Redakcja

Problem współpracy starej i nowej instalacji można rozwiązać w dwojaki sposób. 1. W miejsce istniejącego kotła węglowego należy zamontować wymiennik ciepła zasilany z nowej instalacji. Jego moc powinna być dostosowana do zapotrzebowania na ciepło w starej części instalacji. W istniejącej części obiegu grzewczego nie trzeba dokonywać żadnych zmian, ale warto zainstalować tam pompę cyrkulacyjną, co zapewni lepsze przekazywanie ciepła w wymienniku. 2. Starą instalację można będzie zasilać bezpośrednio z nowego kotła pod warunkiem dokładnego jej przepłukania i zlikwidowania otwartego zbiornika wyrównawczego. Kotły olejowe oraz większość grzejników przystosowane są bowiem do współpracy z instalacją c.o. typu zamkniętego, wyposażoną w ciśnieniowe naczynie, przejmujące wzrost objętości wody przy jej podgrzewaniu. Wskazane jest również zamontowanie filtra na przewodzie wody powrotnej w pobliżu kotła co zapobiegnie przenoszeniu ewentualnych zanieczyszczeń do nowej części instalacji. W obu rozwiązaniach trzeba zapewnić niezależną regulację mocy grzewczej w starym i nowym obiegu np. przez zamontowanie zaworów dławiących lub regulatorów termostatycznych. Umożliwi to dostosowanie ilości przekazywanego ciepła do różnych warunków pracy tych części instalacji.

Jeżeli warstwa gładzi gipsowej ma odpowiednią wytrzymałość, nie łuszczy się, nie pęka i nie odspaja od podłoża, to nie ma istotnych powodów do jej usuwania. W celu poprawienia przyczepności zaprawy klejowej, na którą będzie układana glazura, powierzchnie ścian należy zagruntować. Można również poprawić przyczepność warstwy gładzi przez lekkie skucie jej powierzchni młotkiem, wykonanie rys np. rylcem zakończonym końcówką widiową, a następnie nanieść preparat gruntujący. Gruntowanie powierzchni wykonanych z płyt gipsowo–kartonowych, bloczków Promonta, tynków i gładzi gipsowych, posadzek i podkładów betonowych polega na naniesieniu - zazwyczaj pędzlem lub wałkiem - roztworu emulsji gruntującej. Zwiększa ona przede wszystkim przyczepność do powierzchni, jej elastyczność i odporność na zarysowania, a także - co jest najistotniejsze - reguluje proces chłonności podłoża. W efekcie działania emulsji można zwiększyć przyczepność zaprawy klejowej do ścian.

W przypadku oddzielenia dwóch niezależnych lokali ściana powinna posiadać grubość ok. 25 cm (grubość ściany nośnej). Blok wapienno-piaskowy SILKA M24 (Rw=56 dB) jako jedyny z materiałów ściennych może być wykorzystany w ścianach, które będąc wewnętrznymi ścianami nośnymi spełniają jednocześnie funkcję przegrody akustycznej. Jeżeli ściana oddzielająca ma być wykonana jako warstwowa z zastosowaniem cegły wapienno–piaskowej (lub bloczków SILKA M8 Rw=45 dB) i wełny mineralnej to przy zastosowaniu cegieł o szerokości 6,5 cm należy ścianę zbroić w co drugiej warstwie cegieł dwoma prętami o średnicy ø8-10 mm, a także łączyć obie ściany kotwami stalowymi o średnicy ø6 mm, zaś grubość wełny mineralnej ze względu na zapewnienie minimalnej grubości ściany powinna wynosić 12 cm (np. Rockwool Rockton lub inna przeznaczona do wykonywania izolacji akustycznych). Ze względu na zapewnienie odpowiedniej pracy ściany i zachowanie jej stateczności powinna ona być posadowiona bezpośrednio na stropie (stosowanie podkładek gumowych pod ścianę nie jest wskazane). Przewiązanie ze ścianami, pomiędzy którymi ma być wzniesiona wspomniana ściana wykonuje się za pomocą tzw. strzępi (wykute w ścianach otwory umożliwiające mijankowe wmurowanie bloczków lub cegieł) albo specjalnych kotew. Wskazane byłoby sprawdzenie przez projektanta-konstruktora nośności stropu (czy nie istnieje możliwość jego uszkodzenia), a także samej ściany (brak informacji o jej wysokości) i zaprojektowanie odpowiedniego wzmocnienia stropu. Ze względu na skomplikowaną budowę ściany warstwowej oraz większe nakłady środków i pracy warto przeanalizować, czy nie byłoby lepszym rozwiązaniem wykonanie ściany jednorodnej, np. z wspomnianych bloków SILKA M24, łącznie ze wzmocnieniem stropu. Przyjmując takie rozwiązanie należy również wykonać projekt wzmocnienia stropu przez projektanta-konstruktora.

