Parkiet Komplex

Sądzę, że obecny problem, po części wynika z zaszłości, kiedy przestrzeń dylatacyjna była otwarta, przez co ściana była zimniejsza, bardziej zawilgocona. Teraz zainstalowano ocieplenie ale wilgoć w ścianie pozostała, co niekorzystnie wpływa na jej izolacyjność. Spróbuj na dwa, może trzy tygodnie odstawić od ściany meble, ogrzewać ją przy pomocy "farelki" czyli grzejnika z wentylatorem lub jakiś promiennik podczerwieni. Kiedy ściana wyschnie, będzie suchsza a tym samym "cieplejsza", w tym znaczeniu, że będzie lepiej izolowała. Suchej ściany grzyb się nie ima, a dla zniszczenia jego zarodników zastosuj jeden z preparatów grzybobójczych. Zachowa kolejność działań.

Wybór podkładu zależy zacząć od sprawdzenia płaskości wylewki. Przy założeniu że jest, powiedzmy idealnie płaska można zainwestować w podkład droższy, twardy, gęsty, dobrze tłumiący dźwięki. Natomiast przy nierównej wylewce, nie warto inwestować w tego typu podkłady, ponieważ istniejące pustki powietrzne nie pozwolą w pełni zagospodarować właściwości tego typu podkładów. W praktyce wylewki są różne i moim zdaniem, dobrym, praktycznym rozwiązaniem jest podkład z pianki PU 3 mm. Wypełni ona dosyć szczelnie przestrzenie powietrzne, poprawiając akustykę podłogi, przy wystarczająco małym oporze cieplnym. Sądzę, że jest to rozwiązanie optymalne dla jakości, trwałości i ceny.

Moim zdaniem mogą być dwie przyczyny. Pierwsza, jeśli jest to ściana dylatacyjna, do pozostaje pytanie o uszczelnienie dylatacji przed napływem zimnego powietrza. Wewnętrzna temperatura ściany powinna być niższa nie więcej niż 3 - 4 oC od temperatury powietrza w pomieszczeniu. Druga przyczyna, to wysoka wilgotność powietrza w pomieszczeniu, powyżej 60%. Wietrzenie, szczególnie zimą osusza powietrze w pomieszczeniu ale jednocześnie wyziębia ściany, czyli "na dwoje babka wróżyła". Użycie osuszacza jak najbardziej wskazane, przy czym warto by zakupić prosty higrometr, aby ocenić skuteczność działania tego typu osuszacza. Osuszacze z granulkami mają małą wydajność, czyli skuteczność zbierania wilgoci z powietrza. W tym przypadku stosowanie Ludwika ?????????

Tak, dokładnie należy zacząć od tej ściany. Napisałem, że ta ściana powinna być ścianą bazową, czyli ta, od której zaczynamy w jedną i w drugą stronę. Druga strona to otwór drzwiowy.

Napisałem "pod ścianą", nie przy ścianie. Chodziło o ścianę z okładziną z cegły, gdzie panel układany prostopadle do ściany, miałby być wsunięty pod tę okładzinę.

Możesz, wówczas zachowasz wszędzie tę samą zasadę - równolegle do światła, okna.

A jak je zapniesz pod ścianą?

Moim zdaniem ten sposób ułożenia jest najodpowiedniejszy. Ściana z cegły powinna być ścianą bazową, od której zaczynamy układanie, w jedną i drugą stronę. Panele powinny być wsunięte pod ścianę z cegły, ponieważ prędzej będziesz wymieniał panele niż okładzinę ścienną. Panele powinny być ułożone wzdłuż ściany z cegły, w poprzek się nie da złożyć. Przy przejściu z dużego pomieszczenia, na linii ściany z cegły powinna być dylatacja. Podstawowa sprawa to wilgotność wylewki i całego pomieszczenia, aby była na tyle niska, by nie powodować niebezpiecznych zmian posadzki jej w obrysie.

Problem może powstać pod panelami - grzyb. Podniesione krawędzie to pikuś względem grzyba.

Kwestia czasu, świadomości i środowiska. Z czasem jeden zrobi, drugi popatrzy jak to działa, a trzeci położy drewno z większym czy pełnym przekonaniem. Mam szerszy obraz z tytułu zawodu - podłogówka praktycznie w każdym nowym domu a ilość podłóg drewnianych bez zmian.

Drewno na podłogówce obroniło się i dzisiaj funkcjonuje w wielu budynkach. Mitem pozostaje koszt strat ciepła do gruntu, szczególnie przy przy oporniejszych cieplnie okładzinach posadzkowych, takich jak parkiet. Myślę, że tak profesjonalna firma znajdzie jakiegoś inżyniera, który potrafi policzyć takie straty w przykładowym budynku i rozwiać kolejny mit.

