania systemu to jest potężny problem.

Właściciele mikroinstalacji PV często mają właśnie problem ze zbyt wysokim napięciem w sieci. Bo jeżeli jest ono blisko górnej granicy, to pojawia się problem z odbiorem. A jak gdzieś w okolicy jest więcej takich instalacji (np. osiedle domków), to już nie ma jak przekazać prądu z PV do do sieci. Falownik się wyłącza, inaczej musiałby dawać napięcie powyżej dopuszczalnego. U mnie np. napięcie zwykle wynosi przynajmniej 245 V. Bo mam dość blisko do nowego transformatora na w caości wymienionej linii.

Z taką sytuacją się nie spotkałem, z odwrotną - tak. Generalnie to napięcie w sieci nie powinno spadać więcej niż o 10% nominalnego 230 V (230-23 = 207 V). W praktyce bywa różnie, ci co są blisko transformatora mają coś bliżej górnej granicy (+10%), ci dalej zaś czasem spore spadki. Jeżeli to pomiar zrobiony w złączu (przy liczniku) to trzeba interweniować u operatora.

Niewygodnie, ale raczej się da. Trudno ostatecznie wyrokować nie widząc tego na żywo.

Faktycznie, nieszczególne to rozwiązanie. Z zasady powinna być zachowana dylatacja pomiędzy kominem, i pozostałymi elementami budynku. Tu jeszcze wymiary komina systemowego będą inne niż murowanego. Układ kanałów może też. Byłbym za zrobieniem stelaża metalowego lekkiej ścianki przy kominie. W nim będzie można obsadzić drzwi.

W praktyce zwykle zleca się lokalnej firmie załatwienie wszelkich formalności i wykonanie prac. Ale formalnie możliwe są aż 3 sposoby wykonania przyłącza zgodnie z prawem: – na podstawie zgłoszenia, składamy je przynajmniej 21 dni przed rozpoczęciem robót; – na podstawie prawomocnego pozwolenia na budowę, bo przyłącza mogą być ujęte w projekcie całego zamierzenia budowlanego, razem z budynkiem, albo składamy odrębny wniosek o pozwolenie na budowę;; – bez pozwolenia lub zgłoszenia, jednak wykonane przyłącze musi zostać zgłoszone do po wydziału geodezji i kartografii. Potem przedstawiciel lokalnego zakładu wodociągowego dokonuje odbioru przyłącza i podpisujemy umowę na pobór wody. Dlatego właśnie z gazem było łatwiej, bo jego przyłącze zawierał już podstawowy projekt budynku i zagospodarowania terenu. Ponadto trzeci wariant - bez pozwolenia i zgłoszenia - bywa tylko teoretyczną możliwością, bo warunki przyłączenia zawierają wymóg uzgodnienia jego przebiegu itp. A jak to zrobić bez projektu?

Zrobić tak jak raddzi Joks. Tylko trzeba pamiętać, że to będą naczynia połączone. Dlatego rurę ze studienki do szamba też trzeba zakończyć kolanem skierowanym ku górze, żeby woda ze zbiornika nie uciekała. Tylko musi się kończyć nieco niżżej niż kolano odpływu do kanalizacji deszczowej. Drobnymi nieszczelnościami w studzience bym się nie przejmował, nie będzie to wielka strata wody. Teraz przecież przepuszcza jej dużo więcej. A miejsca gdzie do studzienki wchodzą rury można dodatkowo pokryć pianką montażową. Wprawdzie ona nasiąka , ale jednak hamuje ruch wody, A rozprężając się wypełni drobne szczeliny.

Słusznie! Gdyby ludzie częściej robili taką dokumentację, byłoby łatwiej przy remontach.

Taka głębokość to nie problem. Ale rury powinny być osłonięte przynajmniej peszlem, a te z ciepłą wodą - mieć izolację cieplną. Rur nie pokrywa się bezpośrednio tynkiem. Miedzianych w szczególności.

W takim wariancie, z zaślepieniem wszystkich otworów, należałoby zaślepić go również od góry. Ewentualnie, jeśli wentylacja w domu jest grawitacyjna, można pomyśleć o wykorzystaniu go jako kanału wentylacyjnego i pozostawić przynajmniej minimalny wlot w pomieszczeniu i swobodny wylot powietrza ponad dachem.