Fundament przygotowany został pod ścianę trójwarstwową, z elewacją z cegły klinkierowej, silikatowej lub ozdobnych bloczków betonowych. Przy takiej elewacji ocieplenie ze styropianu może mieć grubość 10 - 12 cm, zależnie od szerokości elementów elewacyjnych. Przy ociepleniu wełną mineralną jej grubość będzie o 2 - 3 cm mniejsza ze względu na konieczność utworzenia pustki wentylacyjnej miedzy ociepleniem a elewacją. Oczywiście można ścianę ocieplić metoda lekką mokrą (BSO) przez przyklejenie warstwy izolacyjnej do istniejącej ściany i nałożenie tynku cienkowarstwowego. W takim przypadku ocieplenie również może mieć grubość 10 - 12 cm , przy czym na ścianie z betonu komórkowego lepiej ułożyć wełnę mineralną i pokryć cienkowarstwowym tynkiem mineralnym, co umożliwi odparowanie wilgoci na zewnątrz w przypadku zawilgocenia ściany.

Pomieszczenie, w którym znajduje się piec c.o. opalany gazem ziemnym powinno mieć wysokość ok. 220 cm i kubaturę powyżej 8 m3, minimalna odległość od powierzchni pieca do poziomu stropu powinna wynosić 1 m. W przypadku, gdy pomieszczenie nie ma odpowiedniej wysokości można piec zagłębić w posadzce, lecz bezwzględnie należy wykonać kratkę odwadniającą. W przypadku kotłowni opalanej paliwem stałym jej wysokość powinna także wynosić 220 cm, a kubatura 1 m3 na każde 4,6 kW mocy kotła. Kotłownia musi mieć podłogę niepalną. Skład paliwa oddziela się ścianą niepalną. Posadzka powinna mieć spadek w kierunku kratki ściekowej w celu zapewnienia sprawnego odprowadzenia wody np. w trakcie opróżniania lub napełniania układu c.o.

Ogrzewanie kominkowe nie powinno być jedynym źródłem ciepła w domu, gdyż trudno wtedy utrzymać komfortową temperaturę pomieszczeń. Najczęściej wykorzystywany jest w tzw. okresach przejściowych, gdy od czasu do czasu jest rozpalany, aby utrzymać pożądaną temperaturę oraz w skrajnie niskich temperaturach, gdy wspomaga inne źródło ciepła. Rzeczywiście, w pomieszczeniach wymagających intensywnej wentylacji umieszczenie nawiewów w łazience, kuchni będzie zakłócać pracę wentylacji grawitacyjnej. Obieg powietrza grzewczego wymaga bowiem powrotu ochłodzonego w pomieszczeniach powietrza do kominka i bez domieszania go z zewnątrz wentylacja nie będzie funkcjonować a zapachy przenoszone będą do innych pomieszczeń. Problem ten można rozwiązać przez zamontowanie indywidualnej wentylacji mechanicznej lub centralnego systemu wentylacyjnego.

