Eksperci Kospel

Dane dotyczące pojemności naczynia przeponowego jakie powinno znaleźć się w instalacji powinny znajdować się w projekcie instalacji. Można również obliczyć pojemność wodną instalacji. Do tego jednak potrzebne są dane. Jeżeli rozmawiamy o ogrzewaniu podłogowym i znamy długość zastosowanych rur to wystarczy sprawdzić jaka jest pojemność metra rury. Jeżeli nie znamy długości to pozostaje nam szacowanie na podstawie informacji od instalatora, który instalację wykonywał. W przypadku instalacji grzejnikowej można szacować na podstawie pojemności wodnych zastosowanych grzejników konkretnego producenta i ich ilości.

Instalator miał oczywiście rację. Każdy układ grzewczy należy zabezpieczyć przed wzrostem ciśnienia w instalacji c.o. W instalacji zamkniętej, przy ogrzewaniu grzejnikowym pojemność przeponowego naczynia wzbiorczego powinna wynosić orientacyjnie ok. 10% wody w całym układzie. Przy ogrzewaniu podłogowym orientacyjnie będzie to 5% zładu wody. Naczynie przeponowe, które znajduje się w kotłach EKCO.LN2, czy EKCO.MN2 wystarcza więc orientacyjnie do instalacji o pojemności 60 litrów przy ogrzewaniu grzejnikowym i ok. 120 litrów przy ogrzewaniu podłogowym.

Obliczenie zapotrzebowania na moc cieplną wymaga analizy wielu czynników, między innymi: - całkowitej powierzchni oddawania ciepła przez budynek, - wartości współczynników przenikania ciepła przez ściany, okna, stropy itp., - stopnia wentylacji pomieszczeń, - zdolności akumulowania ciepła przez budynek. Znajomość powyższych danych pozwala określić wielkość strat ciepła i umożliwia dobór odpowiedniej mocy kotła. W przypadku nowo budowanych domów straty te powinny być opisane w projekcie - orientacyjnie zapotrzebowanie na moc cieplną powinno wynosić ok. 40-70W/m2. Jednak w starszych budynkach możemy posługiwać się tylko wielkościami orientacyjnymi. Przyjmuje się, że w domach słabo ocieplonych z lat 80-tych i 90-tych zapotrzebowanie na moc cieplną wynosi 90-110 W/m2. Oznacza to, że na dobrze ocieplony dom o powierzchni 240 m2 może wystarczyć kocioł o mocy ok. 15-18kW. Przy gorzej ocieplonych budynkach należy oczywiście brać pod uwagę urządzenia o wyższej mocy.

Zastosowanie kotła na paliwo stałe lub kominka z płaszczem wodnym jest najtańsze jeśli chodzi o koszty eksploatacji. Jednak jest najmniej komfortowe – wiąże się z ręcznym dokładaniem opału, czyszczeniem paleniska i związanym z tym brudem. Wyjazd na ferie i pozostawienie instalacji na kilka dni bez obsługi grozi zamarznięciem. Wpięcie do instalacji kotła elektrycznego eliminuje te niedogodności przy zachowaniu niedużych kosztów eksploatacji. W przypadku utrudnionego dostępu do sieci gazowej bardzo dobrym rozwiązaniem jest właśnie kocioł elektryczny. Korzystanie z paliwa stałego jest mało komfortowe a kotły na gaz płynny lub olej opałowy są drogie w inwestycji i eksploatacji. Instalacja elektryczna jest dostępna w każdym domu, a koszty instalacji kotła elektrycznego są niewielkie. Przy dobrze ocieplonym budynku koszt ogrzewania kotłem elektrycznym jest nieduży. Koszty ogrzewania zależą od szeregu czynników związanych przede wszystkim z ociepleniem budynku. Sama cena energii jest tyko jednym z nich i to nie najważniejszym. Największy wpływ na koszty ogrzewania ma zapotrzebowania budynku na ciepło, czyli technologia, w jakiej budynek jest wykonany i straty ciepła, jakie w nim występują. Orientacyjnie można przyjąć zapotrzebowanie na energię na poziomie: ok. 200kWh/m2/rok dla starego budynku o słabej izolacji cieplnej ok. 80kWh/m2/rok dla nowego budynku o dobrej izolacji cieplnej ok. 40kWh/m2/rok dla budynku energooszczędnego Ww. dane prezentują zapotrzebowanie na energię do ogrzewania w zależności od standardu budynku (są to wielkości orientacyjne, realne zapotrzebowanie budynku należy określić na podstawie charakterystyki energetycznej wykonanej przez osobę do te-go uprawnioną). Widać wyraźnie, że koszty ogrzewania w starym budynku mogą być wielokrotnie wyższe niż w nowym domu, zwłaszcza energooszczędnym.

