Redakcja

Praktycznie nie ma ograniczeń w kształtowaniu krzywizny lukarny typu "wole oko". Projektuje się ją więc głównie pod kątem pożądanej powierzchi okiem i estetyki całego budynku.

W takiej sytuacji należy zwrócić się do gminy o wydanie warunków zabudowy, określając rodzaj i wielkość zabudowy, sposób użytkowania itd. Podstawowym dokumentem dołączonym do wniosku jest tytuł własności terenu (akt notarialny, umowa dzierżawy itp) ale urzednicy mogą żądać dodatkowych dokumentów, zależnie od rodzaju zabudowy i warunków lokalnych.

Plan zagospodarowania przestrzennego wytycza tylko ogólne kierunki wykorzystania terenu na określone cele. Realizacja konkretnego obiektu wymaga wystąpienia do gminy o wydanie warunków zabudowy, gdzie będą podane ograniczenia i zalecenia dotyczące wielkości obiektu, urządzenia terenu, podłączeń do infrastruktury itp. Warunki te stanowią podstawę dla projektanta budynku i planu zagospodarowania działki.

Na stronie internetowej Budujemy Dom https://budujemydom.pl zamieściliśmy projekty domów jednorodzinnych 23 pracowni projektowych. Wystarczy kliknąć baner (z lewej części strony) wówczas pojawi się wyszukiwarka projektów. Polecamy!

Bloczki silikatowe mają z reguły równą i gładką powierzchnię wystarczy więc zaszpachlować wgłębienia i wyrównać spoiny, aby powierzchnia nadawała się do nałożenia hydroizolacji. Powłokę izolacyjną można wykonać bądź z wodorozcieńczalnych emulsji asfaltowo-kauczukowych albo z papy na osnowie poliestrowej bądź folii tłoczonej tzw. kubełkowej. Dobór materiału zależy od stopnia nawodnienia gruntu ,ale w każdym przypadku ściana powinna być najpierw zaimpregnowana emulsją asfaltowo-kauczukową. Do izolacji cieplnej najlepiej użyć polistyrenu ekstrudowanego lub styropianu PSN (wodoodpornego) mocowanego na hydroizolacji lepikiem bezrozpuszczalnikowym. Izolacja cieplna z tych materiałów może bezpośrednio stykać się z gruntem, nie wymaga więc ułożenia dodatkowej warstwy ochronnej np. z folii.

Średnica ruru dymowej powinna odpowiadać średnicy wylotu spalin z kotła. Zależnie od modelu może ona wynosić 160 - 200 mm. Trwałość rur kominowych trudno określić, ale przy kotłach na paliwo stałe zaleca się montować rury z grubszej blach niż te przeznaczone do kotłów gazowych.

Jeśli sztachety są w bardzo dobrym stanie to najlepiej zdemontować je, ostrugać powierzchnię, zaimpregnować i pokryć lakierobejcą. W inny sposób trudno będzie dokładnie usunąć resztki farby a pokrycie starej powłoki lakierem nie zapewni dobrej ochrony drewna i estetycznego wyglądu.

Prawo budowlane nie wymaga uzyskiwania pozwolenia ani dokonania zgłoszenia robót związanych z budową ogrodzenia niezależnie od rodzaju grodzonej działki. Jedynie obowiązkowi zgłoszenia w starostwie podlega budowa ogrodzenia od strony dróg publicznych oraz o wysokości powyżej 2,2 m.

