animus

Może zdanie było zbyt ubogie po przeanalizowaniu rozbudowałem żeby można było uchwycić , przybliżyć sens. Idąc dalej tym torem to Ty powinieneś przestać myśleć o skażeniu wody powietrza itd jeżeli Ciebie tak to przeraża .

To co twoim zdaniem ludzie robią z tymi hektolitrami nie tylko wody ,napoi ,mleka, piwa itd. ze sklepów myją samochody ? Nieraz jakość tego płynu w butelkach jest gorsza od tego co przypłynie do Ciebie z sieci . Nikogo nie obraziłem !

Jak nie chcesz tyle płacić to możesz wykorzystać to co jest na rynku .Membrana wysoko-paro-przepuszczalna itd.........

Od dawna wodę do spożycia większość ludzi kupuje w sklepach . Idąc dalej tym torem to Ty powinieneś przestać myśleć .

Tak ale coś musi być na rzeczy. http://pl.pl.allconstructions.com/portal/c.../0/1/article/12

Sugerowałem przerobienie pewnych elementów więźby żeby zrobić lukarny ,gdzieś można ostatecznie wstawić okna dachowe .Nie widać ze zdięcia czy konstrukcja dachu jest przegnita czy nadaje się jeszcze na nowe i jakie pokrycie każde pokrycie dachu ma swój ciężar i stare wypracowane konstrukcje dachwe powinny mieć lzejsze pokrycia . Najpierw trzeba jednak znaleźć kogoś z uprawnieniami do projektowania zrobić mały projekcik i podzielić cały budynek tak żeby można było normalnie mieszkać ,oraz prowadzić działalność na dole.Trzeba znaleźć miejsca na łazienkę, wc ,kotłownię ,na dole pieszczenia na biura też muszą mieć wc potrzebne są kominy kanały wentylacyjne itd. Zastanowić się jakie ogrzewanie czy na paliwo stałe wtedy trzeba dobudować lub wydzielić pomieszczenie na składowanie ,co z garażem .

Najpierw przerób sobie konstrukcję dachu wstaw facjatki powiększ okna szczytowe tak żeby w każdym planowanym pomieszczeniu było odpowiednie doświetlenie,czy to to na ten dom czasem z pustaka żużlowego nie jest ?

Przypominam zioom128 że jest już 21 wiek

Klapy dymowe to do hali targowej żeby ludzie mieli świeże powietrze do ewakuacji z dużej przestrzeni , a dostęp świeżego powietrza w domu jednorodzinnym podsyca jeszcze ogień ,można tez dmuchawę zastosować żeby się lepiej hajcowało. Ogranicz ryzyko do minimum . Dom byle nie buduj drewniany ,komin systemowy z wełną na zewnątrz budynku przy ścianie szczytowej na kominie kula z siatki od iskier ,dach pokryty dachówką lub blachą trudno zapalny ,czujki dymowe w każdym pomieszczeniu ,drzwi przeciwpożarowe odcinające każdą kondygnację ze specjalna uszczelką ,dwie drogi ewakuacyjne z każdej kondygnacji ,schody żelbetowe lub stalowe wyłożone materiałem niepalnym, skuteczna instalacja odgromowa ,profesjonalnie zrobiona instalacja elektryczna w rurkach stalowych w części poddasza,gaśnice proszkowe w każdym korytarzu ,automatyczne zraszacze w pokojach ,gazu nie podłączaj wcale , itd.....

To praktyka Nie ma to praktycznie znaczenia ponieważ woda pitna zanim dotrze do twojego mieszkania pokonuje całą zbieraninę różnej maści rur w sieci od żeliwo ,cementowo-azbestowe, z tworzyw sztucznych ,mosiądz, Aluminium,stali ocynkowanej miedzi i co tylko na przestrzeni lat było montowane .