Anoda magnezowa jest elementem jednorazowym. Należy ją wymieniać, zgodnie z instrukcjami obsługi zbiorników produkowanych przez naszą firmę, maksymalnie co 18 miesięcy. Anoda magnezowa w całości składa się z metali i utylizujemy ją jak każdy odpad metalowy.

Kolektory słoneczne w naszych warunkach klimatycznych najczęściej służą do podgrzewania wody użytkowej. Orientacyjnie na 4-5 osobową rodzinę powinniśmy zastosować 3 kolektory słoneczne o powierzchni czynnej absorbera ok. 2m2 współpracujących z zasobnikiem solarnym z 2 wężownicami o pojemności 300 litrów. Powyższe elementy instalacji wchodzą m.in. w skład zestawu solarnego np. ZSH.A-3/300. Cena katalogowa takiego zestawu (3 kolektory KSH.A-2,0; wymiennik c.w.u. z dwoma wężownicami SB-300; sterownik solarny; grupa pompowa dwudrogowa; solarne, przeponowe naczynie wzbiorcze 25l z zestawem przyłączeniowym; system przyłączeniowy dla kolektorów; 2 maskownice; płyn solarny 20 litrów) wynosi ok. 12000 zł brutto. Do tego należy doliczyć koszty zestawu montażowego, który należy dobrać odpowiednio do rodzaju powierzchni, na której kolektory będą montowane. Przykładowo cena katalogowa zestawu montażowego na dach skośny dla 3 kolektorów wynosi 680 zł brutto, natomiast zestaw na powierzchnię płaską kosztuje katalogowo 1220 zł brutto. W wycenie należy uwzględnić również orurowanie, połączenie z instalacją wodną oraz podłączenie kotła c.o. do górnej wężownicy zasobnika solarnego. Zazwyczaj najkorzystniejszy dla klienta jest zakup kompletnej instalacji solarnej wraz z jej montażem w firmie instalacyjnej.

Ogrzewacze bezciśnieniowe współpracują z baterią trójdrożną, która odcina ciśnienie wody przed urządzeniem. W chwili, kiedy ciepła woda jest zakręcona w ogrzewaczu nie panuje ciśnienie wody, które jest w instalacji wodnej. Bateria trójdrożna spełnia również rolę zaworu bezpieczeństwa. Pojemnościowe ogrzewacze w wersji bezciśnieniowej występują z reguły w wersji do zasilania umywalki w ciepłą wodę. Są to urządzenia przeznaczone do jednego punktu odbioru wody. Ze względu na konieczność zastosowania baterii trójdrożnej i jej odpowiedniego połączenia z urządzeniem powinny one być zlokalizowane blisko siebie. Należy pamiętać, że urządzenia bezciśnieniowego z zasady nie można podłączyć w sposób ciśnieniowy, gdyż może to prowadzić do jego awarii. Urządzenia ciśnieniowe mogą w ciepłą wodę zaopatrywać od jednego do kilku punktów odbioru wody. Najczęściej można je podłączać zarówno w sposób bezciśnieniowy, jak i ciśnieniowo. Przy podłączeniu ciśnieniowym z jednej strony do ogrzewacza doprowadzamy wodę zimną, z drugiej strony wodę ciepłą rozprowadzamy do jednego lub kilku "kranów". W kabinach prysznicowych, zwłaszcza w domkach campingowych stosuje się często bezciśnieniowe podgrzewacze przepływowe np. EPJ.P Primus firmy Kospel. Jeżeli jednak chodzi o elektryczne ogrzewacze pojemnościowe to są to z reguły urządzenia ciśnieniowe. Nagrzanie 20 litrów wody grzałką o mocy 2kW od temperatury 10 do 40 st.C będzie trwało orientacyjnie ok. 22-25 minut. 20 litrów ciepłej wody, w zależności od zastosowanej wylewki prysznicowej, wystarczy na prysznic trwający średnio od 2 do 7 minut. W opisywanej sytuacji najsensowniejsze wydaje się zastosowanie podgrzewacza przepływowego o mocy ok. 12kW np. PPE2-09/12/15 firmy Kospel. Jest to urządzenie trójfazowe, elektroniczne w którym można ustawić temp. wody wylotowej z urządzenia w zakresie od 30 do 60 st.C. Podgrzewacz załączy się tylko wtedy, kiedy odkręcimy kran z ciepłą wodą. Wydajność podgrzewacza o mocy 12kW zapewnia odpowiednie ilości wody do zasilenia standardowej wylewki prysznicowej o zapotrzebowaniu na wodę w okolicach 5-6 litrów na minutę. Zastosowanie opisanego podgrzewacza przepływowego zapewnia dużo lepszy komfort użytkowania niż w przypadku zastosowania zbiornika o pojemności 20 litrów z grzałką elektryczną.

