Budujemy Dom - otoczenie domu

Tzw. pionowe ogrody są ostatnio modne. Rośliny powieszone w kieszonkach na metalowej ramie można zamontować wewnątrz i na zewnątrz domu. Odpowiednio dobrane gatunki będą rosły w cieniu oraz w miejscu silnie nasłonecznionym. Woda i minerały dostarczane są automatycznie za pomocą specjalnego sprzętu. Zaletą takiego „ogródka” jest to, że zajmuje mało miejsca i wygląda oryginalnie. Trzeba jednak uważać, żeby nie doszło do zawilgocenia ściany. Możemy w ten sposób stworzyć np. ogródek ziołowy – sadząc niskie zioła, jak oregano czy tymianek. Na zewnątrz dobrze sprawdzą się niewysokie byliny i mchy.

Jeśli chodzi o pęcherznicę, zwykle tworzy się z niej żywopłoty nieformowane, sadząc krzewy co 70-80 cm. Jeśli żywopłot ma być formowany - co 50 cm. Warto zachować odstęp min. 60 cm od nawierzchni utwardzonej i innych obiektów.

Wszytko zależy od gatunku zakupionych roślin, siły ich wzrostu. Można przyjąć ogólną zasadę, że rośliny liściaste, które mają tworzyć żywopłot nieformowany, sadzimy co 30–100 cm – w zależności od tempa i siły ich wzrostu. W przypadku żywopłotu formowanego – co 20–50 cm. Jeśli chodzi o krzewy iglaste: w żywopłotach nieformowanych odległość między roślinami powinna wynosić 30–70 cm – zależnie od ich smukłości – a w żywopłotach formowanych 20–50 cm. Rozstaw dobiera się tak, by był on równy mniej więcej 1/2 średnicy jaką osiągnie krzew po kilku latach. Gdy zależy nam na szybszym zwarciu, sadzimy w odstępach równych 1/3 tej średnicy.

Wanna wolnostojąca bardzo dobrze się sprawdzi, ale w naprawdę dużej łazience. Bardzo ładnie będzie się prezentować na środku pomieszczenia. Można kupić produkt w stylu retro, albo o nowoczesnej, prostej formie.

Słupki drewniane wykonuje się zwykle z krawędziaków o przekroju od 4 × 4 cm do 9 × 9 cm (wierzchołki słupków przycina się trójkątnie lub zaokrągla – tak, aby ułatwić spływanie wody opadowej). Słupki metalowe mogą mieć dowolny przekrój – dopasowany do wyglądu ogrodzenia.

Fronty mebli kuchennych często wykonuje się z płyty wiórowej. Jest popularna ze względu na niską cenę czy duży wybór wzorów i odcieni. Może być laminowana, foliowana, fornirowana lub lakierowana. Sama w sobie jest nietrwała i mało odporna na wilgoć, ale dobrze polakierowana posłuży latami. Jest też krucha, dlatego drzwiczki mebli muszą mieć proste kształty, bez zaokrągleń, żłobień, boniowania. Bardzo trwałe jest drewno, zwłaszcza dąb i buk. Stosowane jest też sosnowe, olchowe i brzozowe. Powierzchnia może być lakierowana lub woskowana. Niekiedy bejcowana, np. w przypadku tańszego drewna sosnowego – tak, by imitowało droższe. Elegancki wygląd zyskuje też poprzez pokrycie fornirem ze szlachetniejszego gatunku. Pamiętajmy, że drewno pod wpływem zmian wilgotności może pękać i się wypaczać. Płyta MDF ma twardość porównywalną do litego miękkiego drewna. Pokrywana się ją folią PVC, melaminą, lakierem lub fornirem drewnianym. Jest tańsza od drewna, za to odporna na wilgoć. Daje się łatwo formować, dlatego drzwiczki mogą mieć różne żłobienia. Szklane fronty często są osadzane w ramkach z aluminium lub drewna (jednak dziś nie jest to koniecznością). Drzwiczki takie mogą być przejrzyste lub mleczne, barwione lub lakierowane.

Aby łatwiej było utrzymać kabinę prysznicową w czystości, można wybrać model ze specjalną powłoką, dzięki której woda nie zostawia śladów na szkle. Powłoka ta nazywa się różnie u różnych producentów. Spływająca po niej woda tworzy strumienie, które nie pozostawiają zacieków i jednocześnie zbierają część zanieczyszczeń. Warto pamiętać, że warstwa ta może się zetrzeć. Jej trwałość zależy m.in. od twardości wody. Mniej więcej co 4-5 miesięcy powinno się ją odnawiać przeznaczonym do tego środkiem.