To teoria RURY WODOCIĄGOWE Główną przyczyną zmian jakości przesyłanej wody jest korozja instalacji wodociągowych, która powoduje: – zmianę koloru wody i przebarwienia urządzeń sanitarnych oraz bielizny – powstawanie zawiesin produktów korozji i zatykanie się instalacji – powstawanie metalicznego posmaku wody – wzrost toksyczności wody poprzez zawartość nadmiernych ilości ołowiu, kadmu, miedzi, chlorku winylu lub innych substancji. Do transportu dużych ilości wody pitnej i gospodarczej do poszczególnych dzielnic i osiedli stosuje się rury żeliwne, cementowo-azbestowe lub z tworzyw sztucznych. Natomiast do przesyłania mniejszych ilości wody w budynkach używane są rury z ołowiu, żeliwa, stali ocynkowanej, miedzi lub tworzyw sztucznych. Do produkcji wszelkiego rodzaju armatury, połączeń rur, zaworów itd. stosuje się najczęściej mosiądz. Aluminium używane jest do pokrywania wewnętrznych ścianek rur i zbiorników, natomiast do montażu instalacji wodnych stosuje się różne metale lutownicze i asfalty, a do zabezpieczeń farby i lakiery. Wszystkie te substancje również wpływają na pogorszenie jakości przesyłanej wody. Omówimy zatem kolejno różne rodzaje rur wodnych oraz ujemne skutki ich użytkowania. Żeliwo jest jednym z najstarszych materiałów stosowanych w ostatnim stuleciu do transportu wody. Agresywne wody mające styczność z tym metalem powodują jego szybką korozję, dlatego magistrale, których planowana trwałość wynosiła 30 lat, są często po paru latach do wymiany. W niektórych regionach Polski agresywna woda "zjada" w ciągu jednego roku 2 mm ścian tych rur. Do wody przenika żelazo, które w nadmiernych ilościach jest przyczyną wszelkich chorób przewodu pokarmowego. Miękkie i kwaśne wody są w rurach żeliwnych łatwo zabarwiane, co odbija się na jakości wody do picia, kąpieli, prania itd. Wżery w rurach żeliwnych będące wynikiem korozji przyczyniają się łatwo do tworzenia się w nich kamienia. Bardzo szybko rury tracą swoją gładkość, a w miejscach korozji coraz łatwiej powstaje kamień, na którym zatrzymują się zanieczyszczenia znajdujące się w wodzie i wskutek tego rury zatykają się. W ostatnich latach coraz częściej montuje się w Polsce magistrale do transportu wody pitnej zbudowane z polichlorku winylu (PVC). Głównymi zaletami tych rur są ich lekkość, odporność na korozję oraz gładkość powierzchni, która przeciwdziała zarastaniu przewodów osadami. Niestety, z rur PVC przenikają do wody zawarte w nich monomery, stabilizatory, substancje pomocnicze i rozpuszczalniki, które mają właściwości toksyczne (związki ołowiu), a nawet rakotwórcze (chlorek winylu). Wyniki badań przeprowadzonych w USA, Wielkiej Brytanii i w Niemczech dowiodły wysokiej groźby chorób rakotwórczych, spowodowanych nadmiarem chlorku winylu w wodzie pitnej. W skład rur PVC wchodzi przede wszystkim węgiel, wodór i chlor, z czego ten ostatni stanowi aż 60% wagi tego tworzywa. Produkcja rur z PVC jest nadzwyczaj tania, co jest powodem ich wyjątkowej popularności pomimo dowiedzionych przez naukowców zagrożeń. Niebezpieczeństwa wynikające ze stosowania polichlorku winylu w bezpośrednim kontakcie z żywnością i ciałem człowieka wynikają głównie z obecności rakotwórczego monomeru i użycia stabilizatorów zawierających ołów, kadm i bar. Używanie tych stabilizatorów jest zabronione do produkcji wyrobów stykających się bezpośrednio z żywnością, ale wolno je używać do produkcji rur wodnych z PVC. Uwaga: u osób narażonych na działanie chlorku winylu rak może ujawnić się dopiero po 25 latach. Paradoksem jest również fakt, że przy stosowaniu nowoczesnych (?!) rur z polichlorku winylu mamy również do czynienia z ołowiem. Ten metal ciężki zaliczany do metali śmierci wydziela się z rur PVC i przenika bezpośrednio do wody. Wiele organizacji ekologicznych i konsumenckich występuje przeciwko produkcji i stosowaniu rur wodnych z PVC, ponieważ: – wytwarzane są z chloru, który stanowi bombę ekologiczną – zawierają rakotwórczy monomer - chlorek winylu – przenikają z nich do wody, oprócz monomerów, toksyczne metale, szczególnie ołów. Rur cementowo-azbestowych nie wolno stosować do transportu wody pitnej dopiero od niedawna, kiedy stwierdzono rakotwórcze działanie azbestu. Zanim dokonano tego odkrycia, położono w latach sześćdziesiątych w Polsce około 25 tysięcy kilometrów takich rur, których do dzisiaj nie wymieniono. Azbest jest minerałem występującym w postaci włóknistych skupień. Jego obecność w wodzie przyczynia się do powstawania chorób nowotworowych. Azbest przedostaje się do wody w przypadkach korozji cementu tworzącego spoinę rur cementowo-azbestowych oraz podczas awarii tych rur. Ponadto azbest z wody może być wdychany po wyschnięciu wypranej bielizny lub zmywanej powierzchni mebli, podłóg, okien itd. Wdychanie azbestu prowadzi do przewlekłej i nieuleczalnej choroby zwanej pylicą azbestową. Ołów jest od ponad 30 lat zakazanym materiałem do produkcji instalacji wodociągowych. Metal ten, zaliczony do metali śmierci, jest przyczyną nieodwracalnych uszkodzeń mózgu, zwłaszcza u dzieci i młodzieży. Powoduje wypaczanie charakteru oraz zahamowania rozwojowe, sprzyja przestępczości nieletnich i dorosłych. "Im więcej ołowiu, tym mniej rozumu" - to zdanie jest często powtarzane w krajach zachodnich, a odnosi się do ołowiu zawartego w wodzie. Już dawno odkryto, że ołów używany w czasach rzymskich jako podstawowy materiał do rur wodociągowych oraz naczyń kuchennych był bezpośrednio przyczyną upadku imperium rzymskiego. Obecny zakaz produkcji i sprzedaży rur ołowianych wcale nie oznacza, że ich nie stosuje się. Rury ołowiane powszechnie używane przed II wojną światową, a także po wojnie do lat 60. stanowią nadal niemałą część naszych domowych