Irbis Strzecharstwo

Hmm, czuję się wyjątkowo doceniony Prace niestety stanęły na kilka dni, bo opóźnienia w dostawie bloczków "zjadły" mi czas przeznaczony na realizację ścian. Jak się dowiedziałem od producenta, panienka przyjmująca zamówienie we środę, przekazała je do dyspozytora w poniedziałek, a ja już wtedy stałem. Dwa takie opóźnienia i tydzień przeznaczony na skończenie murowania prysł. Tymczasem organizuję kolejny kontrakt "drewniany" w międzyczasie ogarniając kwestię "elek" nad otworami, szalowania i zbrojenia stropu domu "w Aksamitkach"... Na takim etapie znajduje się on dzisiaj, po 23 dniach pracy mojej ekipy:

Ostatnio kleiłem XPS w ziemi pianką. Nawet sprawdza się, zakładając, że będzie dociśnięty ziemią! Przy klejeniu styro na elewacji miałbym wątpliwości czy nie spadnie razem z tynkiem... chyba, że dodatkowo będzie kołkowany. Na wspomnianym XPS-ie jedna płyta mi się oderwała, kiedy po wyschnięciu kleju przez przypadek stanąłem na niej, następnego dnia. Pozostałe trzymają się świetnie, ale nikt nie próbował jak mocno Sposób klejenia można zobaczyć w wątku: Klejenie XPS pianką!, podłoże czyste, suche, równe. Do kleju z worka, kładzionego na grzebień mam jakoś większe zaufanie.

Kolejne dni przerwy w dostawie bloczków... w tym czasie wykonaliśmy izolację cieplną ściany fundamentowej. Na zdjęciu widać izolację jak i zagęszczoną warstwę żwiru wokół ław fundamentowych. Takie rozwiązanie zwiększy pojemność wodną przestrzeni wokół budynku, a zakończony drenaż pozwoli wodę odprowadzić do zbiornika na brudną wodę i dopiero po jego zapełnieniu w miejsce, gdzie będzie możliwe jej rozsączenie w gruncie.

Masz rację Jani_63 - właściwsze byłoby użycie określenia "stopa", ale nie zmienia to faktu ściśnięcia styropianu pod "fundamentem", a o takim błędzie dyskutowano

Mała dygresja, jednak ilustrująca temat: Jeden z inwestorów w Danii, za radą kolegi, inżyniera budownictwa, zalecił ułożenie 20cm styropianu EPS-200 pod płytą fundamentową dobudowywanego komina. W obliczu niezrozumiałego oporu wykonawcy (a jakże) samodzielnie ów styropian ułożył w wykopie przed zazbrojeniem i wylaniem płyty. Moja firma wykonywała ten komin i kilka innych rzeczy, z pokryciem włącznie. Po zakończeniu prac (jakieś 3 tygodnie) inwestor zwrócił się do mnie z reklamacją, że kominy (stary i nowy) nie są jednej wysokości. W odpowiedzi usłyszał, że to najmniejszy problem, bo również ołowiane opierzenia komina są wyrwane, a otwór wlotowy spalin nie w tym miejscu, w którym osobiście inwestor go ustawił. Reasumując - ta 200-tka została przez komin (ok. 10mb plus 24cm obudowa z klinkieru czyli liczę jakieś.. nie więcej jak 2 tony) zmiażdżona z 20 do 2cm w 3 tygodnie! Na pytanie inwestora "jak naprawić błąd" cynicznie zaleciłem lewarek Opierzenie naprawiłem, ale już otwór wylotowy spalin pozostał niżej, tak jak górna krawędź.

Jeśli chodzi o świnki, te prawdziwe, to szczytem komfortu są farmy zlokalizowane na wybrzeżu Morza Północnego. W rześkiej bryzie świnki zamieszkują domki blaszane - jeden domek dla dwóch świnek, a do tego swoboda jakiej nigdzie na farmach nie spotkałem - świnki chronią się w domkach kiedy zechcą, poza tym spędzając czas na świeżym powietrzu, na zielonej trawce. Ale to na marginesie. Wracając do tematu wątku - jedni lubią budownictwo szkieletowe, inni przedkładają nad estetykę takiego budownictwa pewność murowanych ścian. Sam wybieram z tego co najlepsze i powstał domek murowany, z czterowarstwową ścianą, z których to warstw elewacyjna jest właśnie szkieletem, stanowiącym jednocześnie konstrukcję budynku (powiązana z konstrukcją dachu). O wyborze takiego rozwiązania zdecydowała trudność z drewnem wielko gabarytowym (dostępne, i owszem, ale klejone - tylko cena nie ta!). Takie połączenie zawiera w sobie i estetykę, która do mnie przemawia ciepłochronność na poziomie niemal budownictwa pasywnego i solidność całości.