Najlepiej wyposażyć łazienkę zarówno w wannę, jak i w prysznic - trzeba jednak dysponować pomieszczeniem o powierzchni przynajmniej 6–8 m2. Zwolennicy wanien cenią je za możliwość wzięcia relaksujących kąpieli, np. z użyciem soli leczniczych czy olejków kąpielowych. Dodatkowy relaks zapewniają urządzenia z chromoterapią albo z hydromasażem. Wanna jest funkcjonalna – można w niej namoczyć pranie, wykąpać psa... Z reguły łatwiej utrzymać ją w czystości, niż kabinę prysznicową, choć w tańszych wannach z hydromasażem po kąpieli trzeba pamiętać np. o uruchomieniu na kilka minut dmuchawy, aby nie dopuścić do rozwoju bakterii w przewodach doprowadzających wodę do dysz. Brodzik preferują przeważnie zwolennicy szybkich kąpieli. Ale i pod prysznicem można pozwolić sobie na odrobinę luksusu, wybierając kabinę z hydromasażem lub z funkcją sauny parowej. Znajdziemy też modele wyposażone w radio. Brodziki o głębokości np. 30 cm nie ustępują wiele wannom, jeśli chodzi o funkcjonalność.

Jest to praktyczne rozwiązanie. Na spiżarnię można też wydzielić fragment kuchni (jako małe pomieszczenie) – np. za pomocą płyt g-k. Dobrym wyjściem jest również spiżarnia blisko wejścia do domu – przywiezione zakupy można od razu ułożyć na półkach. Nie zapominajmy jednak, że powinno być to chłodne miejsce - najlepiej w północnej części budynku, z dala od kaloryferów czy piecyków.

Podczas urządzania domowej spiżarni trzeba zadbać przede wszystkim o to, by rozmieszczenie półek/regałów było funkcjonalne. Sprawdzą się zarówno wyroby metalowe, jak i drewniane czy z płyt drewnopochodnych. Najważniejsze, by zapewniały dużo miejsca do przechowywania (zwłaszcza, jeśli kuchnia nie jest zbyt duża), oraz byśmy mieli do nich łatwy dostęp. Jeżeli jest taka możliwość, zaplanujmy regały na całą ścianę. Dobrym rozwiązaniem będą głębsze półki, na których bez problemu ustawimy większe przedmioty, np. rozmaite sprzęty gospodarstwa domowego, z których korzystamy tylko raz na jakiś czas (sokowirówka, grill iin.). Przechowywane produkty warto dzielić tematycznie i stosować rozmaite akcesoria do przechowywania, np. stojaki na wino, drewniane skrzynki czy wiklinowe kosze na świeże owoce, warzywa itp.

Odprowadzenie wody deszczowej z nawierzchni wokół domu jest szczególnie istotne dla zabezpieczenia budynku przed zawilgoceniem. Zwłaszcza, gdy podłoże jest słabo przepuszczalne - gliniaste, ilaste, skaliste. Przy układaniu nawierzchni trzeba pamiętać, że warstwa podkładowa z piasku (znajdująca się bezpośrednio pod kostką) powinna być uformowana z niewielkim – co najmniej 2% – spadkiem. Tak, by woda spływała w kierunku ogrodu, trawnika itp. W wielu przypadkach nie może się jednak obejść bez montażu odwodnienia liniowego, które odprowadza wodę systemem korytek. Montuje się je na etapie układania kostki brukowej, umieszczając je na wymaganej głębokości w podbudowie nawierzchni. Korytka łączy się z rurami. odpływowymi i przykrywa specjalnymi rusztami.

