Redakcja ZielonyOgrodek.pl

Bluszcz rośnie wolniej niż winobluszcze, ale dajcie mu trochę czasu. Zastosowanie bluszczu o pstrokatych liściach w zestawieniu z winobluszczem będzie wyglądać malowniczo. Pozdrawiam Paweł Romanowski

Witam, Roślina ta prawidłowo nazywa się podagrycznik pospolity (Aegopodium podagraria). Niestety walka z nią nie będzie ani łatwa ani krótka, gdyż roślina ta wykazuje dość dużą odporność na herbicydy. Proponuję zastosować herbicyd oparty na glifosacie - tj. Roundup, Basta. Roundup jest w prawie każdym centrum ogrodniczym. Skutecznym sposobem na walkę z podagrycznikiem jest łopata, jednak bardzo łatwo jest przeoczyć korzenie chwastu, a jeśli nie wykopie się wszystkich to roślina bardzo szybko odrasta. Jeśli to nie pomoże to czekam na info. Pozdrawiam Paweł Romanowski

Pędzone rośliny cebulowe, ozdabiające kwiatami nasze domy pod koniec zimy, często wyrzucamy po zakończeniu ich kwitnienia. Rzeczywiście, posadzone ponownie w doniczce mogą kwitnąć słabo lub w ogóle. Jeśli jednak zostaną posadzone w ogrodzie, mogą odzyskać dobrą formę. Zwłaszcza jeśli chodzi o hiacynty i żonkile. Gdy kwiatostany tych kwiatów przekwitną już w naszym domu, należy je ściąć. Rośliny nadal się podlewa, a gdy liście zaschną, cebule wyjmuje się z ziemi, czyści i przechowuje w suchym miejscu. We wrześniu natomiast wysadza się je do ogrodu. Hiacynty i żonkile (jak wiele innych roślin cebulowych) preferuje żyzne, przepuszczalne podłoże. Rośliny te sadzimy na głębokości ok. 15 cm (pamiętajmy jednak, że przesadzając do ogrodu roślinę, która wcześniej uprawiana była w doniczce, należy umieścić ją w dołku o głębokości równej wysokości doniczki).

Róże możemy okryć na zimę trocinami, ziemią (np. piaskiem), mchem lub gałązkami drzew iglastych. Zabezpieczamy je w różny sposób, zależnie od rodzaju: - róże krzewiaste (zarówno wielkokwiatowe, jak i wielokwiatowe) - należy je obsypać do wysokości 20 cm; - róże pienne - mamy dwa sposoby na ich zabezpieczenie: ---formujemy z nich chochoł lub: ---najpierw przyginamy gałązki do ziemi i przymocowujemy, a następnie je obsypujemy (pień tylko lekko okrywamy).

W okresie spoczynku dipladenię podlewać można znikomo, tylko tyle, by nie zaschły korzenie. Pamiętajmy, że jest to roślina wrażliwa na nadmiar wody w okresie wegetacji (woda nigdy nie powinna zalegać w podstawce). Dipladenię można rozmnażać wiosną. W tym celu z wierzchołków pędów pobiera się sadzonki. Ich ukorzenianie (w ciepłym miejscu) trwa kilka ok. 1,5 miesiąca.

Oczywiście, że niech dalej rośnie! Roślina ta to dipladenia. Ostatnio jest bardzo modna. Pochodzi z Ameryki Południowej. Zalicza się do wieloletnich pnączy (ale w Polsce zimować musi w pomieszczeniu). Sadzi się ją w donicy i ustawia na tarasie lub balkonie, gdzie prezentuje się bardzo wytwornie. Donica na dipladenię powinna być duża, gdyż roślina bujnie się rozrasta. Ponadto ma długie pędy, które owijają się wokół podpór (w donicę można więc wkuć mocną i dużą bambusową drabinkę). Liście rośliny są duże i błyszczące, ale to ogromne, bordowe, dzwonkowate kwiaty szczególnie zbudzają zainteresowanie. Dipladenia kwitnie bardzo długo i obficie, od wiosny, aż do pierwszych przymrozków. Roślina lubi stanowisko ciepłe i słoneczne (lub półcieniste) oraz glebę przepuszczalną, żyzną. Trzeba pamiętać, że nie lubi nadmiernego podlewania. Dla lepszego wzrostu warto ją nawozić. Na zimę dipladenię trzeba zabrać do chłodnego (12-15 stopni), jasnego pomieszczenia. W tym okresie nie powinno się jej podlewać.