Artykuł na temat ścian w piwnicy znajdzie Pan na stronach miesięcznika Budujemy Dom pod adresem https://budujemydom.pl/abc/327/ Fragment artykułu: Ściany fundamentowe i piwniczne Grubość ścian spoczywających na fundamencie wynosi najczęściej 25-50 cm i zależy od przyjętej technologii budowy ścian nadziemia. Mogą być one budowane jako jednorodne lub w przypadku budynków podpiwniczonych jako warstwowe z ociepleniem. Przy ustalaniu grubości ściany fundamentowej trzeba również brać pod uwagę sposób wykończenia cokołu domu. Jeśli planujemy wymurowanie go np. z cegły klinkierowej, to ściana musi być odpowiednio szeroka, aby cokół mógł się na niej oprzeć. Alternatywnym rozwiązaniem może być też wykonanie żelbetowego wspornika poniżej poziomu gruntu, stanowiącego podporę dla cokołu. Ściany jednorodne najczęściej wykonywane są jako betonowe z bloczków lub wylewane w deskowaniu, ale można je również stawiać z bloczków silikatowych, keramzytobetonowych. Wybór konstrukcji ściany warstwowej zależy od wymaganej grubości warstwy nośnej. Przy cienkich ścianach fundamentowych o grubości 25 cm warstwę nośną stawia się np. z bloczków betonowych, a na zewnątrz układa się ewentualnie ocieplenie w postaci wodoodpornych płyt styropianowych lub z polistyrenu ekstrudowanego. Możliwe jest również ocieplenie od strony wewnętrznej, co niekiedy będzie rozwiązaniem korzystniejszym ze względu na znacznie mniejszą bezwładność cieplną izolowanego pomieszczenia. Grubsze ściany fundamentowe warto budować jako trójwarstwowe, w których izolację cieplną umieszcza się między dwiema warstwami nośnymi.

Zgodnie z przepisami wkład kominowy o średnicy 130 mm może słuzyć rownież do odprowadzenia spalin z kotłów na paliwo stałe. Problem w tym, że większość tych kotłów ma większe średnice czopuchów do podłączenia z kominem a nie można średnicy tej zredukować. Decydujące więc będzie znalezienie kotła o odpowiedniej mocy i średnicy czopucha. Podana moc kotła 20 kW na ogrzewanie powierzchni 150 m2 jest zdecydowanie zbyt duża. W dobrzxe ocieplonym domu wystarczy kocioł o mocy 12 - 14 kW.

Z poprzedniego postu wynika, że dom jest już izolowany termicznie (sciana warstwowa) więc prawdopodobnie nie ma potrzeby montowania dodatkowego ocieplenia. Jeśli jednak istniejaca warstwa ocieplająca jest niewystarczająca, to dodatkowe ocieplenie należy ułożyć na zewnątrz domu, choć z reguły będzie to droższe niż ocieplenie od wewnątrz. Ocieplenie zewnętrzne nie powoduje jednak zmniejszenia powierzchni użytkowej domu i zabezpiecza przed mostkami cieplnymi na styku ścian działowych i stropu.

Polecamy atrykuł z Budujemy Dom na temat modernizacji piwnicy pt. "Przenosiny na poziom -1" dostępny pod adresem https://budujemydom.pl/bd/artykuly/523/1/

Płytki gresowe mozna układać na dowolnej zaprawie klejowej do płytek ceramicznych. Jedynie duże płytki o wymiarach boku powyżej 35 cm i narażone na duże obciążenia należy układać na specjalnej zaprawie do płytek wielkowymiarowych o konsystencji półpłynnej.

Prawdopdobnie chodzi o prefabrykowane elementy betonowe, podobne technologicznie do tzw. wielkiej płyty. Konstrukcja takiego domu składa się z wielkowymiarowych płyt żelbetowych montowanych na budowie, a następnie ocieplanych od zewnątrz styropianem i tynkiem cienkowarstwowym lub też od środka z wykończeniem ścian płytami gipsowo-kartonowymi.

Zdecydowanie odradzamy takie rozwiązanie. W przypadku nawet niewielkich przecieków wełna nasiąknie wodą tworząc wilgotny "okład" który może stać się zalążkiem rozwoju pleśni, a wyciszenie wanny będzie praktycznie żadne.