Betonowe kostki brukowe tego typu są rozwiązaniem wartym uwagi. Buduje się z nich tzw. nawierzchnie ekologiczne – z prześwitami – które umożliwiają szybkie przesiąkanie wody opadowej w głąb ziemi. Do tworzenia takich nawierzchni może posłużyć bruk z wypustami dystansowymi (jak na zdjęciu powyżej) albo z otworami. Układa się go tak, jak standardową kostkę - na warstwach utwardzonego kruszywa i podsypce piaskowej. Można także użyć płyt nawierzchniowych (betonowych lub kamiennych) i ułożyć je w kilkucentymetrowych odstępach. Są też specjalne kraty betonowe i panele z PVC – choć te nadają się jedynie na nawierzchnie parkingów czy miejsc postojowych, bo niewygodnie się po nich chodzi. Prześwity w nawierzchniach eko zasypuje się kruszywem albo żyzną ziemią, w której można posadzić rośliny odporne na deptanie albo zasiać trawę. Trzeba jednak pamiętać o systematycznym podlewaniu takiej zielonej nawierzchni.

Kominki z wkładem obudowuje sie na różne sposoby (zależnie od upodobań). Mogą przypominać klasyczny piec (stosująć cegłę, kamień czy kafle). Jako wykończenie można też użyć nowoczesnej okładziny, np. z betonu, albo tak obudować wkład, żeby wtapiał się w płaszczyznę ściany. W tym celu używa się ognioodpornych płyt gipsowo-kartonowych, mocowanych do stelaża. W sprzedaży są równiez gotowe obudowy, w różnym stylu. Wygląd kominka zależy też od rodzaju wkładu. Oryginalnie wyglądają modele przeszklone na przestrzał czy narożne. Szyby niektórych wkładów są bezramowe, zakrzywione w łuk albo pryzmatyczne (tafle ustawione pod różnym kątem).

Warto pamiętać, że na czas budowy domu czasem lepiej wykonać najpierw ogrodzenie tymczasowe (takie które nie będzie bardzo drogie). W tym okresie nie trudno przecież o uszkodzenie płotu przy transporcie materiałów budowlanych. Zresztą na tym etapie nie zawsze wystarcza funduszy na solidne ogrodzenie. Docelowy płot najlepiej zbudować po postawieniu domu i zakończeniu większych robót na działce.

Obrazy – ich wielkość, rozmieszczenie itd. – powinny współgrać z wystrojem pomieszczenia i układem sprzętów na danej ścianie. Wysokość zawieszenia ram może być różna w różnych wnętrzach – nie ma sztywnych reguł. Istnieje jednak pewna zasada określania tej wysokości: odmierzamy 1/3 wysokości obrazu od góry. Wyznaczona linia powinna znaleźć się ok. 155 cm nad posadzką. Tak zawieszony obraz będzie się dobrze oglądało na stojąco. Jeśli mamy do powiedzenia na ścianie 2-3 ramy, warto je umieścić symetrycznie, na tej samej wysokości – będzie to przyjemniejsze dla oka Gdy mamy wiele małych obrazów różnej wielkości, przed powieszeniem warto je rozłożyć na podłodze i ułożyć z nich kompozycję. Asymetryczny układ nada wnętrzu przytulności i mniej formalnego charakteru.

W pokoju, który ma służyć m.in. do nauki/pracy, ważne są kolory – przede wszystkim kolory ścian. Aby dobrze przygotować się do egzaminu, z jednej strony potrzeba wyciszenia, z drugiej – energii. Najlepiej sprawdzi się więc ciepła pastelowa kolorystyka – biel przełamana żółcią lub pomarańczem. Ewentualnie można wybrać jasne chłodne odcienie – błękitu, beżu i modnej ostatnio szarości. Jeszcze bardziej sprzyjają skupieniu i uspokajają. Jeśli chodzi o ustawienie biurka – niekorzystnie jest, gdy znajduje się tyłem do drzwi lub okna. Monitor komputera powinien stać bokiem do okna i w odległości przynajmniej 1 m od niego. Gdy znajduje się na tle lub naprzeciw okna, będzie odbijało się w nim światło. Najlepiej jeśli biurko ma 80–90 cm szerokości i 120–160 cm długości. Warto kupić krzesło z podłokietnikami oraz z regulacją wysokości siedziska i kąta ustawienia oparcia.

Lampy są obecnie ważnym elementem wystroju wnętrz. Ale oprócz jednej lampy sufitowej, warto zamontować jeszcze inne źródła światła w pokojach. Oświetlenie boczne, np. z kinkietów ściennych, nadaje przytulności pomieszczeniu. Będzie dobrym uzupełnieniem dla lampy sufitowej. W miejscach, gdzie wykonujemy precyzyjne czynności, niezbędne jest światło robocze (miejscowe). Powinno dobrze oświetlać miejsce pracy, nie tworząc cieni, ani nie oślepiając. Nad stołem jadalnianym warto zamontować oddzielne źródła światła. Można też zainstalować oświetlenie dekoracyjne – buduje nastrój albo służy do eksponowania różnych przedmiotów czy roślin. We wnętrzach w stylu minimalistycznym oprawy często się ukrywa, np. wbudowuje w sufit, ściany.