Ze względu na lokalizację i sposób użytkowania wyróżnia się 3 rodzaje trawników: - ozdobne (zwarta i bardzo ładna murawa, niewymagająca zbyt częstego koszenia, ale nieodporna na intensywne użytkowanie; stosowana głównie w parkach, w miejscach przeznaczonych do spacerów), - sportowe (bardzo odporne na deptanie, ale wymagają intensywnej i stałej pielęgnacji; stosowane na boiskach), - rekreacyjne (o cechach pośrednich między trawnikami ozdobnymi i sportowymi). W Pana przypadku odpowiedni będzie trawnik rekreacyjny. Zakłada się go bowiem na dużej powierzchni, w miejscu, które będzie średnio intensywnie użytkowane (przeznaczone może być do wypoczynku lub nawet do organizacji imprez kulturalnych czy sportowych). Darń jest odporna na deptanie i dość szybko odrasta. Aby uzyskać taki trawnik, do siewu należy użyć kilkugatunkowej mieszanki traw zawierającej: kostrzewę czerwoną, kostrzewę owczą, mietlicę pospolitą, wiechlinę łąkową, życicę trwałą.

Zamiast trawnika (który wymaga bardzo dużo pielęgnacji: regularne strzyżenie i nawadnianie, napowietrzanie czy usuwanie chwastów) można założyć łąkę kwietną. Będzie dla niego doskonałą alternatywą i oryginalnym elementem ogrodu. Łąka kwietna rzeczywiście nie wymaga zbyt wiele pielęgnacji. Jedynym koniecznym zabiegiem jest koszenie - kilka razy w ciągu sezonu wegetacyjnego. Aby stworzyć łąkę kwietną wystarczy zasiać rośliny. Najlepiej wybrać te gatunki, które preferują taki rodzaj gleby, jaka występuje w naszym ogrodzie. Na pewno dobrze będą rosły rośliny naturalnie występujące na działce lub w jej otoczeniu) Pamiętajmy, że alternatywą dla trawnika może być także posadzenie roślin zadarniających.

Omawiany ogród jest niewielki, dlatego warto pamiętać, że znajdujące się w nim obiekty będą oglądane są z bliska. Ważne jest więc dopracowanie detali. Ponadto, nagromadzenie zbyt wielu elementów może sprawić wrażenie bałaganu. Ze względu na ograniczoną ilość miejsca do ogrodu najlepiej wybrać rośliny, które nie rozrastają się silnie. Zaletą małego ogrodu jest jednak to, że w niedługim czasie od założenia sprawia wrażenie dojrzałego. W przypadku tej działki warto zastosować prosty zabieg (ale bardzo istotny i często stosowany przez projektantów ogrodów), który sprawi, że podłużny i stosunkowo wąski fragment ternu, znajdujący się w zachodniej części ogrodu (przeznaczony częściowo na podjazd) będzie wydawał się szerszy. Pamiętając, że ciepłe barwy przybliżają, a chłodne oddalają - w najbardziej oddalonej na zachód części działki należy posadzić rośliny, których liście lub kwiaty mają ciepły, czerwony lub żółty, kolor. Boczne (dłuższe) krawędzie tego długiego placu najlepiej natomiast obsadzić roślinami o chłodnej, niebieskiej lub szarej barwie. Ogród w stylu japońskim można założyć nawet na bardzo małej powierzchni. Jeśli podoba Ci się ten klimat, wybierz gatunki roślin typowe dla takiego ogrodu (watro jednak pamiętać, aby rośliny dobierać odpowiednio do siedliska, uwzględniając rodzaj gleby w ogrodzie, nasłonecznienie czy wiatry), należą do nich: Drzewa: Klon palmowy - Acer palmatum Magnolia Soulange?a - Magnolia soulangeana Miłorząb dwuklapowy - Gingko biloba Sosna górska - Pinus mugo Krzewy: Azalia - Rhododendron Bukszpan wieczniezielony - Buxus sempervirens Różanecznik - Rhododendron Tawuła japońska - Spiraea japonica Byliny: Funkia Fortune'a - Hosta fortunei Języczka pomarańczowa - Ligularia dentata Miskant chinski - Miscanthus sinensis Tawułka chińska - Astilbe chinensis

Rzeczywiście, większość iglaków preferuje słoneczne stanowisko, jednak choina kanadyjska 'Pendula' oraz mikrobiota syberyjska nie zaliczają się do nich, ponieważ równie dobrze rosną w półcieniu i w cieniu. Z roślin tych nie wyrosną wielkie krzewy Mikrobiota syberyjska (Microbiota decussata) - jest to rozłożysty, ale niski krzew. Po 10 latach osiąga wysokość ok. 30 cm oraz do 2 m średnicy. Ze względu na dosyć dużą średnicę jest doskonałą rośliną okrywową do miejs cienistych. Choina kanadyjska 'Pendula' (Tsuga canadensis 'Pendula') - to płożąca, wolno rosnąca odmiana choiny, uprawiana najczęściej w formie piennej (wtedy wysokość krzewu zależy od wysokości szczepienia). Ze względu na niewielkie rozmiary jest odpowiednią rośliną do małych ogrodów. Dzięki ciekawemu pokrojowi warto sadzić ją w widocznych, eksponowanych miejscach ogrodu.