W dzisiejszych, dobrze ocieplonych budynkach, mamy pełny wybór rodzaju posadzki na podłogówkę. Dzisiaj nie ma już problemu z przewodnością cieplną posadzki. Drewno czy dywan zmniejsza przepływ ciepła do pomieszczenia, ale i tak nadąży za stratami ciepła w pomieszczeniu, bo są one, w ocieplonych budynkach, małe. Straty ciepła w dół??? Wystarczy porównać opór cieplny typowej deski względem oporu kilkunastu centymetrów izolacji pod podłogą. Grubość blisko 10 razy większa, podobnie jak lambda materiału. Moim zdaniem - podstawą wyboru powinien być komfort cieplny posadzki. Jeśli ktoś lubi chłód pod stopami, to niech układa ceramikę, gres, cienkie vinyle czy żywice. Te posadzki zawsze będą chłodne, zarówno latem jak i zimą (ok. 22 - 23oC), ponieważ ze względu na na bardzo dobrą przewodność i pojemność cieplną zawsze będą odbierały ciepło z naszych stóp, które mają około 30oC. Natomiast, kiedy lubimy przyjemny kontakt z posadzką, zastanówmy się nad posadzką o mniejszej przewodności i pojemności cieplnej jak drewno czy wykładziny tekstylne. Tu mamy dwa w jednym - komfort z powietrza i z podłogi. Warto wiedzieć, że jeżeli podwyższymy temperaturę posadzki ceramicznej, gresowej itp, to kosztem przyjemnego kontaktu z podłogą, w pomieszczeniu będziemy mieli gorąco i automatycznie będziemy płacili więcej za ogrzewanie. Moim zdaniem, temat pełnego komfortu cieplnego w pomieszczeniach, nie nadąża za za ogólnym rozwojem w budowlance, jest wiele zatwardziałych i nieaktualnych stereotypów. Najlepiej pojeździć po znajomych, którzy mają takie lub inne rozwiązania posadzki na podłogówce i "zasięgnąć języka". Z mojej praktycznej strony mogę stwierdzić, że teoria pokrywa się praktyką w tym zakresie.

Moim zdaniem, problem mokrych tynków tkwi w mokrych ścianach, "zasłoniętych" styropianem. Warto pojeździć po budowach i zobaczyć jak się teraz buduje.

Przemarzaniu skutecznie przeciwstawi się termiczna izolacja zewnętrzna fundamentu.

Moim zdaniem, problem leży w jakości wykonania wylewki. Zbyt duża ilość wody i nastąpiła sedymentacja czyli nierównomierny rozkład składników mieszanki. Woda pozwoliła na wypłynięcie tego co lżejsze, czyli lepiszcza anhydrytowego z jednoczesnym opadaniem kruszywa. Mamy jedno i drugie ale jakby po "separacji". Szlifowanie w pewien sposób poprawi sytuację ale nie do końca. Tak źle wykonane wylewki, w swej warstwie przypowierzchniowej są wrażliwe na wilgoć, stąd konieczność pełnego wysuszenia (0,3%CM). Przy posadzkach drewnianych stosujemy grunty poliuretanowe, ponieważ one głęboko wnikają w słabą wylewkę i wzmacniają ją strukturalnie. Epoksydy nie wnikają w strukturę i wzmacniają tylko powierzchniowo.

Faktycznie , domy z bali sosnowych i innych drzew iglastych, mają dużą pojemność cieplną, co przy dużym oporze cieplnym drewna, stwarza przyjemny dla użytkownika mikroklimat. Ponadto na poprawę mikroklimatu wpływa duży przedział w zakresie wilgotności drewna. Oczywiście, nie każdy to odczuwa, lecz sądzę jest to korzystne dla większości.

Pod warstwą kleju - teoretycznie tak, z tytułu większego oporu w przenikaniu ciepła. Praktycznie, w takim układzie, bez znaczenia.

Technika wagowego pomiaru wilgotności drewna z zastosowaniem temperatury 100oC, nie jest tożsama z techniką jego suszenia. Drewno przy szybkim, nieumiejętnym suszeniu ulega uszkodzeniu - pęka, krzywi się, przebarwia.

Z praktycznej strony tak Z praktycznej strony drewno nie posiada wilgoci wolnej, która odpowiada za jego pęcznienie.

To co odparowało (różnica "przed" i "po") - to wilgoć. Jej ilość w procentach obliczasz względem masy suchej ("po"). Prościej - "przed" minus "po" , dalej dzielisz przez "po" , po czym mnożysz przez 100% i otrzymujesz wilgotność drewna. Wynik około 8% kwalifikuje drewno do pomieszczeń, natomiast kilkanaście procent to wilgotność drewna na zewnątrz, pod zadaszeniem.

Pomiar wagowy jest bezwzględny a tym samym najbardziej miarodajny. Można kilka "plasterków" drewna zważyć, następnie włożyć do piekarnika i przy 100oC przytrzymać przez kilka godzin. Po tym czasie ponownie zważyć i do tego wyniku odnieść się powstałą różnicą masy. Kuchenna waga z podziałką gramową wystarczy.

