Przeprowadzka dzieci do domu

[Marcin123]

Zbliża się termin mojej przeprowadzki do domu i zastanawiam się jak tę zmianę zniesie moje dziecko. Jak to było u was, czy z małym dzieckiem od razu się rozbiegliście do swoich pokoi, czy stopniowo to poszło? Jak z dojazdami do miasta (zakładam, że nie budujecie w centrum miasta)? Czekam na Wasze historie...

Marcin

[Foryk]

Witaj Marcinie
Z żoną i 2 córeczkami (Basia 3 latka i Ania 8 lat) przeprowadziliśmy się z bloku (z 2 pokojowego mieszkania) do domu. Basia od razu z radością biegała po wszystkich pokojach ale z Anią były problemy - nie mogła się przyzwyczaić do tego że ma własny pokój (bała się zasypiać)... poza tym tęskniła za koleżankami z podwórka. Myślę, że jednak własny ogródek z huśtawką, piaskownicą i hamakiem zrekompensował osiedlowy "plac zabaw"

[Zula]

  Cytat

Witaj Marcinie
Z żoną i 2 córeczkami (Basia 3 latka i Ania 8 lat) przeprowadziliśmy się z bloku (z 2 pokojowego mieszkania) do domu. Basia od razu z radością biegała po wszystkich pokojach ale z Anią były problemy - nie mogła się przyzwyczaić do tego że ma własny pokój (bała się zasypiać)... poza tym tęskniła za koleżankami z podwórka. Myślę, że jednak własny ogródek z huśtawką, piaskownicą i hamakiem zrekompensował osiedlowy "plac zabaw"

Rozwiń  

Nic nie zastąpi kontaktów z rówiesnikami. Musicie zaprzyjaźnić się z sąsiadami, prawdopodobnie mają dzieci.

[vena]

Witam:)

U nas do przeprowadzki jeszcze ok roku ale dzieciaki juz sie nie mogą doczekać. Od samego poczatku planów na budowę Pawełek (7) i Natalia (4) razem nami wszystko przezywają - ogladali projekty, jeździli z nami porządkowac działkę, prawie codziennie są na budowie, oglądają ze mną aranżacje, wybieraja sobie kolory scian i rzeczy do swoich małych królestw.
Teraz mieszkamy we 4 w jednopokojowym mieszkaniu (50mkw) w bloku (10 rodzin). W nowym domu dizeciaki będą miały swoje pokoje i szczerze mówiąc obawiam sie trochę problemów ze spaniem osobno. Mam jednak nadzieję, że uda nam sie zrobić dieciakom wymarzone pokoje i będą tak zafascynowani, że unikniemy kłopotów. Podwórko będzie dużo fajniejsze i ciekawsze niż obecnie i to tez ogromny plus.
Co do rówieśników to juz traz, tam gdzie sie budujemy, mają równie dużo kolegów co w miejscu zamieszkania. Myślę ze koledzy to poważna sprawa i ciesze się że znają juz tamte dzieci.

życzę udanych przeprowadzek

[kropeczka_ns]

ja się niedługo przeprowadzam to opowiem ale moje bajtle (dwóch chłopców 5 i 2 latka) tez regularnie jezdza na budowe i radośnie grzebią sie w błocie koło domku. Pokoik pomalowaliśmy uim zgodnie z zyczeniem w niebieskie samoloty i są z tego strasznie dumni- wszyskim pokazują wróce do tematu niedługo bo u nas już końcówka!

[Mathir]

Przypominam, bo temat ciekawy, a głosów było mało

[ikas3]

Przeprowadzka jeszcze daleko przede mną... tak naprawdę, to dopiero rozpoczynam budowę, ale też się zastanawiam, jak zareaguje moja córka (6 l.) na przeprowadzkę z bloku na drugi koniec miasta. Z jednej strony to bardzo się angażuje - jeździ na działkę, rysuje "projekty" domu i swojego pokoju, a z drugiej strony ma tu sporo koleżanek. Na szczęście w sąsiedztwie przyszłego miejsca zamieszkania mieszkają 2 rówieśniczki

[Mathir]

Ja do dzisiaj pamiętam swoją przeprowadzkę z dzieciństwa. Bardzo przeżyłem rozstanie z kolegami po drugiej klasie podstawówki

[dzempel]

nie jest łatwo nam a to nasza decyzja i chęć przeprowadzki na lepsze , a co dopiero dzieciakom . Moje miały chyba najgorszy wiek na takie posunięcie (17 lat i 14) wyrwani z grupy dawały nam popalić :evil:Naszczęscie odległość od starego domu to tylko 3km ale jednak odległosc. Oczywiście czas robi swoje dziś po 2 latach jest prawie ok. pomijając to że trzeba wozić co jakiś czas w godzinach gdzie nie pasuje mkp:)

[acia]

U mnie blisko coraz bliżej przeprowadzka i o starszego, i najmłodszą za bardzo się nie martwię, bo starszy idzie do szkoły średniej więc musi tak czy inaczej zmienić towarzystwo, a najmłodsza dopiero pójdzie do przedszkola i myślę, że tam znajdzie dużo nowych znajomych. Martwi mnie tylko ten środkowy teraz jest w drugiej klasie i żal mu kolegów i koleżanek . Najgorsze jest to, że jego do tej pory najlepszy kolega wiedząc o przeprowadzce poszukał sobie nowego kumpla bo przecież Miłosz i tak wyjeżdża. Smutne to trochę no ale cóż takie jest życie mam tylko nadzieje, że moje skarby zaaklimatyzują się w nowym miejscu i będą szczęśliwe. Pożyjemy zobaczymy.

[dzempel]

najgorsze początki i pewno pora roku też ma swoje do gadania.My przeprowadziliśmy się zimą i dl nich było gozrej ,co robić z długimi wieczorami ,daleko do znajomych a nowych ciężko znaleźć jak każdy siedzi w domu. Sprawa lepiej się powinna przedstawiać wiosną czy tez latem .