instalacji wodociągowych. Ołów stosowany jest powszechnie do uszczelnienia rur żeliwnych tworzących magistrale wodne. Znaczne ilości ołowiu wydzielają się z zaworów oraz armatur wykonanych z niektórych stopów mosiądzu. Stal ocynkowana jest szeroko stosowana do produkcji rur zarówno do transportu zimnej, jak i gorącej wody. Jednak cynkowe powłoki nie chronią całkowicie przed korozją, gdyż mogą rozpuścić się w ciągu kilku lat, a wówczas pewne ilości cynku oraz żelaza przedostają się do wody. Nadmiar cynku w wodzie wywołuje powstanie przykrego metalicznego smaku, który dyskwalifikuje ją jako wodę pitną. Wraz z cynkiem rozpuszczają się w wodzie również inne składniki znajdujące się w powłoce cynkowej, w tym ołów i kadm. Na podstawie wieloletnich badań i obserwacji stwierdzono, że główną przyczyną przedwczesnej korozji stalowych rur ocynkowanych jest obecność w rurociągu elementów wykonanych z miedzi lub jej stopów, dlatego też przy montażu sieci wodociągowej nie powinno się łączyć wyrobów wykonanych z tych dwóch metali. Miedziane rury stosowane do instalacji wodnych w domach są ostatnio w modzie. Mają one oczywiście swoje zalety w porównaniu z innymi materiałami. Jednakże nie brakuje im wad szczególnie w polskich warunkach, gdzie transportują wyjątkowo agresywne wody. Zatrucie miedzią jest częstą przyczyną, nie dającej się wyjaśnić, bezpłodności, gdyż prowadzi do zaburzeń w mózgu, narusza bilans miedziowo-cynkowy. Ponadto hamuje jajeczkowanie, powoduje powstawanie guzów i cyst w obrębie macicy, jajowodów i jajników, co rówmież utrudnia zapłodnienie. W wyższych stężeniach miedź może wywoływać raka, a w organizmie matki ma szkodliwy wpływ na rozwój mózgu dziecka, u którego mogą pojawić się wady rozwojowe, a w wieku szkolnym dziecko ma trudności z nauką. Nadmiar miedzi niszczy witaminę C w skórze, co prowadzi do jej napięcia i utraty elastyczności. U kobiet wypadają włosy, u mężczyzn występuje przed-wczesne łysienie. Paznokcie stają się cienkie i łamliwe. Ostatnie badania naukowców potwierdzają związek miedzi w wodzie pitnej z hemolizą (rozpad czerwonych krwinek), schizofrenią, nudnościami, biegunką i żółtaczką. Udowod-niono związek nadmiaru miedzi w wodzie z niedoborem cynku w organizmie człowieka, gdyż w takich sytuacjach utrudnione jest wyraźnie wchłanianie cynku z pożywienia. W następstwie pojawiają się zaburzenia metaboliczne, które poważnie przeszkadzają w rozmaitych procesach komórkowych. Konsekwencją niedoboru cynku jest karłowatość, zaburzenia rozwojowe w obrębie układu krążenia i utrata zmysłu smaku. Nadmiar miedzi w wodzie można łatwo stwierdzić po następujących sygnałach: – niebieski kolor wody płynącej z kranu – niebiesko-zielony kolor osadów płynących wraz z wodą – zabarwiona na niebiesko bielizna po praniu – zdychanie rybek w akwariach – pojawianie się brązowych plam na twarzy – utrata elastyczności skóry – pojawienie się na skórze białych plamek po opalaniu. Obecnie stwierdza się trzy główne przyczyny wypłukiwania miedzi z rur, doprowadzających wodę do gospodarstw domowych: 1. Rozpuszczanie miedzi przez agresywną wodę. 2. Uziemienie przewodu elektrycznego przez podłączenie do rury miedzianej, które powoduje elektrolizę i jej rozpuszczanie. 3. Rozmnażanie się i tworzenie na wewnętrznych ściankach rury biofilmu z bakterii żywiących się brudem z wody, w efekcie czego powstają polimery zdolne do tworzenia ładunku elektrycznego, który powoduje korozję rur. Mosiądze stosowane do wyrobu zaworów, złączek oraz elementów urządzeń pomiarowych i armatury są stopami miedzi i cynku z dodatkiem ołowiu. Mosiądz ulega korozji przez rozpuszczenie i wymywanie z niego cynku. Do łączenia instalacji wodociągowych wykonanych z różnych metali używa się różnych metali lutowniczych. Zabrania się jedynie stosować lutów ołowiowo-cynkowych, z których przedostają się do wody ołów i kadm. Aluminium wykorzystywane jest jako wewnętrzne zabezpieczenie rur i zbiorników. Trwałość rur pokrytych aluminium jest porównywalna z trwałością rur ocynkowanych, jednakże metal ten nie jest dostatecznie odporny na korozje w wodach agresywnych i chlorowanych. Nadmiar aluminium w wodzie zmienia jej barwę, podnosi mętność i wyraźnie pogarsza smak. Do powłok antykorozyjnych używa się również innych materiałów, jak: asfalty, farby, lakiery lub tworzywa sztuczne. Ostatnio zabroniono używać do tych celów zabezpieczenia smołami ze względu na zawarte w nich związki rakotwórcze oraz intensywny zapach. Rury zabezpieczane tymi materiałami mogą źle wpływać na jakość wody. Osobnym źródłem zanieczyszczenia i skażenia rur wodociągowych są bakterie i wirusy, których ogromne ilości różnych gatunków znajduje się we wszystkich wodach powierzchniowych, gdzie mają doskonałe warunki do życia i rozmnażania się. Wody powierzchniowe uzdatniane w zakładach na wodę pitną są wprawdzie poddawane dezynfekcji (najczęściej chlorem), to jednak taka obróbka wody nie eliminuje całkowicie mikroorganizmów z wody. Ponadto zbyt małe dawki chloru u wyjścia wody z zakładów jej uzdatniania oraz jej przepływ na zbyt duże odległości (zupełny spadek aktywności chloru) powodują, że bakterie w wodzie zaczynają ponownie rozmnażać się w gwałtowny sposób. W efekcie tworzą one na wewnętrznych ściankach instalacji biofilm, który jest przyczyną pogorszenia smaku wody oraz powstawania "kożucha" na jej powierzchni. Fragmenty biofilmu są łatwo odrywane od powierzchni wewnętrznej rur, szczególnie w przypadkach awarii lub napraw, wymiany odcinków rur, ich płukania, wstrzymania i wznowienia przepływu wody, zmian jej prędkości. Jeżeli bakterie mnożące się w rurociągach wodnych nie zostaną zniszczone odpowiednią dawką chloru, mogą stać się niebezpieczne dla zdrowia ludzi.

