Skocz do zawartości

Izolacja starych ścian piwnic poniżej poziomu gruntu


Recommended Posts

Napisano
Pytanie z formularza ze strony: https://budujemydom.pl/budowlane-abc/porady
Firma podjęła się wykonania izolacji zewnętrznej ścian piwnic poniżej poziomu gruntu. Kier. grupy twierdzi ze nie należy osuszać cegieł zewnętrznych. Czerwona cegła z 1936 roku, mokra od lat. Mają nałożyć specjalną masę, ok. 4 mm. w 2-3 etapach i to ma być wykonane na świeżo odkopaną ścianę, tylko po wyszczotkowaniu ziemi.

Kier. twierdzi ze ściana będzie schła od wewnątrz kilka lat i zabieg ten wykonuje się bez wcześniejszego osuszania.

Przy intensywniejszych opadach deszczu w piwnicy była mokra posadzka, a nawet pojawiała się woda. Zawsze ok. 10cm. posadzki od ścian zewnętrznych jest wilgotna. Proszę o informacje czy należy najpierw osuszyć ściany zewnętrzne, np. przez osuszenie naturalne, czyli wysokimi letnimi temp. powietrza. Pozdrawiam
  • 4 tygodnie temu...
Napisano
Cytat

Pytanie z formularza ze strony: https://budujemydom.pl/budowlane-abc/porady
Firma podjęła się wykonania izolacji zewnętrznej ścian piwnic poniżej poziomu gruntu. Kier. grupy twierdzi ze nie należy osuszać cegieł zewnętrznych. Czerwona cegła z 1936 roku, mokra od lat. Mają nałożyć specjalną masę, ok. 4 mm. w 2-3 etapach i to ma być wykonane na świeżo odkopaną ścianę, tylko po wyszczotkowaniu ziemi.

Kier. twierdzi ze ściana będzie schła od wewnątrz kilka lat i zabieg ten wykonuje się bez wcześniejszego osuszania.

Przy intensywniejszych opadach deszczu w piwnicy była mokra posadzka, a nawet pojawiała się woda. Zawsze ok. 10cm. posadzki od ścian zewnętrznych jest wilgotna. Proszę o informacje czy należy najpierw osuszyć ściany zewnętrzne, np. przez osuszenie naturalne, czyli wysokimi letnimi temp. powietrza. Pozdrawiam



Dzień dobry,

Zawilgocenie posadzki 10 cm od ścian wskazuje na brak lub nieodpowiednie połączenie izolacji poziomej pod ścianą fundamentową z izolacją posadzki na gruncie. W przypadku przecieków na styku ławy ze ścianą należy to miejsce odsłonić i wykuć bruzdę o wymiarach ok. 4 x 4 cm. Wykutą bruzdę wypełnia się cementem szybkowiążącym, wykonując klin uszczelniający. Od strony pomieszczenia należy wykonać również pas hydroizolacji z materiału odpornego na negatywne parcie wody (przypadek parcia wody działającego na hydroizolację od strony ściany). Do tego celu najlepiej zastosować jednoskładnikową mikrozaprawę uszczelniającą IZOHAN EKO 1K, która charakteryzuje się paroprzepuszczalnością i wysoką przyczepnością do podłoży mineralnych. Hydroizolacja ta powinna być wyprowadzona zarówno na ściany jak i posadzkę min. na 30 cm. W miejscu styku ścian z posadzką, na klinie uszczelniającym, w warstwę hydroizolacji IZOHAN EKO 1K wtapia się taśmę uszczelniającą (np. IZOHAN taśma uszczelniająca 120/120). Łączna grubość tej hydroizolacji powinna wynosić 3 mm (3 aplikacje robocze).

W przypadku braku izolacji poziomej, wilgoć może pojawiać się na murze także w wyniku podciągania kapilarnego wody. Izolację poziomą można odtworzyć stosując m.in. iniekcję grawitacyjną lub ciśnieniową. Iniekcja polega na wprowadzeniu w wywiercone otwory w murze płynu iniekcyjnego (np. koncentratu mikroemulsji silikonowej IZOHAN wodochron W). Metody wtłaczania preparatu wybiera się w oparciu o stopień przesiąknięcia wilgocią muru. W przypadku zbyt wysokiego zawilgocenia konieczne jest wstępne osuszenie muru (najlepiej gorącym powietrzem). Do osuszania gorącym powietrzem można wykorzystać nagrzewnice elektryczne, gazowe lub olejowe.

Hydroizolacja elementów pionowych musi być kompatybilna z hydroizolacją poziomą ław fundamentowych i szczelnie się z nią łączyć. Na zawilgocone ściany fundamentowe najlepiej stosować elastyczne, paroprzepuszczalne mikrozaprawy uszczelniające takie jak IZOHAN EKO 2K. Grubość hydroizolacji dobiera się w zależności od występujących warunków wodno-gruntowych. Przed aplikacją materiału izolacyjnego na ściany fundamentowe wykonane z elementów małogabarytowych (np. cegła ceramiczna pełna), należy zwrócić uwagę na spoiny w murze, aby był pełne. Mikrozaprawy uszczelniające mogą być aplikowane na wilgotne, ale nie na mokre podłoże. W przypadku aplikacji materiałów hydroizolacyjnych na mokre podłoże mogą pojawić się pęcherze.