Wanna musi pasować do łazienki rozmiarami, kształtem, stylem. Jeśli mamy na nią dużo miejsca i lubimy kąpiele we dwoje, albo dzieci chętnie chlapią się w gromadzie, kupmy dużą wannę. Wygody dodadzą półeczki, siedziska, uchwyty. Popularne wanny akrylowe mają różnorodną kolorystykę i kształty. Są najlżejsze. Długo utrzymują stałą temperaturę wody. Minusem jest dość duża podatność materiału na zarysowania i uszkodzenia. Niektóre modele wzmacniane są mieszanką żywicy poliestrowej z włóknem szklanym. Niecki stalowe od wewnątrz pokryte są warstwą emalii. Nowoczesne emalie gwarantują odporność na uderzenia, zarysowania i działanie detergentów. W stalowej wannie woda szybko stygnie. Wanny żeliwne są solidne i trwałe. Pokryte trwałą emalią, przez długie lata są odporne na zarysowania i uszkodzenia mechaniczne. Długo utrzymują temperaturę wody. Niektóre mają ozdobne nóżki, np. w kształcie lwich łap. Bardzo dobrze pasują do łazienek urządzonych w stylu retro. Niestety, są bardzo ciężkie. I najczęściej białe, prostokątne. Wanny z metalu znacznie trudniej „uformować”, dlatego ich kształty są z reguły proste. Zarówno asortyment wanien, jak i brodzików oraz kabin jest obecnie bardzo szeroki. Pamiętajmy, że wanna umożliwia długie odprężające kąpiele (np. w solach leczniczych lub kosmetycznych), dlatego uważa się ją za bardziej komfortową od brodzika. Brodzik zajmuje mniej miejsca w pomieszczeniu i zapewnia szybką kąpiel, ale uważany jest za mniej luksusowy. Można jednak znacznie zwiększyć komfort kąpieli w nim poprzez zastosowanie kabiny z hydromasażem lub z funkcją sauny albo zainstalowanie panelu do hydromasażu.

Bliźnięta zazwyczaj potrafią i lubią przebywać razem. Jeśli więc chodzi o podział przestrzeni pokoju, warto wydzielić wspólne strefy – snu, nauki, zabawy. W pokoju bliźniąt, wszystko jest podwójne – łóżko, biurko, szafki... Aby zaoszczędzić miejsce, zamontujmy łóżko piętrowe albo dwa łóżka, których górna część służy do spania, a na dole jest przestrzeń na biurko, półki itp. W takim przypadku trzeba jednak pomyśleć o dobrym oświetleniu tej przestrzeni. Zamiast dwóch oddzielnych biurek, można zamontować jeden dłuższy blat – będzie bardziej nowocześnie. Pamiętajmy, że najbardziej uniwersalne i ponadczasowe są meble o prostych liniach, bez ozdobników.

Kształt i konstrukcja schodów powinna być określona w projekcie domu. Trzeba pamiętać, że jeśli chcemy zmienić ich przebieg, konstrukcję, wygląd, należy dokładne przeanalizować wiele kwestii. Konieczna może okazać się np. zmiana konstrukcji stropu. Schody kręte są dość popularne. Zajmują mało miejsca. Składają się ze stalowego, aluminiowego lub drewnianego słupa przymocowanego do stropów na górze i na dole. Wokół niego wachlarzowato rozmieszczone są stopnie. Schody takie nie są jednak zbyt wygodne w użytkowaniu. Należy to wziąć pod uwagę szczególnie wtedy, gdy mają z nich korzystać osoby o ograniczonej sprawności ruchowej lub dzieci. Po takich stopniach trudno jest też wnosić np. duże, ciężkie meble. Najwygodniejsze są schody proste, ale jednocześnie zajmują najwięcej miejsca. Można je zastąpić schodami zabiegowymi, których konstrukcja pozwoli zaoszczędzić powierzchnię na obu łączonych poziomach.