Na czym tak naprawdę polega problem? Chodzi o to żeby nie wwiercać się kołkami rozporowymi w podłogę? Jeśli i tak będzie mocowanie do ściany to profil przypodłogowy można równie dobrze przykleić do podłogi, choćby na silikon. Ale pozostaje zasadnicze pytanie - dlaczego robimy ocieplenie od wewnątrz?

Najbardziej stabilny jest zwykle nienaruszony grunt rodzimy. Żwir pod ławy należałoby bardzo starannie zagęścić (ubić), co nie jest proste.

A po co tam w ogóle wsypywać żwir?

Jeśli pokrycie z gontu jest szczelne to nie ma potrzeby układania jakiejkolwiek folii wstępnego krycia. Gont bitumiczny to jak papa na pełnym deskowaniu - i tak ma znikomą paroprzepuszczalność.

Zacznijmy od tego czy zasilanie ma działać jako bezprzerwowe, tj. z automatycznym przełączeniem się na rezerwowe źródło zasilania w razie zaniku napięcia w sieci, czy będziemy przełączać ręcznie - sami przekładamy wtyczkę od danego sprzętu (np. kotła) do przetwornicy. Drugi przypadek jest bez porównania prostszy.

Przewody można układać w zupełnie nowych miejscach. Starym tylko odcinamy zasilanie i niech sobie będą w ścianie. Zamiast kucia dużo lepiej użyć bruzdownicy - wycinamy rowki określonej równej szerokości. Jeśli tynk jest lekko szorstki to trzeba do zakrycia bruzd dobrać masę o podobnym uziarnieniu. Dobrze sprawdza sie mieszanina kleju do płytek z wapnem i odrobina piasku. Ewentualnie mieszanina kleju z gipsem.

Racja, gniazda i oświetlenie montowane na stałe to z zasady muszą być osobne obwody. Także wewnątrz budynku. W ogóle to nie jest robota dla amatora. Na zewnątrz ryzyko poważnego w skutkach porażenia jest znacznie większe.

Jest jeszcze i ta zaleta, że osłonięte w ten sposób okno zyskuje na trwałości. Szczególnie w przypadku profili z drewna to odczuwalna różnica.

Ze względów bezpieczeństwa najlepiej byłoby tę rurę ułożyć na zewnątrz w ziemi. To kwestia interpretacji, czy zaproponowany układ jest dopuszczalny (rura biegnie przez salon). W rozporządzeniu w sprawie warunków technicznych (WT) mamy przecież § 164: § 164. 1. Przewodów instalacji gazowych nie należy prowadzić przez pomieszczenia mieszkalne oraz pomieszczenia, których sposób użytkowania może spowodować naruszenie stanu technicznego instalacji lub wpływać na parametry eksploatacyjne gazu.

Nie widzę wewnętrznej sprzeczności w zapisach tego MPZP. mamy tam zapis ogólny (definicję): „Dach o połaciach symetrycznych to dach dwuspadowy założony na zasadniczej bryle budynku o jednakowych katach nachylenia głównych połaci dachowych, zbiegających się w jednej kalenicy” oraz zapis szczegółowy w odniesieniu do konkretnego obszaru: "dach stromy o połaciach symetrycznych, o kątach[…]”. Zgodnie z tymi zapisami dach musi być dwuspadowy. Ewentualna bylejakość, czy sprzeczność zapisów w innych częściach planu nic tu nie zmienia. Jedyne na co można by się tu powołać to nadmierne ograniczenie swobody inwestora takimi zapisami. Ale to trudna droga, raczej o niewielkich szansach na pomyślne rozstrzygnięcie w sądzie. PS. Prawo budowlane nie definiuje w ogóle takich pojęć jak "dach stromy" itp.

Dawać. W piwnicy to nawet i bezpośrednio na grunt, pod warstwą chudziaka warto ją położyć A jeśli to dopiero początek robót przy budowie, kiedy jeszcze nie ma ław i ścian fundamentowych, to położyć ją szeroko, z ddużym zapasem. A potem wywinąć na zewnętrzną stronę ław.

Jeśli słupki drewniane mają być wkopane bezpośrednio w ziemię to zamiast impregnatu lepiej zanurzyć ich końce w lepiku asfaltowym (np. abizolu), przynajmniej na 30 cm ponad poziom gruntu. Ale ostatecznie ich trwałość będzie zależeć id: - rodzaju i wilgotności gruntu; - jakości drewna; - jego zabezpieczenia. Zastanowiłbym się jednak czy nie kupić stalowych wbijanych kotew pod słupki. Trwałość będzie znacznie lepsza. Im słupki gęściej, tym łatwiej będzie stabilnie umocować siatkę. Naciągnąłbym przynajmniej 3 druty wzdłuż nich. I koniecznie trzeba zrobić ukośne słupki rozpory w narożnikach.