Istniejące zabezpieczenia w żadnym stopniu nie wpłyną na trwałość płyty tarasowej, gdyż decydujące znaczenie ma właściwe odprowadzenie i ochrona konstrukcji przed wodą opadową oraz izolacja podpodłogowa samej płyty. Istotne jest również dostateczne zagęszczenie podkładu, aby uniknąć pęknięć płyty tarasowej. Po wypełnieniu piaskiem i jego zagęszczeniu kolejno układa się następujące warstwy: - podkład stabilizujący z chudego betonu - płyta tarasowa z ukształtowanym spadkiem 1,5 - 2% - izolacją przeciwwilgociowa z papy podkładowej i folii tłoczonej - podkład podłogowy wzmocniony siatką przeciwprężną - izolacja podpłytkowa z tzw. płynnej folii - elastyczny klej do płytek ceramicznych - płytki podłogowe Płyta tarasowa powinna być oddylatowana od ścian domu i słupów, a w podkładzie podłogowym i pokryciu płytkami należy wykonać szczeliny dylatacyjne wypełnione elastycznym silikonem. Na krawędziach płyty tarasowej trzeba zamontować okapniki, chroniące przed zaciekaniem wody na ściany. P.S. REMONT TARASU OPISUJEMY W BD 11-12/04. ARTYKUŁ MOŻNA ŚCIĄGNĄC Z FORUM PO ZALOGOWANIU. remont_taras.pdf remont_taras.pdf

Do usunięcia kleju można użyć np. pasty do powłok lakierniczych dostępną w sklepach z akcesoriami samochodowymi. Można również spróbować zetrzeć plamy mleczkiem czyszczącym do naczyń kuchennych, a przy grubszej warstwie skuteczny będzie papier ścierny do pracy na mokro o granulacji 1000 - 2000. Próby usunięcia kleju lepiej przeprowadzić na małej powierzchni i w niewidocznym miejscu, aby uniknąć niespodzianek w postaci smug i rys.

Po wyschnięciu kleju do paneli praktycznie nie da się usunąć środkami chemicznymi bez uszkodzenia powierzchni. Jedynym sposobem będzie użycie pasty ściernej, która zmatowi błyszczącą powłokę klejową.

Rozwiązaniem problemu będzie znalezienie nowego kierownika budowy, który podejmie się odtworzenia wpisów, tak aby przerwy nie trwały dłużej niż dwa lata, bo wtedy traci ważność pozwolenie na budowę. Formalnie konieczne jest przekazanie obowiązków w formie oświadczenia dotychczasowego kierownika o zaprzestaniu kierowania budową i zgłoszenie w urzędzie przejęcia budowy przez następcę. Zmiany wprowadzone podczas budowy mogą być traktowane przez inspektora nadzoru budowlanego uznaniowo i może on np. zażądać dokonania przeprojektowania domu. Dotyczy to głównie zewnętrznego wyglądu domu, natomiast zastosowanie innych materiałów "załatwia" odpowiedni wpis w dzienniku budowy dokonany przez kierownika.

Dekarz prawidłowo wykonywał swoja pracę, gdyż przy łączeniu papy termozgrzewalnej podgrzewana jest jedynie warstwa "kleju", która zapewnia wystarczającą przyczepność do podłoża. W przypadku istniejących powłok asfaltowych na starym dachu ich podgrzanie mogłoby doprowadzić do spływania lepiku i tworzenia się nierówności oraz tworzenia się pęcherzy w wyniku odparowania wilgoci z podłoża.