Warto rozważyć budowę w ogrodzie donic murowanych. Są one ostatnio modne z uwagi na nowoczesny, geometryczny kształt. Wykonuje się je z rozmaitych materiałów – kamień, cegła, beton – i różnie wykańcza – np. tynkiem strukturalnym, okładziną z płytek. Donice murowane są też praktyczne. Znajduje się w nich znaczna ilość podłoża, więc nie wysycha ono zbyt szybko i może dostarczyć roślinom sporą składników pokarmowych. Roślin nie trzeba chować na zimę do pomieszczenia – tak jak egzemplarzy rosnących w zwykłych doniczkach. Ponadto te ostatnie – narażone na działanie warunków atmosferycznych – szybciej ulegają niszczeniu.

Farba tablicowa tworzy dość trwałą powłokę. Jest wodoodporna, co oznacza, że można ją wielokrotnie myć oraz stosować w miejscach o wzmożonej wilgotności (np. w kuchni). Zazwyczaj maluje się nią fragment ściany (więc usunięcie/zamalowanie takiej powłoki w przyszłości nie powinno stanowić większego problemu). Można pokrywać nią nie tylko ściany, ale również meble czy rozmaite przedmioty. Farby tego typu spełniają normy Unii Europejskiej w zakresie bezpieczeństwa dzieci. Aplikacja jest podobna, jak w przypadku zwykłych farb do wnętrz. Zaleca się użycie wałka malarskiego. Pamiętajmy jednak, że użytkowanie możliwe jest dopiero po ok. dwóch tygodniach od nałożenia. Należy też używać kredy przeznaczonej do tablic (warto najpierw przeprowadzić jej test na mniej widocznym fragmencie ściany pomalowanej „tablicówką”), która mniej się osypuje.

Gdy stary tynk jest w dobrym stanie, elewację można odnowić poprzez pomalowanie. Bardzo ważny jest dobór odpowiedniej farby – od niej zależy odporność fasady na zabrudzenie, trwałość koloru oraz paroprzepuszczalność ściany. Farba elewacyjna powinna charakteryzować się wysoką paroprzepuszczalnością, zwłaszcza gdy tynk nałożony został na ociepleniu z wełny mineralnej lub mury są grube i stare. Odpowiednie są pod tym względem farby mineralne, ale ich trwałość jest stosunkowo niewielka. Najlepszym wyborem będzie więc użycie farb silikatowych lub specjalnych – do renowacji obiektów zabytkowych.

Planując pomalowanie intensywnym kolorem jednej lub dwóch ścian, warto najlpierw przeanalizować proporcje wnętrza. Istnieją bowiem pewne triki, dzięki którym możemy optyczne skorygować mankamenty pomieszczenia. Kluczową rolę odgrywają odpowiednio dobrane kolory (zestawienia kolorystyczne). Pokoje mocno wydłużone można optycznie poszerzyć, malując przeciwległe, krótkie ściany na ciemno, a dwie pozostałe – na jasno. Kolor jasny sprawia, że ściany będą wydawać się bardziej oddalone od siebie. Barwy ciemne działają odwrotnie - przybliżają. Sufit zazwyczaj maluje się na biało – dzięki temu wnętrze wydaje się wyższe. Jeśli natomiast zależy nam na jego obniżeniu – zastosujmy ciemniejszy kolor farby niż na ścianach.

Wanny z hydromasażem produkowane są z akrylu, dzięki temu mają rozmaite wymiary i kształty, które można dopasować do prawie każdej łazienki. Jednak ze względu na system wentylacyjny, powinna ona mieć przynajmniej 5 m². Mamy kilka wariantów wanien z hydromasażem: prostokątne, asymetryczne, owalne, narożne. Te większe mogą być również dwuosobowe. W zależności od wielkości i głębokości wanny, mają pojemność od 150 do 450 l. Wyboru systemu hydromasażu (liczba dysz, opcje masażu, wyposażenie dodatkowe) należy dokonać indywidualnie - zgodnie z upodobaniami i możliwościami finansowymi. Szczególną uwagę trzeba zwrócić na liczbę i rozmieszczenie dysz. Im jest ich więcej, tym lepiej (aczkolwiek wystarczy nawet kilka). Dysze mogą być nieruchome lub wirujące. Te drugie służą do głębokiego masowania ciała strumieniem śrubowym (doskonałe do masowania karku). Niektóre dysze można zamykać, co umożliwia punktowe ustawienie masażu.