Przede wszystkim proponuje zapoznać się z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (MPZP). Oraz udać się do miejscowego zakładu energetycznego. Bo o ile samą działkę z taka linią da się sensownie zabudować, to w trakcie robót trzeba już poczynić z nimi pewne uzgodnienia. Bo w trakcie prac budowlanych jest zawsze pewne ryzyko uszkodzenia linii. Co do samej możliwości zabudowy to chyba najpoważniejszym ewentualnym ograniczeniem byłaby odległość pomiędzy linią i naziemnym zbiornikiem gazu płynnego. Trzeba zachować odległość od linii energetycznych wynoszącą przynajmniej 15 m. Liczymy przy tym odległość nie bezpośrednio od przewodów znajdujących się przecież kilka metrów nad ziemią, ale tak jakby leżały one na ziemi.

Połączenie dwóch gatunków stali nie jest problemem. Nie ma co się go obawiać. A zamiast zwykłej stali czarnej lepiej zastosować elementy ocynkowane. Jaki jest sens kupować tu dużo droższą stal nierdzewną?

Wyodrębnienie kuchni z tak małym oknem będzie trudne do obrony. Jednak nie można tego całkowicie z góry wykluczyć, bo przepisy nie są jednoznaczne. Przede wszystkim mamy tu regulacje z rozporządzenia w sprawie warunków technicznych. § 93.1. Pomieszczenie mieszkalne, kuchnia oraz aneks kuchenny powinny mieć bezpośrednie oświetlenie światłem dziennym. Natomiast § 57 oraz § 58.1 zawierają wymogi odnośnie powierzchni okien, ale równocześnie § 58.1 dopuszcza nawet rezygnację z okna, jeśli uzasadnia to układ funkcjonalny itd. § 57. 1. Pomieszczenie przeznaczone na pobyt ludzi powinno mieć zapewnione oświetlenie dzienne, dostosowane do jego przeznaczenia, kształtu i wielkości, z uwzględnieniem warunków określonych w § 13 oraz w ogólnych przepisach bezpieczeństwa i higieny pracy. 2. W pomieszczeniu przeznaczonym na pobyt ludzi stosunek powierzchni okien, liczonej w świetle ościeżnic, do powierzchni podłogi powinien wynosić co najmniej 1:8, natomiast w innym pomieszczeniu, w którym oświetlenie dzienne jest wymagane ze względów na przeznaczenie – co najmniej 1:12. § 58. 1. Dopuszcza się oświetlenie pomieszczenia przeznaczonego na pobyt ludzi wyłącznie światłem sztucznym, jeżeli: 1) oświetlenie dzienne nie jest konieczne lub nie jest wskazane ze względów technologicznych; 2) jest uzasadnione celowością funkcjonalną zlokalizowania tego pomieszczenia w obiekcie podziemnym lub w części budynku pozbawionej oświetlenia dziennego. Ostatecznie nie ma jednoznaczności w odniesieniu do kuchni, bo z kolei w tabeli w § 137 kuchnia jest podana wprost jako przykład pomieszczenia przeznaczonego na stały pobyt ludzi (pomieszczenia o wymaganej temperaturze +20°C). Z orzecznictwa można zaś wyciągnąć wniosek, że kuchnię należy traktować raczej w sposób zbliżony do izb mieszkalnych niż pomieszczeń takich jak łazienka (wyrok II SA/Bd 935/07) http://www.orzeczenia-nsa.pl/wyrok/ii-sa-bd-935-07/administracyjne_postepowanie/330d9f5.html?q=&_symbol=621_6219&_haslo=Administracyjne+postępowanie&_sad=Wojewódzki+Sąd+Administracyjny+w+Bydgoszczy&_skarzony=Wojewoda&_okres=2008_01 Natomiast w praktyce projektowej utarło się od dawna traktowanie kuchni jako pomieszczenia przeznaczonego na czasowy pobyt ludzi i projektowania tam okien o powierzchni 1:12. https://www.mpoia.pl/index.php/39-p-zespol-rzeczoznawcow-mpoia-rp/1734-opinia-nr-175-pomieszczenie-kuchni