Pozostawię to do oceny czytających wątek... Pozdrawiam

Minimum 2m - tak ja zrobiłbym... ale tu potrzebna byłaby znajomość lokalnych warunków, której nie mam. Pozostaje jeszcze kwestia odprowadzenia wody z drenażu. Z tego co piszesz, to najprawdopodobniej woda spływa wzdłuż długiej ściany i dalej przesiąka wzdłuż pękniętego szczytu.

Bywa, że zrzucam dachówkę i zastępuję strzechą... ale w zamian mogę polecić na swojej stronie zakładkę "inspiracje" - sporo zdjęć z różnych realizacji, na których można zobaczyć najprzeróżniejsze sposoby wykonania strzechy i ewentualnie przy budowie następnego domu jak znalazł

To ja dziękuję w imieniu strzechy

Trzeba powiedzieć że strzecha nie do każdego budynku, lub każdej lokalizacji pasuje. Nie wyobrażam sobie strzechy na osiedlu domków - bardziej jako charakterystyczny, nadający ton element krajobrazu...

Ale dzięki niemu zostałem wywołany do tablicy

Hmm, to tylko inspiracja mojego pomysłu. Oryginał wyszedł coś koło dwóch razy większy, plus półokrągła, przeszklona jadalnia z tyłu, od ogrodu. Jak wam się podoba to co pokazałem kiedy nie ma tu nawet połowy tego, co mnie urzeka... Ciekaw jestem co Wy na to (ten sam budynek i odrobinę więcej drewna):

Moja mobilność pozwala na komfort wybierania zleceń, choć możliwości wyboru jakby nieco mniej - kryzys spowodował brak kredytu, a szczególnie na zachodzie. Wreszcie mam więcej czasu dla swoich projektów

Na Twoim terenie robiłem zagrodę bodaj Felicji Curyłowej w Zalipiu, a tak w ogóle, to cała Europa.

Solange sugerując się bryłą budynku podrzuciła strzechę Podobny układ bardzo często spotyka się w Danii i często też pokrycie to strzecha. Mam nawet bardzo podobny projekt - z dwiema kondygnacjami nadziemnymi. Ale strzecha - potrzebuje minimum 45 stopni kąta nachylenia dachu, a najlepiej ponad 50 stopni!!! O tak:

O, nie jest tak źle - rocznie odbywa się kilkanaście tygodniowych kursów organizowanych przez urzędy pracy, w sumie kilkadziesiąt osób. No, a jak się powiedziało "a", to trzeba próbować znaleźć się na rynku i absolwenci podpisują umowy - im większy dach tym więcej do zarobienia... Spora ilość pracowników zagranicznych firm strzecharskich wróciła w obliczu kryzysu do kraju, ale to są wyłącznie pracownicy, znający jakiś wycinek tego rzemiosła, choć ilość firm strzecharskich oferujących swoja "profesjonalne" usługi wzrosła jednocześnie kilkunastokrotnie. Poza tym jest w Polsce kilka profesjonalnych firm zajmujących się kryciem strzechą, które wyrosły zaopatrując zachodnią Europę w trzcinę. Jeśli chodzi o moją przygodę ze strzecharstwem, to wyróżniam się tym, że jestem właścicielem firmy, ale w przypadku kiedy pracownicy mają problem, potrafię wejść na dach i pokazać im jak dany element powinien być wykonany - tego raczej się nie spotyka Prawdę mówiąc w Danii nauczyłem się, że szef firmy to biała koszula, bywa garnitur - jakie jest zdziwienie inwestora, kiedy nagle widzi mnie na czubku dachu tkającego leszczyną

Odbiegając od tego, że moim zdaniem Twój plan to karkołomne przedsięwzięcie, zapytam tylko, czy wziąłeś pod uwagę, że beton nabiera wytrzymałości przez kilka tygodni??? Jak więc ma się to do odkopywania co dwa dni kolejnych odcinków! Bezpieczne rozwiązanie to zrobić drenaż w pewnej odległości i zapomnieć o podlewaniu betonem ścian metodami chałupniczymi, bo więcej zniszczysz niż naprawisz! Jeśli podłoże nie dostanie wody i obeschnie, to i posadowienie będzie pewniejsze. Twoje kłopoty spowodowane są zapewne zaniedbanym drenowaniem pól uprawnych - kto dziś dba o drenaż, kiedy system nie zapewnia minimalnej rentowności małych gospodarstw... to odbija się na niszczejącej infrastrukturze, a efekt jest jaki widzisz.

Hej, Demo... - jak ty niczego nie rozumiesz... ale może to i dobrze

Zasugerowałbym jeszcze położenie dodatkowo folii na styropian - to zapobiegnie wpływaniu betonu z wylewki w szczeliny pomiędzy płytami.