Gwarancja jest dobrowolnym zobowiązaniem się producenta do naprawy bądź wymiany wyrobu jeśli ujawnią się w nim wady w czasie użytkowania. Warunki gwarancji takie jak czas trwania, zakres, sposób naprawy itd. określone są w karcie gwarancyjnej i nie wykluczają np. różnych okresów ochrony gwarancyjnej na poszczególne podzespoły urządzenia. Udzielenie gwarancji nie ogranicza jednak możliwości dochodzenia swoich praw z tytułu wad wyrobu w stosunku do sprzedawcy w ciągu 2 lat, w sytuacjach jakie określone zostały w ustawie o sprzedaży konsumenckiej (niezgodność towaru z umową) zamieszczoną w Dz. Ust. z 2002 roku nr 141 poz. 1176

Pobór wody ze studni zasilajacej pompę ciepła na poziomie 30 l/min umożliwia uzyskanie mocy grzewczej ok. 10 kW. Przy ciągłej pracy takiej pompy dobowe zużycie wody wyniesie ponad 43 m3. Przepisy prawa budowlanego dopuszczają zaś czerpanie bez pozwolenia wodno-prawnego jedynie do 5 m3 wody na dobę. Ponadto pompa czerpiąca wodę musi mieć odpowiednią wydajność przy wysokości podnoszenia uzależnionej od poziomu lustra wody, co przy głębokim ich zaleganiu wymaga zastosowania pompy o dużej mocy. Nie można również porównywać poboru wody na cele gospodarcze do czerpania jej do zasilania pompy ciepła, gdyż w tym przypadku woda pobierana jest przez długi czas, co może doprowadzić do wyczerpania tego źrodła.

Panie Andrzeju, Formalnie, planowany budynek - zgodnie przepisami budowlanymi - jest domem wielorodzinnym, gdyż zawiera conajmniej dwa mieszkania. W takim przypadku nie ma znaczenia jaka jest forma budynku, gdyż w przepisach nie ma kategorii "budynki bliźniacze". Można natomiast przyjąć, że będzie to zabudowa jednorodzinna, składająca się z dwóch domów połączonych ścianami,(tzw. bliźniak) pod warunkiem, że każda część będzie zawierała tylko jedno mieszkanie. Decydujący w tym zakresie jest projekt budynku sporządzony przez uprawnionego architekta. Odrębną sprawa jest własność terenu, na którym powstanie budynek, gdyż do uzyskania pozwolenia na budowę niezbędny jest tytuł prawny. Może to być prawo własności, współwłasności, dzierżawa. Stan prawny działki warto ustalić wcześniej, gdyż zależnie od formy własności można będzie wydzielić działki pod poszczególne części domu oraz zapewnić dojazd lub zachować np. współwłasność całości. Powyższe informacje należy traktować jako ogólne zasady, gdyż w konkretnych sytuacjach mogą zachodzić okoliczności umożliwiające inne rozwiązania.

Szanowny Panie, przede wszystkim gorąco polecam artykuł z najnowszego, czyli listopadowego numeru Budujemy Dom pt. Inteligentne instalacje domowe. W tymże Budujemy Dom odnajdzie Pan też obszerną prezentację firm zajmujących się instalacją systemów EIB, gdzie także może Pan uzyskać pomoc w napisaniu pracy. Powodzenia

Barwa betonu nie jest wskaźnikiem określającym jego jakość, a przede wszystkim wytrzymałość. Różnice w kolorze mogą być spowodowane szybszym wysychaniem poszczególnych fragmentów ław lub zastosowaniem różnych rodzajów cementu - np. cementu hutniczego (bardziej ciemny) i portlandzkiego (jaśniejszy). Jeżeli ma pani jakiekolwiek wątpliwości dotyczące wytrzymałości betonu, z którego są wykonane ławy fundamentowe, należy wykonać badanie jego jakości - najlepiej przez rzeczoznawcę PZITB.

Na temat przydomowych oczyszczalni ścieków publikujemy raport w numerze 7-8/04 Budujemy Dom. Oprócz spraw związanych z funkcjonowaniem i budową oczysczalni pojawia się także oferta producentów oraz namiary teleadresowe do nich. Patrz: https://budujemydom.pl/bd/artykuly/235/

Prace związane z wykonaniem gładzi gipsowej można rozpocząć po wyschnięciu i uzyskaniu przez tynk odpowiedniej wytrzymałości. Aby uzyskać dobrą przyczepność gładzi do tynku można jego powierzchnię zagruntować ogólnie dostępnymi preparatami gruntującymi, które można stosować na podłoża cementowo–wapienne.

