Sto-Ispo - chemia budowlana i ocieplenie

Problem, który występuje spowodowany jest niewystarczającą izolacją termiczną. Na metalowych profilach, być może na powierzchni płyt G-K od wewnątrz wykrapla się w bardzo zimne dni wilgoć. Przyczyną tego zjawiska jest niewystarczająca izolacja termiczna. Jest to nieprawidłowość i w przyszłości może skutkować to pojawieniem się pleśni czy "napęcznieniem" płyt.

Jeżeli elewacja ma być odnawiana, warto zastanowić się czy nie wykonać ocieplenia. Najlepiej zwrócić się do firmy dostarczającej system ociepleń z prośbą o przeprowadzenie obliczeń cieplno-wilgotnościowych dla ściany oraz z prośbą o podanie technologii jej renowacji (lub ocieplenia). Samo malowanie - zdecydowanie odradzam. Jeżeli elewacja jest spękana radziłbym zastosować bezcementową, elastyczną masę zbrojącą z siatką oraz tynk akrylowy (najbardziej elastyczny) - najlepiej jako pełny system ociepleniowy.

W takim wypadku najlepiej styropian przykryć folią i lekko przysypać ziemią, aby zabezpieczyć przed opadami, tak aby woda nie dostawała się między styropian a ścianę. Ważne jest również, aby odsłonięty styropian był zabezpieczony przed bezpośrednim działaniem słońca.

Wykonując ocieplenie należy stosować materiały zdefiniowane w aprobacie technicznej obejmującej dany system. W przeciwnym wypadku traci się wszelkie prawa z tytułu gwarancji / rękojmi na dany system (wyrób budowlany). Jeżeli klej został nieprawidłowo zastosowany - jak to wynika z opisu - istnieje poważne ryzyko, że na elewacji pojawią się pęknięcia i/lub odspojenia. Najlepiej zwrócić się do producenta systemu o opinię, co w takim wypadku należy zrobić. Według mnie najlepszym sposobem będzie powtórne wykonanie warstwy zbrojonej.

Wiek tynku nie ma większego znaczenia, najistotniejsze jest by podłoże było nośne. Aby się upewnić najlepiej wykonać prosty test: na oczyszczone z kurzu i luźnych cząstek podłoże przykleić w 3 miejscach kawałki styropianu ok 10 x 10 cm. Oczywiście do przyklejenia stosować klej pochodzący z wybranego systemu ociepleniowego (zgodnie z aprobatą techniczną). Po 3-4 dniach kawałki styropianu należy oderwać. Jeżeli podczas odrywania uszkodzi się styropian, to znaczy, że podłoże jest dobre, jeśli oderwie się z podłożem (z tynkiem) - to należy usunąć tynk, jeżeli oderwie się na styku klej - styropian, oznacza to, że klej jest niskiej jakości i należy wybrać system innego producenta. Taki test można oczywiście równolegle wykonać na podłożu wzmocnionym przez gruntowanie/impregnację i porównać, co się lepiej zachowa. Na ociepleniu 2 cm (jeśli podłoże jest nośne oczywiście) można zastosować, bez usuwania system z 12 cm ociepleniem, należy jednak pamiętać, aby zastosować łączniki o odpowiedniej długości: 21 cm (dla łączników ze strefą kotwienia 5 cm).

Nie jest to zjawisko częste, ale rzeczywiście spotkałem się z opisem takiego przypadku. Jeżeli chcą Państwo podjąć dodatkowe środki ostrożności proponuję, po wykonaniu warstwy zbrojącej zabezpieczyć listwę cokołową od spodu poprzez zaciągnięcie uszczelniającym szlamem elastycznym (np StoFlexyl). Najlepiej jednak zwrócić się bezpośrednio do producenta systemu ociepleniowego, który Państwo stosujecie, aby zaproponował swoje, sprawdzone rozwiązanie.

Nie ma takiej potrzeby. Analogiczna sytuacja ma miejsce, gdy w budynku jest garaż - zwykle w garażu utrzymywana jest niższa temperatura i wskazane jest ocieplenie takiej ściany, mimo, że jest to ściana wewnętrzna.

