Jak oswoić zdziczałego kotka

[stokrotka.35]

Jak w temacie.
Rok temu zjawił się w okolicy mojego domu, był małym kotkiem. Cały czas go dokarmiam. Ale nie pozwoli się mi zbliżyć nawet na parę kroków do siebie. Podchodzi do jedzenia jak zniknę z jego zasięgu wzroku. Nie wiem gdzie sypia i jak przetrwał poprzednią zimę.

Próbowałam różnych podchodów, ale na próżno

[stokrotka.35]

Nikt nie ma żadnego pomysłu ... szkoda mi zwierzaka, bo następna zima go czeka na mrozie

[Barbossa]

żeby mu pomóc musisz go oswajać? do cyrku go potrzebujesz?
skoro nie ufa Tobie, to go łatwo nie przekonasz, rok może być mało
a jak rzeczywiście chcesz mu pomóc to zrób mu właściwą budę, ustaw we właściwym miejscu, pomysłów od pyty w necie, a on jak zechce - skorzysta, nic na siłę, to akurat powinnaś wiedzieć

[bajbaga]

Wieszcza parafraza:

I cóż, kotku, nie idziesz?“ — „Co nie, to nie, bratku!
Lepszy w wolności kęsek ladajaki,
Niźli w niewoli przysmaki.“
Rzekł i drapnąwszy co miał skoku w łapie,
Aż dotąd drapie!

[Barbossa]

dodam, że ja swojego po prostu złapałem, tj zwabiłem żarciem do pomieszczenia i drzwi zamknąłem, niemniej widać było, że z ludźmi obcował, więc z pewnością łatwiej było (no i chyba nie miał za wiele sił walczyć o wolność)

jeżeli wciąż się kręci w Twojej okolicy to ma swoje terytorium i się go trzyma, więc być może z budki skorzysta; trzeba mieć iście anielską cierpliwość, żeby były efekty; żarcie i spokój, beż żadnych gestów - to go zwabi

[bajbaga]

  Cytat

... szkoda mi zwierzaka, bo następna zima go czeka na mrozie

Rozwiń  

Jak będzie najedzony da radę bez problemow.
Jak mu będzie zbyt zimno - sam "poprosi" o wpuszczenie do ciepłego.

Ps. Sierściuchy zawsze dają radę.

[stokrotka.35]

Ma takie para-gniazdko zrobione na strychu budynku gospodarczego, ale czy tam sypia - nie wiem.
Jakiś zwierz tam bywa, ale jaki?
Posklejałam styropian w coś na kształt pudełka i do środka dałam starą poduche - myślicie że to starczy?

[Buster]

  Cytat

Jak w temacie.
Rok temu zjawił się w okolicy mojego domu, był małym kotkiem. Cały czas go dokarmiam. Ale nie pozwoli się mi zbliżyć nawet na parę kroków do siebie. Podchodzi do jedzenia jak zniknę z jego zasięgu wzroku. Nie wiem gdzie sypia i jak przetrwał poprzednią zimę.

Próbowałam różnych podchodów, ale na próżno

Rozwiń  

Trudno będzie oswoić.
Miałem podobny przypadek z dorosłym kotem.Nie zbliżył się do mnie bliżej jak na 10 m.Dokarmiałem go ze 3 zimy,gdy robiło się ciepło znikał.Dopóki za domem leżał styropian na paletach to miał dobrze,śnieg zapadał wokoło,on wszedł pod styropian i miał temperaturę gruntu.Ale styropian trzeba było sprzątnąć,wtedy zamieszkał w drewutni,zaniosłem mu wyściełany karton.Ale zdarzyła się zima gdy temp.regularnie spadała nocą do minus 15 st.Żal mi go było bardzo ale nie mogłem nic zrobić.Karmiłem go bardzo dobrze ale zaczął mocno chrypie,kaszleć.Wiosną poszedł sobie jak zwykle ale już nie wrócił.

Oby Tobie stokrotko lepiej się udało

[stokrotka.35]

Ten "mój" jest śliczny, czarny jak smoła, lśni tak, że słońce się niemal od niego odbija.
Nie wiem czy to kocurek czy kotka.

Szkoda by mi go było gdyby w zimie zamarzł .....
No i sentyment do futrzaka jakiś tam mam

[Gość gawel]

  Cytat

Ten "mój" jest śliczny, czarny jak smoła, lśni tak, że słońce się niemal od niego odbija.
Nie wiem czy to kocurek czy kotka.

Szkoda by mi go było gdyby w zimie zamarzł .....
No i sentyment do futrzaka jakiś tam mam

Rozwiń  

Kot zamarza przy -70 spokojnie

[daggulka]

  Cytat

Ten "mój" jest śliczny, czarny jak smoła, lśni tak, że słońce się niemal od niego odbija.
Nie wiem czy to kocurek czy kotka.