Prawdopodobnie dotyczy to osłonięcia izolacji termicznej w części cokołowej. Izolacja przeciwwodna nie wymaga takiego zabiegu. Ściankę osłonową stosuje się, aby chroniła materiał termoizolacyjny przed uszkodzeniem mechanicznym, gryzoniami, zawilgoceniem. Izolacja termiczna ścian fundamentowych powinna być zagłębiona minimum 50 cm poniżej powierzchni terenu. Jednak z uwagi na przemarzanie gruntu, a tym samym możliwość obniżania się temperatury w ścianie fundamentowej i podłogi (w strefie przyściennej) najlepiej jest wykonać izolacje termiczną do poziomu ławy fundamentowej. Jak wspomniano, powinna ona być wykonana od ław aż do styku ze ścianą kondygnacji nadziemnych i połączona kotwami ze ścianą fundamentową. W przypadku budynku istniejącego wykonanie takiej ścianki osłonowej może być kłopotliwe choćby ze względu na niewystarczającą szerokość ław fundamentowych (konieczne byłoby wykonanie odpowiedniego fundamentu). Można również wykonać ocieplenie części podziemnej i nadziemnej ścian fundamentowych metodą lekką mokrą. Stosując tę metodę płyty ze styropianu w odmianie FS20 lub styropianu ekstrudowanego mocuje się na zaprawie klejowej do ścian fundamentowych, dodatkowo mocując do ścian kołkami (ok. 4 kołków/m2). Po zamocowaniu płyt styropianowych na ich powierzchni układa się siatkę z włókna szklanego na zaprawie klejowej, a następnie nakłada się warstwę wyrównawczą. Przy takim wykonaniu ocieplenia ścian fundamentowych partię cokołową można wykończyć płytkami klinkierowymi, które także będą doskonale chroniły izolację termiczną przed uszkodzeniami mechanicznymi i wodą. W części podziemnej można dodatkowo wykonać izolację przeciwwodną z Abizolu DM- Tixo, który będzie chronił przed zawilgoceniem materiał termoizolacyjny i warstwę osłonową (zaprawę klejową na płytach styropianowych).

Przepisy budowlane wymagają zachowania następujących odległości urządzeń uzbrojenia technicznego zlokalizowanych na działce. Studnię na działce z zabudową jednorodzinną można zlokalizować w odległości nie mniejszej niż 5 m od granicy działki, 15 m od szczelnego zbiornika na nieczystości płynne (szamba) oraz 30 m od przewodu rozsączającego ścieki z oczyszczalni przydomowej. Studnię można również umieścić w bliższej odległości od granicy działki lub w granicy - dla obu posesji , jeśli spełnione są pozostałe wymagania, a warunki lokalne wymagają takiej lokalizacji. Natomiast szamba nie mogą znajdować się bliżej niż 5 m od okien i drzwi budynku mieszkalnego oraz 2 m od granicy działki. Powyższe wymagania muszą być uwzględnione przy sporządzaniu projektu zagospodarowania działki wykonanego przez uprawnionego projektanta.

Zamiana położenia zaworu z głowicą termoregulacyjną na powrocie, a zaworu powrotnego na wejściu może doprowadzić do nieprawidłowej pracy zaworu termostatycznego (zazwyczaj przy podłodze jest niższa temperatura, a także znacznie niższa temperatura wody powrotnej). Wyjściem z tej sytuacji może być przestawienie (przekręcenie) zaworu z głowicą termoregulacyjną o kąt 90o w górę lub w dół. Wprawdzie takie położenie też nie jest idealne, ale znacznie lepsze niż zamiana zaworów miejscami, gdyż w przypadku konieczności odpowietrzenia kaloryfera dużo łatwiej przeprowadzić tę czynność, gdy zawór regulacyjny znajduje się na wejściu.