Kiedyś przeczytałem o takim ekologicznym sposobie na mrówki na zewnątrz budynku : Proszę napełnić sporą doniczkę najlepiej glinianą suchą ziemią , następnie postawić na gnieździe gdzie jest najwięcej mrówek odwróconą do góry dnem (to trochę trudne bo ziemia wypada). Oczywiście takich gniazd przy budynku może być nawet kilkanaście. Po jakimś czasie mrówki przeniosą się do doniczki, wtedy całe towarzystwo, łącznie z doniczką zabieramy i wynosimy na neutralny teren, najlepiej na nieużytki albo do lasu.

Nie ma to praktycznie znaczenia ponieważ woda pitna zanim dotrze do twojego mieszkania pokonuje całą zbieraninę różnej maści rur w sieci od żeliwo ,cementowo-azbestowe, z tworzyw sztucznych ,mosiądz, Aluminium,stali ocynkowanej miedzi i co tylko na przestrzeni lat było montowane . Rura Stalowo-ocynkowana jest szeroko stosowana do transportu zimnej, jak i gorącej wody. Jednak cynkowe powłoki nie chronią całkowicie przed korozją, gdyż mogą rozpuścić się w ciągu kilku lat, a wówczas pewne ilości cynku oraz żelaza przedostają się do wody. Nadmiar cynku w wodzie wywołuje powstanie przykrego metalicznego smaku, który dyskwalifikuje ją jako wodę pitną. Wraz z cynkiem rozpuszczają się w wodzie również inne składniki znajdujące się w powłoce cynkowej, w tym ołów i kadm. Na podstawie wieloletnich badań i obserwacji stwierdzono, że główną przyczyną przedwczesnej korozji stalowych rur ocynkowanych jest obecność w rurociągu elementów wykonanych z miedzi lub jej stopów, dlatego też przy montażu sieci wodociągowej nie powinno się łączyć wyrobów wykonanych z tych dwóch metali .