Rzeczowe opracowanie - uznanie dla autora. A drewno miękkie np. sosna lub twarde dąb, jesion - to klasyfikacja w grupie drewna. Grupa ceramiki czy kamienia to inna skala twardości. Warto wiedzieć, że im wyższa twardość materiału podłogowego, tym niższy komfort cieplny. Coś za coś.

"Może być niekomfortowa w dotyku" - nie znaczy - musi być ,czy jest. Komfort cieplny jest odczuciem subiektywnym. Każdy ma prawo go odbierać inaczej. Dlatego, moim zdaniem, przy projektowaniu podłogówki, poza parametrami grzewczymi, należy uwzględnić odczucia cieplne przyszłego użytkownika, w myśl zależności: Podłoga ogrzewa powietrze w pomieszczeniu, natomiast nasze stopy ogrzewają podłogę, jako że mają od niej wyższą temperaturę, nawet wówczas kiedy ona grzeje. W tej sytuacji pozostaje umiejętność doboru materiałów, aby podłogówka nadążała za stratami ciepła w pomieszczeniu a jednocześnie jak najmniej odbierała ciepła z naszych nóg. Może to wygląda abstrakcyjnie, ale to tylko kwestia czasu, podobnie jak z drewnem na ogrzewaniu podłogowym - kiedyś nieakceptowalne, dzisiaj jednym ze standardów.

Jest zjawiskiem naturalnym, że w budynkach dobrze ocieplonych, w dodatku z rekuperacją, przy komfortowej temperaturze powietrza w pomieszczeniu podłoga ogrzewana może być niekomfortowa w dotyku - o czym pisze Elfir. Prawidłowy układ temperatur i skarpety lub kapcie - bo dla większości chłodno w stopy. Problem wynika z braku odpowiedniego doboru właściwości posadzki do potrzeb cieplnych podłogi jak również - do cieplnych odczuć użytkownika. Temat od strony naukowej opisał dr Ujma w dwóch artykułach. Problem strat ciepła przez podłogi w kontekście energooszczędności i odczuć cieplnych – cz. I http://www.inzynierbudownictwa.pl/technika,materialy_i_technologie,artykul,problem_strat_ciepla_przez_podlogi_w_kontekscie_energooszczednosci_i_odczuc_cieplnych___cz_i,10470 Problem strat ciepła przez podłogi w kontekście energooszczędności i odczuć cieplnych – cz. II http://www.inzynierbudownictwa.pl/technika,materialy_i_technologie,artykul,problem_strat_ciepla_przez_podlogi_w_kontekscie_energooszczednosci_i_odczuc_cieplnych___cz_ii,10603 Ja korzystając z wiedzy tam zawartej i własnych doświadczeń podzieliłem się swoimi spostrzeżeniami. http://www.parkietkomplex.pl/drewno-na-ogrzewaniu-podlogowym-kompendium-wiedzy/ Możemy podyskutować, by poznać to zagadnienie z każdej innej strony. Temat jak najbardziej aktualny, otwarty i przyszłościowy. Poniżej cytat z niektórych wniosków z opracowania: "W podsumowaniu kilka fundamentalnych informacji: – im lepsza izolacja domu, tym mniej energii do jego ogrzania, a tym samym niższa temperatura podłogi. – w nowoczesnym domu podłoga ceramiczna lub kamienna nigdy nie będzie przyjemnie ciepła. – kosztem przyjemnej temperatury posadzki z płytek będzie przegrzanie pomieszczenia i większe rachunki za ogrzewanie. – zadaniem ogrzewania podłogowego nie jest utrzymanie przyjemnie ciepłej podłogi, ale utrzymanie temperatury powietrza w pomieszczeniu. – płytki ceramiczne czy kamienne stosunkowo łatwo przewodzą ciepło, ale dzisiaj nie jest to istotne dla funkcji grzewczej, natomiast jest odczuwalne i może być dyskomfortowe dla użytkownika. DLA KOGO – JAKA PODŁOGA? Osobom, dla których temperatura podłogi i wynikający z niej komfort cieplny nie ma znaczenia, podłoga ogrzewana z posadzką ceramiczną lub kamienną będzie nieco tańsza w eksploatacji. Natomiast dla osób ciepłolubnych, ceniących komfort cieplny pod stopami, polecana jest posadzka drewniana, gdzie przy większej satysfakcji z użytkowania, koszt ogrzewania pomieszczeń będzie niższy niż przy posadzce ceramicznej. O tym decydują głównie, ciepłe w dotyku drewno, względem chłodnych materiałów ceramicznych lub kamiennych. W tej sytuacji, obiegowe opinie dotyczące kosztów ogrzewania zależnie od rodzaju posadzki, należy zweryfikować pod kątem własnych odczuć cieplnych."

Proponuję wymienić deski, uformować szczelinę - dylatację (ok. 3 mm), następnie tę szczelinę wypełnić trwale elastyczną masą polimerową np. SIKAFLEX, w odpowiednim kolorze. Będzie estetycznie, elastycznie i szczelnie.