Do tymczasowego wykończenia podłogi można zastosować zarówno wykładzinę z podkładem z pianki lateksowej, jak też zwykłą. W przypadku stosowania wykładziny z podkładem z pianki nie ma obawy, że beton na posadzce ulegnie zawilgoceniu. W przypadku układania wykładziny zwykłej (bez podkładu) może rzeczywiście pojawić się problem przedostawania się pyłu z betonu do pomieszczeń. Zarówno w pierwszym, jak i drugim przypadku, przed ułożeniem wykładziny powinno się starannie oczyścić powierzchnię posadzki z resztek niezwiązanego, kurzu i pyłu. Wskazane byłoby także zagruntowanie posadzki (np. UNI-GRUNT – ATLAS), które poprawi jej strukturę powierzchniową (obniżenie wodochłonności, ograniczenie pylenia), również ułatwi w przyszłości przyklejanie parkietu.

Wszystkie drewniane czy drewnopochodne podłogowe materiały wykończeniowe, po przyniesieniu do domu powinny pozostać w pomieszczeniu, w którym mają być układane przez minimum dwa dni. Okres ten jest potrzebny do ustabilizowania się temperatury i wilgotności elementów drewnianych (oraz drewnopochodnych), takich jak: parkiet, deski, panele podłogowe. Dzięki takiej aklimatyzacji uniknąć można rozsychania się podłogi, lub innych usterek pojawiających się w trakcie eksploatacji. Materiały podłogowe, które nie zostaną od razu ułożone, powinno się przechowywać w pomieszczeniu suchym, ogrzewanym w okresie zimy, o temperaturze 12-14°C.

Pęknięcia ścian nośnych zdarzają się w nowych domach na skutek osiadania gruntu pod fundamentami. Jeśli przed przeprowadzeniem robót ziemnych nie zostały wykonane badania gruntu i nie dobrano odpowiednio sposobu fundamentowania do konkretnych warunków, mogą zdarzyć się takie uszkodzenia jak opisane powyżej. Jednak nie zawsze oznacza to konieczność wykonania poważniejszych napraw fundamentów, gdyż budynek naciskając na grunt powoduje jego zagęszczenie a więc jednocześnie zwiększenie nośności. Dlatego przede wszystkim trzeba określić, czy pęknięcia nie ulegają z czasem poszerzeniu co świadczyłoby o bardzo niestabilnym podłożu i konieczności zmiany sposobu posadowienia domu. W celu stwierdzenia, czy rysy nie ulegają powiększeniu należy w kilku miejscach wzdłuż ich przebiegu przykleić placki zaprawy gipsowej. Jeśli po kilku miesiącach - a zwłaszcza po sezonie zimowym - na gipsie nie widać pęknięć to można uznać, że fundament ustabilizował się i wystarczy tylko zaszpachlować rysy. W przypadku gdy gips pęknie, a szczeliny wyraźnie się poszerzą konieczne będzie wzmocnienie fundamentów. Sposób przeprowadzenia takiej operacji zależy od przyczyny określonej przez badania geologiczne i może polegać na podbiciu ław fundamentowych warstwą betonu, wykonaniu palowania gruntu w pobliżu ławy, wykonaniu żelbetowej płyty fundamentowej. Wybór sposobu naprawy fundamentów oraz nadzór nad prowadzonymi pracami należy powierzyć specjaliście, gdyż niewłaściwie wykonywane roboty mogą doprowadzić do katastrofy budowlanej.

Panie Michale, nie ma potrzeby wykonywania izolacji przeciwwodnych fundamentów w budynku niepodpiwniczonym. Zabezpieczenie przed wnikaniem wilgoci w ściany domu zapewnia bowiem izolacja pozioma ścian zewnętrznych i wewnętrznych ułożona np. z dwóch warstwa papy podkładowej sklejonej lepikiem na poziomie umożliwiającym wygodne połączenie jej z przeciwwilgociową izolacją podpodłogową.