Belka nie podstemplowana powyżej 2,50 rozpiętości pęka pod ciężarem własnym pustaków a gdzie jeszcze ma przenieść ciężar montażysty i nadbetonu . Błąd niestety polega na tym że belki należy stemplować a dopiero układać wypełnienie stropu - Dla rozpiętości belek do 4,2 m należy zastosować min. jedna podporę (na środku), a dla rozpiętości belek od 4,5 do 6,0 m min. dwie podpory - bodajże każda w 1/3 rozpiętości ....

W bloku 4 rodzinnym 3 rodziny uskarżały się na mrówki mój Ojciec miał ich chyba najwięcej jak były młode to chodziły na piechotę i nie miały skrzydełek na początku nie były tak uciążliwe ,potem za jakiś czas w domu co dziennie rano na oknach oblepy takie ze skrzydełkami odkurzaczem się zbierało . Trzeba było coś zrobić wyśledziliśmy gdzie było gniazdo ,pod podłogą drewnianą je zrobiły zerwaliśmy na 1 m2 deski zjadły jedna belkę stropową w 50% wszystko aż do spodu 2 wiadra pełniutkie mrówek wyniesione na podwórko polane benzyną i spalone aż skwierczały,od tamtej pory 30 lat spokoju .

Zapraszam tu jest trochę do poczytania https://forum.budujemydom.pl/1-t10570.html&st=0%5C

Może trochę konkretów ,z czego było pokrycie tego bud.gosp.

Te powodzie to tragedia współczuję ludziom dobrze że lato przed nami może uda się uratować i wysuszyć cześć tych domów .