Pozdrawiam,
Adam Korzekwa

Utwórz konto lub zaloguj się, aby skomentować

Musisz być użytkownikiem, aby dodać komentarz

Utwórz konto

Zarejestruj nowe konto na forum. To jest łatwe!

Zarejestruj nowe konto

Zaloguj się

Masz już konto? Zaloguj się.

Zaloguj się
  • Kto przegląda   0 użytkowników

    • Brak zalogowanych użytkowników przeglądających tę stronę.
  • Darmowy poradnik budowlany raz w tygodniu na Twój e-mail

  • Najnowsze posty

    • Koniecznie głębokich, ale i z nimi będie zabawa z upychaniem wszystkiego. Jednak z opisu wnioskuję, że puszki to pewnie już są obsadzone.
    • Niezbadana jest wyobraźnia inwestora, lub może tylko wykonawcy.      
    • Sugeruję zastosowanie puszek głębokich, bo bo inaczej rzeczywiście będzie duży problem z upchnięciem wszystkiego.
    • Nie zagłębiałem się w analizę połączeń, ale w tym układzie - czy też po jakiejś modyfikacji - da się niezależnie sterować obiema lampami sufitowymi - choćby tylko z przełącznika A? Wydaje mi się to istotniejsze, niż gaszenie z łóżka... choćby ze względu na układ całego pomieszczenia - sypialni... Ale to taka - tylko moja uwaga...      
    • Robimy  układ w którym:  - lampy I i II będą zapalane i gaszone wspólnie (obie równocześnie) z każdego z trzech miejsc A, B, C; - lampa III będzie zapalana i gaszona niezależnie od lamp I oraz II z każdego z tych trzech miejsc.  Potrzebujemy dwóch podwójnych łączników schodowych w punktach A i C oraz jednego podwójnego łącznika krzyżowego w punkcie B. Ich już nie opisuję na rysunkach, żeby szkicu nie zaśmiecać.  Rozbiłem to na dwa szkice. Pierwszy pokazuje sposób podłączenia lamp sufitowych I i II, do czego jest wykorzystywana pierwsza para w podwójnych łącznikach schodowych i w podwójnym łączniku krzyżowym. Drugi szkic to natomiast sposób podłączenia lampy (kinkietu) numer III. Tak jest czytelniej i nic się nie pomiesza.  Na szkicach każda zrobiona przeze mnie linia to jedna żyła przewodu. Czarne to żyły fazowe (L). Tylko one są przerywane przez łącznik. Natomiast niebieska linia to żyła neutralna (N). Zielona jest natomiast ochronna (PE), w instalacji to ten przewód z żółto-zieloną izolacją. Retro opisał tu zasady oznaczania żył przewodów koszulkami albo taśmą izolacyjną w odpowiednich kolorach, nie będę tego powtarzał.  Wszędzie zaczynamy od puszki w punkcie A, bo tu mamy doprowadzone zasilanie. Tu zaczynamy mając trzy żyły - czarną fazową (L), niebieską neutralna (N), żółto-zieloną ochronną (PE). Prosto z puszki A prowadzimy żyły N oraz PE do lampy I, od niej zaś do lampy II. Natomiast od pierwszego łącznika schodowego w puszce A mamy dwie żyły L do łącznika krzyżowego w puszce B. Od łącznika krzyżowego w puszce B mamy również dwie żyły L do drugiego łącznika schodowego w puszce C. Natomiast od tego drugiego łącznika schodowego w puszce C prowadzimy już tylko jedną żyłę L do puszki A. Jednak ona trafia już tylko do puszki, nie przyłączamy jej nigdzie do łącznika schodowego w tej puszce. W puszce robimy zamiast tego połączenie tej żyły L z żyłą L biegnącą do lamp I i II.  Natomiast podłączenie lampy III (kinkietu) wymaga poprowadzenia żył N oraz PE od puszki A do puszki C, następnie do lampy III. Łączymy po prostu odpowiednie żyły, łączniki w tych puszkach nas w tym momencie nie interesują. Dopiero kolejny etap to  poprowadzenie dwóch żył L od łącznika schodowego w puszce A do łącznika krzyżowego w puszce B. Od łącznika krzyżowego w puszce B mamy znów dwie żyły L do łącznika schodowego w puszce C. Natomiast od łącznika schodowego w puszce C prowadzimy jedną żyłę L do lampy III.  Starałem się to opisać możliwie jednoznacznie. Zabawy trochę będzie, bo w puszkach jest wiele żył do upchnięcia.
  • Popularne tematy

×
×
  • Utwórz nowe...