Nie można jednoznacznie odpowiedzieć który z wymienionych wariantów jest lepszy, a który gorszy. Wszystko zależy od tego, jakie własności uznamy za najważniejsze. Ciepłochronność ściany dwuwarstwowej jest z pewnością lepsza o ok. 0,05 W/m2 K i łatwiej też uniknąć mostków cieplnych na elementach konstrukcyjnych wieńca i nadproży. Z kolei nałożony na ociepleniu tynk, jest mniej odporny na uszkodzenia w porównaniu z tynkiem na pustakach ceramicznych. Przy wyborze trzeba też brać pod uwagę wymaganą dla określonej technologii szerokość fundamentów, sposób wykończenia ścian od wewnątrz, akumulację ciepła i możliwość rozłożenia budowy scian na etapy. Gwoli przypomnienia współczynnik przenikalności cieplnej U powiniem być jak najmnieszy - wg normy poniżej 0,3 W/m2 K dla scian warstwowych i poniżej 0,5 W/m2 K dla scian jednorodnych.

Jeśli piwnica nie jest ogrzewana, to nie ma sensu izolować w niej podłogę. Natomiast znaczne zmniejszenie strat ciepła z pomieszczeń mieszkalnych można uzyskać ocieplając sufit piwnicy. Ocieplenie takie wykonuje się z płyt styropianowych grubości 6 - 8 cm przyklejonych zaprawą klejową i dodatkowo zamocowanych specjalnymi kołkami. Na styropianie warto nałożyć tynk cienkowarstwowy na siatce z włókna szklanego, choć w okazjonalnie użytkowanej piwnicy nie jest to konieczne.

W takiej sytuacji najlepszym rozwiązaniem będzie zamontowanie szczelnego zbiornika i okresowe jego opróżnianie. Zbiornik warto zlokalizować w takim miejscu, aby łatwo można było później przełączyć odpływ ścieków do kolektora kanalizacyjnego. Jeśli gmina rozpoczęła już prace projektowe sieci kanalizacyjnej, warto sprawdzić gdzie będzie przebiegał kolektor.

Chodzi prawdopodobnie o bloczki z betonu komórkowego. Zależnie od odmiany bloczków, czyli ich gęstości , ściana o takiej grubości uzyskuje współczynnik U 0,30 - 0,40 W/m2 K. Parametr ten spełnia wymagania normowe dla ścian jednorodnych, ale jest gorszy niż w ścianach warstwowych. Ocieplanie takiej ściany nie jest uzasadnione, gdyż tańszym i cieplejszym rozwiązaniem będzie postawienie ściany np. gr. 24 cm i jej ocieplenie styropianem gr. 12 cm.

Koszt przyłącza napowierznego to około 120 zł / 1kW Koszt przyłącza naziemnego to około 150 zł / 1kW Przy okazji polecamy artykuły na stronie internetowej Budujemy Dom Fragment tekstu Jaka moc przyłącza jest nam potrzebna? dostępny pod linkiem https://budujemydom.pl/instalacje/instalacje-elektryczne/a/517-jaka-moc-przylacza-jest-nam-potrzebna Jeżeli posługujemy się projektem wykonanym przez projektanta, to ma on już wyliczoną moc przyłączeniową. Jeżeli nie – musimy oszacować ją sami. W tym celu spisujemy moce elektryczne największych odbiorników prądu w budynku, o mocy zużywanej przekraczającej 2 kW. Takimi odbiornikami są np.: elektryczny piec grzewczy, kuchenka elektryczna, piekarnik, zmywarka do naczyń, przepływowy lub pojemnościowy elektryczny podgrzewacz wody, elektryczne systemy grzewcze w postaci elektrycznego ogrzewania podłogowego lub akumulacyjnego, klimatyzator. Po zsumowaniu tych wartości otrzymamy teoretyczne zapotrzebowanie mocy elektrycznej dla naszego budynku.