Szkoda by mi go było gdyby w zimie zamarzł .....
No i sentyment do futrzaka jakiś tam mam

Rozwiń  

Radziłabym jak poprzednicy - koty są charakterne.
Z psem poszłoby łatwiej
Domek ze styropianu i poducha wystarczą ... jeśli będzie potrzebował, pewnie skorzysta.
Życzę powodzenia ze zwierzem

[sepoy]

  Cytat

Trudno będzie oswoić.
Miałem podobny przypadek z dorosłym kotem.Nie zbliżył się do mnie bliżej jak na 10 m.Dokarmiałem go ze 3 zimy,gdy robiło się ciepło znikał.Dopóki za domem leżał styropian na paletach to miał dobrze,śnieg zapadał wokoło,on wszedł pod styropian i miał temperaturę gruntu.Ale styropian trzeba było sprzątnąć,wtedy zamieszkał w drewutni,zaniosłem mu wyściełany karton.Ale zdarzyła się zima gdy temp.regularnie spadała nocą do minus 15 st.Żal mi go było bardzo ale nie mogłem nic zrobić.Karmiłem go bardzo dobrze ale zaczął mocno chrypie,kaszleć.Wiosną poszedł sobie jak zwykle ale już nie wrócił.
Oby Tobie stokrotko lepiej się udało

Rozwiń  

Udało Ci się Buster doskonale

Trzy zimy, trzy lata - gdzieś czytałem, że tyle mniej więcej żyją na wolności dzikie koty. Wygląda, że ten Twój spokojnie dożył starości i odszedł w swoim czasie, nakarmiony

[olex89]

Koty to zwierzęta trudne w oswajaniu i wymagające dużego wkłądu pracy, by osiągnąć pożadany efekt, ponieważ być może zwierzę ma uraz do człowieka, bo w przeszłości źle go traktował. Dużo pracy i cierpliwosci, ewentualnie prowadzenie dotychczasowych działań.

[stokrotka.35]

To on

[Gość gawel]

Śliczniutki , ale przestraszony no cóż ja mam doświadczenie bo posiadamy w pracy wielkiego kocura co prawda oswojonego ale nikomu nie da się pogłaskać. Od ponad roku jak idę do pracy to go wołam i sporadycznie dawał mi się głasnąć , teraz już głaskam ile chcę a nawet dał się wziąć na ręce i przybiega jak wołam. To chyba kwestia sukcesywności działania

PS. Na moje oko to jest młody kocurek Edytowano 7 grudnia 2016 przez gawel (zobacz historię edycji)

[stokrotka.35]

Trochę go podtuczyłam przed zimą, może mu łatwiej będzie dotrwać do wiosny

[retrofood]

Da se radę jak będzie miał (a ma) warunki.

[Czapi]

Z dzikusami różnie bywa.Mnie udało się oswoić kompletnie  dzikie maleństwo ale nie było łatwo. Pierwszą nić porozumienia zawiązałam po tygodniu miauczenia do niego (tylko na to reagował), cały czas koczował w garażu  i tylko podczas karmienia można go było zobaczyć. Kilka tygodni zajęło mi oswajanie go, wielogodzinne przebywanie w pobliżu ( w milczeniu) ale udało się. Dzikus nadal żyje z ludźmi. Niedawno, bo w to lato u mojej mamy plątała się dzika kotka (nie reagowała na "kici", uciekała na widok człowieka).Była dokarmiana kilka miesięcy.Cały czas trzymała dystans, tylko konsumowała żarcie i gdzieś tam majaczyła w tle ogrodu... Kilka razy próbowałam ją "zaczepić" ale olewała człowieka z góry. Pewnego razu skusiłam ją mięsem,raz, drugi podrzuciłam pod nos. Podam podałam na dłoni. Powoli podeszła, zjadła.Kilka dni później coś jej podałam i wyciągnęłam rękę, dotknęłam łepka i.....pozwoliła się pogłaskać. W ciągu minuty cała się poddała pieszczotom...To była przełomowa chwila i za kilka minut pozwoliła się pogłaskać nawet rozbrykanym dzieciom. Czasem trzeba długo przekonywać kota że nie stanie mu się krzywda w obecności człowieka.I w tym przypadku z kota który był uznawany za dzikusa przez kilka miesięcy w ciągu minuty zmieniła się w kota z "kitą w górze" gotową na głaskanie przez wiele osób.Dziwne te koty, prawda?Ja polecam metodę na surowe mięso wołowe (uprzednio zamrożone i rozmrożone do temp. pokojowej) . Głupieją na zapach surowizny Łatwo je wtedy przekonać do siebie.Ale to wymaga czasu, cierpliwości, spokoju.To kot musi sam zdecydować się na tę przyjaźń.Powodzenia!

[stokrotka.35]

Udało mu się przeżyć tą zime, chociaż bywały noce gdzie temp. spadała do prawie - 30

[janusz13]

Bo nasze koty to prawdziwe twardziele może to nie w temacie tego wątku ale polecam obejrzeć 

http://joemonster.org/filmy/79303/23_kocich_zlodupcow

[SkyWalker]

Młodego kota, który ma może maksymalnie kilka miesięcy jeszcze da się jakoś oswoić, jednak wątpię, by było to możliwe (jeśli tak, to bardzo trudne) w przypadku kotów dorosłych.