Wybacz że tak napisze ale momentami mam wrażenie że tylko chodzi o oczernienie Firmy Atlas na tym forum nie o porady co dalej .Chodzi o rozczarowanie związane z tym wyrobem farbą silikonową .Chcieliście za wszelką cenę oddać ją bo nie spełniła waszych oczekiwań i się nie dało a farba prawdopodobnie jest w porządku bo sprawdzona w Laboratorium Atlasa. Nie dziwię się bo przedstawiciele potrafią sprzedać wszystko i zachwalają swoje wyroby dopiero w trakcie robót lub użytkowania człowiek dowiaduje się co kupił . Proszę spróbować sprzedać na Allegro trochę taniej . Co do mojego pojęcia Laboratorium to może mają jedno ale w laboratorium się nie miesza farb na sprzedaż tylko do badań i reklamacji Na sprzedaż farby są robione w mieszalnikach w dużych hurtowniach . MIESZALNIKI ATLASA - stan na dzień 20.07.2008r. Hurtownia Lokalizacja (w porządku alfabetycznym) MIXBUD 21-500 BIAŁA PODLASKA, ul. Terebelska 104, tel.(83) 343-29-60 SABO 15-399 BIAŁYSTOK, ul. Handlowa 7, tel.(85) 745-56-88 TRAFFIC 15-110 BIAŁYSTOK, ul. Kombatantów 4/1, tel.(85) 662-30-10 DOMEX 42-200 CZĘSTOCHOWA, ul.Główna 140, tel.(34) 365-65-15 MAK-CHEMIA 82-300 ELBLĄG, ul. Panieńska 17/18, tel.(55) 23-96-801 PANDA 87-811 FABIANKI, BOGUCIN 100c, tel.(54) 251-65-28 BIGER 44-100 GLIWICE, ul. Traugutta 14, tel.(32) 335-49-76 MAT-BUD 44-100, GLIWICE, ul. Gen. Andersa 20 tel.(32) 331 37 20, (32) 232 27 12 ADAM 37-500, JAROSŁAW, ul. Widna Góra 98A, tel.(16) 621-23-26 STYROBUD 62-800 KALSZ ul. Wierzbowa 7 tel.(62) 767-34-64 SEWERA 40-608 KATOWICE, ul. Kościuszki 326, tel.(32) 786-90-16 PROMESA 25-671 KIELCE, ul. Bat. Chłopskich 77, tel.(41) 346-30-82 SEZAM KOLNO 18-500 Kolno, ul. Sportowa 9, tel.(86) 278-11-33 LUXKON 62-500 KONIN, ul. Kolska 45, tel.(63) 242-84-68 HEBAN 30-694 KRAKÓW, ul. Kosocicka 7, tel.(12) 651-87-87 AB BECHCICKI 59-220 LEGNICA ul. Wałbrzyska 4 tel.(76) 656-55-89 PEAMCO 64-100 LESZNO, ul. Obrońców Lwowa 19, tel.(65) 525-52-45 MUR 91-222 ŁÓDŹ, ul. ¦w. Teresy 105, tel.(42) 652-87-21 DAXBUD 26-420 NOWE MIASTO n.Pilicą, ul.WARSZAWSKA 77, tel. gsm 504-009-036 BIEGONICE 33-300 NOWY SĄCZ, ul. Węgierska 144 H, tel.(18) 442-91-29 w. 29,19 RAMEX 33-300 Nowy Sącz, ul. Wiśniowieckiego 423C, tel.(18) 444-14-04 ELGROM 10-420 OLSZTYN, ul. Stalowa 4, tel.(89) 534-44-33 AB BECHCICKI 45-311 OPOLE, ul. Józefa Cygana 1, tel.(77) 453-08-15 MERKURY 45-310 OPOLE, ul. Ozimska 184, tel.(77) 456-97-82 PIK 94-400, PŁOCK, ul. Kostrogaj 4, tel.(24) 286-99-66 CHEMIK 61-361 POZNAŃ, ul. Kopanina 52, tel.(61) 879-32-23 BUDCHEM 60-478 POZNAŃ, ul. Lutycka 115, tel.(61) 847-45-06 HEBO 62-081 PRZEŹMIEROWO, ul. Rzemieślnicza 91, tel.(61) 816-12-74, 75 LES 26-600 RADOM, ul. Młodzianowska 92, tel.(48) 363-51-24 NOWBUD 97-500 RADOMSKO, ul. Młodzowska 4, tel.(44) 682-22-17 AG ROLBUD 41-922 RADZIONKÓW, ul. ¦w. Wojciecha 139 A-B, tel.(32) 286-66-75 BUDO-ZBYT 44-203 RYBNIK, ul. Wierzbowa, tel.(32) 422 15 46 BIMAT 35-205 RZESZÓW, ul. Wspólna 2, tel.(017) 863-63-86 w. 28 PCMB RZESZÓW 35-211 RZESZÓW, ul. Reja 10, tel.(017) 858-04-50 HIPER-GLAZUR 71-066 SZCZECIN, ul. Santocka 41, tel.(091) 458-66-89 CMB TARNÓW 33-100 TARNÓW u. Fabryczna 20, tel.(014) 629-33-60 POLARIS 39-400 TARNOBRZEG, ul.M.C. Skłodowskiej 10, tel.(15) 823-62-21 MARSAN 03-170 WARSZAWA, ul. Modlińska 158, tel.(22) 597-69-83 lub 597-69-84 ALMARES 84-200 WEJHEROWO, ul. Przemysłowa 41, tel.(58) 672-11-31 CERAMIKA BUDOWLANA 98-300 WIELUŃ, ul. Wojska Polskiego 6, tel.(43) 843-35-78 AB BECHCICKI 52-014 WROCŁAW, ul. Opolska 182, tel.(71) 364-53-20 KEMA 51-180 WROCŁAW, ul.Pełczyńska 8 a b, tel.(71) 329-44-44 ELMAS 05-077 ZAKRĘT, WESOŁA ul. Lubelska 32 , trl.(22) 789-07-89 BEMEX 18-300 ZAMBRÓW, ul. LEGIONOWA 11, tel.(86) 271-45-99 MIR-BUD 42-400 ZAWIERCIE, ul. Piłsudskiego 11, tel.(32) 670-65-33 WIWAX 34-300 ŻYWIEC, ul. Kabaty 1, tel.(33) 861-09-02