Rozwój mikroorganizmów na elewacji (i nie tylko) jest spowodowany w pierwszym etapie osadzaniem się na jej powierzchni zarodników, pochodzących zwykle z otaczających dom drzew/krzewów, w dalszym, przez dostarczenie zarodnikom pożywki w postaci kurzu i brudu. Z tego względu na skażenia mikrobiologiczne narażone są przede wszystkim elewacje na domach położonych w pobliżu lasów, drzew, krzewów itp. Nie ma "złotego środka" na zabezpieczenie się przed tym zjawiskiem. Najlepszym rozwiązaniem jest zastosowanie systemu ociepleniowego (kompletnego - od jednego systemodawcy), którego zewnętrzne warstwy są zabezpieczone chemicznymi środkami neutralizującymi zarodniki. Zwykle zabezpieczenie dotyczy samego tynku bądź farby elewacyjnej, ale warto zastanowić się nad systemem, w którym również masa zbrojąca będzie w ten sposób zabezpieczona (np. StoTherm Classic). Należy pamiętać, że maksymalna ilość tych środków nie może przekraczać niewielkiej wartości progowej (sukcesywnie zmniejszana przez przepisy europejskie) a ich skuteczność jest ograniczona w czasie. Dlatego jest to rozwiązanie podnoszące odporność a nie zabezpieczające przed zjawiskiem. Kolejnym rozwiązaniem podnoszącym odporność jest zastosowanie powłoki malarskiej, z której łatwo usuwany jest kurz i brud (czyli pożywka). Rozwiązaniem może być np. farba StoLotusan Color. Oba rozwiązania mogą być zastosowane równocześnie. Odradzam z kolei gruntowanie elewacji przed położeniem tynku preparatami glonobójczymi (jeśli glony na elewacji nie występują). Preparaty takie mają za zadanie neutralizację istniejących zarodników a nie zabezpieczenie przed ich osadzaniem się.

Ścianę fundamentową należy ocieplić, aby uniknąć mostka termicznego. Rezygnacja z ocieplenia ściany fundamentowej może znacznie osłabić efekt ocieplenia budynku a w skrajnym wypadku może powodować lokalne przemarzanie i w efekcie zagrzybienie.

Tzw. „trudne miejsca” w BSO to obszary gdzie najczęściej, po wykonaniu robót pojawiają się usterki. Jedną z często występujących przyczyn jest nieprawidłowe kołkowanie płyt termoizolacyjnych. Nagminnie popełnianym błędem jest zbyt głębokie osadzanie kołków, a następnie szpachlowanie talerzyków przed wykonaniem warstwy zbrojonej. W efekcie, w wilgotne dni widoczne jest odwzorowanie łączników na powierzchni tynku. Łatwo można temu zapobiec stosując tzw. termodyble: łączniki osadza się w ok. 2 centymetrowych zagłębieniach a następnie zakrywa deklem ze styropianu lub wełny mineralnej. Dostępne są narzędzia, które umożliwiają wykonanie takiego kołkowania bardzo szybko, bez dodatkowych nakładów pracy. Innym rozwiązaniem jest zastosowanie systemu z klejem o dobrej przyczepności, który przy nośnych podłożach, do 8 m wysokości nie wymaga kołkowania. O opisane wyżej rozwiązania należy pytać systemodawców lub profesjonalne firmy wykonawcze.

Obecnie produkowane tynki silikatowe (w zasadzie silikatowo-dyspersyjne) są materiałami o bardzo dobrej paroprzepuszczalności oraz dość niskiej nasiąkliwości powierzchniowej. Dostarczane są jako produkty gotowe do użycia (barwione w masie). Jakościowo należy je spozycjonować pomiędzy tynkami silikonowymi i akrylowymi. Podczas aplikacji należy zwrócić uwagę na wykonywanie prac w stabilnych warunkach pogodowych, ponieważ tego typu tynki są wrażliwe na różnice temperatury i wilgotności podczas wysychania (mogą powstać przebarwienia), dlatego przewidując tynk silikatowy na elewacji warto wziąć pod uwagę również malowanie dobrą farbą elewacyjną silikonową lub silikatową, co podniesie walory estetyczne oraz trwałość rozwiązania.

Ocieplenie stropu garażu można wykonać wyłącznie systemem z wełną mineralną, co jednoznacznie określa paragraf 262 ust. 1. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych jakom powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Oczywiście musi być to system, który posiada Aprobatę Techniczną ITB oraz Certyfikat Zgodności. Z uwagi na walory estetyczne, szybkość wykonania oraz możliwość zastosowania techniki maszynowj, znacznie przyspieszającej pracę na dużych powierzchniach (np. garaże podziemne w budynkach wielorodzinnych, centrach handlowych) najpopularniejsze obecnie są systemy na bazie frezowanej wełny mineralnej, np. system StoTherm KD.