Ekspozycja południowa wcale nie jest najkorzystniejsza dla większości roślin, które można posadzić na skalniaku. Na pełnym słońcu mogą rosnąć tylko gatunki bardzo odporne na suszę (lepsza jest ekspozycja wschodnia i zachodnia). Rośliny skalne to w większości rośliny miejsc słonecznych, ale są też takie, które nadają się na skalniak w cieniu (część z nich naturalnie rośnie w szczelinach skalnych). Na zacienionym skalniaku można posadzić wiele ciekawych gatunków roślin, np.: bodziszek czerwony orlik pospolity pierwiosnki serduszka wspaniała żurawki Mogą to być także rośliny zadarniające: barwinek pospolity bluszczyk kurdybanek dąbrówka rozłogowa karmnik ościsty ...niskie krzewy liściaste: pigwowiec pośredni irgi porzeczka alpejska 'Schmidt' ...lub niskie iglaki: choina kanadyjska 'Pendula' mikrobiota syberyjska

Jest wiele roślin, które dobrze będą rosły w cieniu, pod koronami drzew. Muszą to być jednak gatunki cienioznośne. Do sadzenia pod drzewami liściastymi doskonale nadają się: -barwinek pospolity -funkie -konwalia majowa -miodunka plamista -zawilec gajowy ...natomiast pod iglastymi: -gajowiec żółty -jasnota plamista -poziomkówka indyjska Jeśli mamy taką możliwość, warto prześwietlić gęste korony drzew, aby do roślin docierało więcej światła. Istotne jest, aby zwrócić uwagę na drzewa, pod którymi posadzone będą rośliny. Warunki dla wzrostu roślin są mniej sprzyjające, jeśli drzewa mają silne korzenie (?zabierają? one wilgoć z ziemi) i gęste korony (zatrzymują wodę deszczową, przez co nie dociera ona do gleby). Gleba jest wtedy sucha, co nie jest korzystne dla większości roślin ogrodowych. Rośliny rosnące w takim miejscu powinny być więc odporne na suszę i zacienienie. Warto przeprowadzić też zabiegi, które poprawią strukturę i żyzność podłoża (dzięki nim gleba będzie mogła gromadzić większą ilość wody i powietrza). Trzeba je przekopać i dodać do niego odkwaszony torf, kompost i rozłożony obornik.

Kiedy i jak przycinamy młody żywopłot? - Jeśli krzewy zostały posadzone wiosną Rośliny liściaste, które zrzucają na zimę liście przycina się zaraz po posadzeniu. Roślin iglastych i zimozielonych liściastych nie przycina się po posadzeniu, bo przeważnie są dobrze rozkrzewione. Cięcie rozpoczyna się dopiero po kilku latach. Jeżeli jednak chcemy, aby były gęściejsze, można je delikatnie przyciąć w drugim roku uprawy (w lipcu lub sierpniu). Są jednak wyjątki: choinę kanadyjską i modrzew przycina się w pierwszym roku uprawy. - Jeśli krzewy zostały posadzone jesienią Roślin liściastych zrzucających liście na zimę nie przycina się jesienią po posadzeniu, bo mogłoby to niekorzystnie wpłynąć na ich zimowanie. Cięcie należy przeprowadzić wiosną przyszłego roku. Jeżeli krzewy są dobrze rozgałęzione przycina się 30-40 cm nad ziemią, jeśli źle (niewiele jest pędów bocznych) ? ciąć należy na wysokości 10 cm. Wyciąć należy także gałęzie uszkodzone.

Zarówno żywopłoty formowane, jak i nieformowane należy przycinać. Żywopłot nieformowany nie wymaga jednak regularnego i częstego cięcia. Warto go raz na kilka lat prześwietlić. Zabieg ten należy przeprowadzać wczesną wiosną. Stare pędy, znajdujące się przy ziemi, trzeba wyciąć, natomiast młode gałązki skrócić o 2/3 ich długości.