Większa wiedza zawsze przynosi rozgoryczenie .

Nie da się porównać jeżeli nie będzie z czym ,a te zainwestowane 300 zł może przynieść wymierne korzyści bo to najtańszy sposób żeby mieć pewność czy można iść z tym do Sądu albo czy robić badania . Musi Pani tylko kupić gdzieś dalej żeby przypadkiem ta sama osoba nie robiła tej farby ,może to być nowo przyjęty człowiek i dopiero się uczy .

Folia kubełkowa chroni tylko ścianę przed wilgocią -( a ściany są suche bez jakichkolwiek oznak ) Folia kubełkowa nie uszczelni budynku przed wodą podsiąkającą z gruntu . Na wiosnę poziom wód gruntowych podniósł się a w tym roku z powodu obfitych opadów deszczu będzie na pewno wyższy . Sprawdź czy masz gdzie odprowadzić wodę z drenażu ,woda nie płynie pod górę (chyba że z pompą )

TAk ale do Tytan-cynku 40

Sam posiadam takie orynnowanie oraz obróbki dachu z koszami włącznie. W przypadku zawilgocenia rynien Tytan cynku podczas transportu lub magazynowania, następuje utlenienie się materiału i powstawanie wodorotlenku cynku. Nierozpuszczalna w wodzie i trudna do usunięcia biała warstwa sprawia, iż materiał ten traci elegancki wygląd. Nie zmniejsza to jednak żywotności materiału. Zasady łączenia rynien Tytan-cynku Podczas lutowania rynien Tytan-cynku należy przestrzegać podstawowych zaleceń: Powierzchnie lutowane powinny być oczyszczone z brudu i kurzu. Minimalna waga grota lutowniczego powinna wynosić 350 g, zalecana waga to 500 g (umożliwia optymalnie przekazanie ciepła). Optymalna temperatura grota wynosi ~250 °C. W podtrzymaniu i regulacji optymalnej temperatury lutownicy dobrze sprawdza się gaz propan. Jako płyn do lutowania polecamy produkt „ZD-pro“ firmy Felder.* Do lutowania stosujemy cynę o składzie L-Pb Sn 40 (Sb) lub L-Pb Sn 50 (Sb) (40/60 lub 50/50 z zawartością antymonu < 0,5 wagi %) wg ISO 9453. Optymalny zakład lutowanych elementów wynosi 10 - 15 mm. Grubość szczeliny lutowniczej po zlutowaniu blach nie powinna być grubsza od 0,5 mm. Rynna powinna być zlutowana na całej długości połączenia. http://pl.rheinzink.de/media/Instrukcja_mo...K_lutowanie.pdf http://pl.rheinzink.de/187.aspx?view=download

No na wyburzenie budynku gospodarczego sąsiadowi to ja się nie dam namówić za dużo roboty ,a brzoskwinie miał dwie szybko poszło z nimi