Różnice między tymi stropami związane są przede wszystkim z inną technologią wykonania. Strop monolityczny warto robić gdy dysponuje się deskowaniami wielokrotnego użycia i stosunkowo tanimi pracownikami. Budowanie deskowań tradycyjnych z reguły się nie opłaca a jednocześnie bardzo często dochodzi do odkształcenia powierzchni stropu na skutek nieprzewidzianych ugięć. Zaletą stropu monolitycznego jest jego mniejsza wysokość oszczędza się więc ok. 10 - 15 cm na wysokości ścian nośnych. Nie ma też zjawiska pękania tynku wzdłuż żeber. Natomiast stropy gęstożebrowe dużo łatwiej wykonać, jak i umieścić w ich różne przekroju instalacje.

Decyzja o fundamentowaniu domu na studniach powinna być poprzedzona dokładnymi badaniami geotechnicznymi. Z reguły takie rozwiazanie stosuje się na gruntach nasypowych lub torfach, a głębokość studni sięga do do warstwy o dostatecznej nośności. Fundament na studniach musi być odpowiednio zaprojektowany przez uprawnionego projektanta, gdyż nie tylko konieczne jest określenie średnicy, głębokości i rozstawiena studni ale również zaprojektowanie żelbetonowych belek opartych na studniach, na których będą stawiane ściany domu.

Zaproponowane rozwiazanie jest poprawne, choć nalezy liczyć się z pęknięciami na wylewce podłogowej na skutek różnego ugięcia styropianu między belkami i na samych belkach. Dlatego lepszym rozwiazaniem bedzie wypełnienie pól między belkami keramzytem o granulacji 4 - 10 mm zmieszanym z cementem w proporcji 50 l keramzytu na 12 - 15 kg cementu. Mieszankę tą z niewielkim dodatkiem wody (powinna być wilgotna ale nie płynna) rozkłada sie do poziomu wierzchu belek i zagęszcza. Po stwardnieniu uzyskuje się twardy, ale lekki podkład pod styropian akustyczny, na którym uklada się jastrych podłogowy grubości ok. 4 cm zbrojony dodatkowo siatką przeciwprężną. Przy ścianach oraz innych stałych elementach konstrukcji domu nalezy umieścić wkładki dylatacyjne np. z paskow styropianu oddzielające betonowy podkład od tych ścian.

Nazwy ulic nadaje rada gminy w trybie uchwały. Mieszkańcy mogą zgłaszać swoje sugestie, ale ostateczna decyzja nalezy do rady.

Polecamy artykuł pt. Dom murowany czy szkieletowy? https://budujemydom.pl/dylematy/208/1/ Fragment: Inaczej wykańczamy i mieszkamy... Pod względem użytkowym dom szkieletowy dość znacznie różni się od budynku murowanego, dlatego obiekt taki powinien być zaplanowany kompleksowo, z uwzględnieniem wszystkich specyficznych wymogów, co pozwoli optymalnie wykorzystać jego zalety. Ciepłochronność – w praktyce nie ma żadnej różnicy w możliwościach uzyskania wysokiej izolacyjności cieplnej ścian w domach szkieletowych i murowanych. W standardowych, drewnianych ścianach szkieletowych o słupkach nośnych szerokości 15 cm przenikalność cieplna osiąga wskaźnik ok. 0,26 W/(m2 •K), przy czym łatwo można ją poprawić, układając dodatkowe warstwy izolacyjne od strony wewnętrznej lub od zewnątrz. Nieco inaczej przedstawia się sprawa ciepłochronności w przypadku konstrukcji o szkielecie stalowym, w liniach przebiegu profili tworzą się bowiem mostki cieplne, które wprawdzie nie wpływają znacząco na ciepłochronność całej ściany, jednak w miejscach tych może kondesować się para wodna. Konieczne jest zaizolowanie ich poprzez ułożenie tu dodatkowego ocieplenia zewnętrznego. Paroprzepuszczalność – ściany w domach szkieletowych