Szwecja i Norwegia być może, ale Dania ma dużo łagodniejszy klimat, no i te wiatry! Ale przy okazji odpowiadania na wątek z pękającymi ścianami i brakiem fundamentów skonstatowałem jedną zaletę budynków w konstrukcji drewnianej... one nie pękają! Prowadziłem kiedyś renowację dość dużego budynku - jakieś 20x9m, dwukondygnacyjnego, wykonanego w konstrukcji szkieletowej. Z zewnątrz nawet nic nie było widać, bo bokami sąsiadował w niewielkiej odległości z innymi budynkami. Nachylenie terenu powodowało, że właśnie jedną z tych przerw spływała woda z całej frontowej części działki. Jakie było moje zdziwienie kiedy okazało się, że wewnątrz budynku, po przekątnej, jest różnica 60cm w poziomie. Teren w przerwie pomiędzy budynkami systematycznie nasiąkał wodą i powodowało to łagodne osiadanie konstrukcji przechylające cały budynek dokładnie po przekątnej. Budynek murowany najpewniej by po prostu popękał i został wyburzony, a ten jest nadal ozdobą, ba - nocleg w nim to pewnego rodzaju nobilitacja, przynajmniej marketingowa Wcześniej gościł podobno Napoleona Bonaparte, a już całkiem na pewno i niedawno męża duńskiej królowej.

Wykonywałem już różne "cuda", bywało, że krzywizna ściany - odchylenie od pionu wynosiło ok.20cm na wysokości jednej kondygnacji, budynek nie miał fundamentów i trzeba było zrobić drenaż... bez problemu przy budynku parterowym w konstrukcji szachulcowej, ale nie przy budynku dwukondygnacyjnym murowanym - tu niestety musisz zastosować się do powyższej rady i jeśli już musisz, to prowadź prace tak aby w jak najmniejszym stopniu ingerować w posadowienie!!!

Ja się uczę do dziś Zwykle podejmuję się realizacji zleceń których nikt inny się nie chce podjąć. Większość z tych zleceń to renowacja obiektów zabytkowych. Nie da się oderwać od polskiej rzeczywistości, bez poszerzenia wiedzy - przed każdym kontraktem jadę zinwentaryzować obiekt, co już daje mi pierwsze informacje w jaki sposób dawny mistrz wykonywał pokrycie. Później szukam większej ilości danych co do konkretnego sposobu krycia w literaturze danego regionu (bo nawet w jednym kraju zwykle kryto różnymi metodami, w zależności od lokalnej tradycji). Kolejny krok to rozbiórka starego pokrycia, którą bardzo dokładnie dokumentuję fotograficznie - wiele rozwiązań do których udaje mi się dotrzeć w taki sposób jest przydatne przy innych realizacjach, a odkrywam wiele unikalnych rozwiązań które nie są opisane w literaturze. Teraz dopiero z odkrywcy zamieniam się w "faceta od wiechci słomy" jak mnie tu żartobliwie nazywają - mogę spokojnie przystąpić do realizacji nowego pokrycia, zachowując o ile to możliwe dawny styl i te rozwiązania, które mają wpływ na efekt estetyczny. Zwykle strzecha nabiera oryginalnego wyglądu, praktycznie nawet dla fachowca nie do odróżnienia od oryginału. Na przykład jeśli wiążę nowoczesnym drutem chromoniklowym, to dla zachowania efektu oryginalności wykonuję powrósła słomiane, które wiązane są jak w oryginale. W taki sposób przerobiłem strzecharstwo Belgii, Wielkiej Brytanii, Holandii, Szwajcarii, Dani, Rosji i Węgier a także kilka pojedynczych przypadków w innych krajach. Niestety w Polsce do naszych czasów dotrwały wyłącznie strzechą kryte chaty wiejskie, co określa też techniczny poziom zachowanych rozwiązań. Na szeroko rozumianym "zachodzie", a nawet na Węgrzech to jednak pokrycie którego używało się do obiektów o różnym standardzie - spotykałem kościoły kryte strzechą, zamczyska będące siedzibami lokalnych władców jak i też współczesne rezydencje o powierzchni kilku tysięcy m2. Sztandarowym przykładem jest kryty strzechą teatr Szekspira w centrum Londynu. No, niestety muszę wracać do przyziemnej codzienności, choć na temat strzecharstwa to ja mogę godzinami

Chyba nie tylko to... Jestem w trakcie budowy (w zasadzie końcówka) domu, który poza ścianami zewnętrznymi, zbudowany jest cały z drewna (stropy, ściany wewnętrzne, a raczej słupy na których stropy leżą). Zrobić potrafię sam, ale już znaleźć w Polsce materiał przekraczający standardowe grubości to raczej niemożliwe. U mnie podstawowym budulcem jest modrzew. Aby zapewnić większą trwałość jest to sama twardziel, a wymiary większości elementów to 26x26 z długością przekraczającą często 6m. W Polsce nie udało mi się zdobyć takiego materiału - tartaki odpowiadały, że nie ma u nas takiego drewna, z którego da się "wykroić" twardzielową belkę 26x26. Drewno przyjechało ze Słowacji, ale jego jakość tragiczna - ok. 30% całości ( kilkadziesiąt m3) nie nadawała się do wbudowania!

Cóż ja mogę odpowiedzieć na takie dictum... nic. I przy tym pozostanę