Podstawowy problemem, przy tego typu konstrukcji zbiorników i przy ich montażu w pionie dotyczy braku możliwości odpowietrzenia płaszcza wodnego. Na górze płaszcza wodnego, ponad króćcem zasilającym wytworzy się poduszka powietrzna, która będzie miała istotny wpływ na pracę urządzenia.

Aktualnie produkowane kotły elektryczne firmy Kospel mogą pracować zarówno w układzie zamkniętym jak i otwartym. Minimalne ciśnienie wody na poziomie kotła powinno wynosić 0,5bar (5m słupa wody). Jeżeli kocioł pracuje w układzie otwartym to istnieje możliwość wyłączenia kontroli ciśnienia wody w instalacji przez kocioł. W takim przypadku kocioł nie bierze pod uwagę ciśnienia wody w układzie grzewczym. Funkcję tą można wyłączyć w tzw. ustawieniach zaawansowanych, co jest opisane w instrukcji kotłów. Oczywiście praca kotła w instalacji typu zamkniętego jest lepsza zarówno dla kotła jak i reszty instalacji od pracy w układzie otwartym. Gwarancja dla kotłów pracujących w układzie otwartym i zamkniętym jest identyczna.

Przedstawione wyliczenia opierają się na parametrach mówiących o klasie ocieplenia budynku. Oczywiście w praktyce występują różne budynki, również słabo ocieplone. Jednak jednym z celów tego artykułu jest właśnie zwrócenie uwagi, jak ważna jest dobra izolacja cieplna! Przy wyliczeniach przyjęto parametry budynku "tradycyjnego" o dobrej izolacji cieplnej oraz domu energooszczędnego o bardzo dobrej izolacji cieplnej. W żadnym miejscu tego artykułu nikt nie mówi, że ogrzewanie elektryczne jest tańsze niż ogrzewanie kotłem stałopalnym, pada wręcz stwierdzenie, że "zastosowanie paliwa stałego jest obecnie najtańsze w eksploatacji". Jest natomiast mowa o tym, że kotły stałopalne są najmniej komfortowe, a może inaczej - są najbardziej "obsługowe" - i z takim twierdzeniem chyba nie można się nie zgodzić. W związku z tym wpięcie do układu kotła elektrycznego poprawia komfort eksploatacji - zwiększa bezobsługowość przy tylko nieznacznym wzroście kosztów eksploatacji. Kocioł elektryczny zapewnia komfortowe ogrzewanie, jest stosunkowo tani w inwestycji a przy dobrze ocieplonym budynku oraz zastosowaniu odpowiedniej taryfy i akumulacji ciepła jego eksploatacja jest niedroga.

W takim przypadku najbardziej sensowne będzie zastosowanie jednak 2 kotłów c.o. Umożliwi to precyzyjne rozdzielenie kosztów eksploatacji pomiędzy 2 mieszkania. Zapewni także najbardziej dopasowane do indywidualnych potrzeb ustawienia pracy instalacji c.o. na obydwa mieszkania. W przypadku zastosowania 1 kotła trzeba by zbudować skomplikowany układ, który prawdopodobnie wcale nie byłby tańszy inwestycyjnie od zastosowania 2 kotłów c.o. Piotr Sosnowski

W przypadku zastosowania podgrzewacza elektronicznego firmy Kospel np. KDE Bonus electronic o mocy 9 kW, można zasilać go wodą wstępnie podgrzaną nawet do 70 st.C. Urządzenie to posiada czujnik temperatury wody wlotowej do urządzenia, posiada również czujnik przepływu wody. Elektroniczny układ sterowania zapewnia stabilizację i regulację temperatury wody w zakresie 30-60 st.C. Jeżeli do podgrzewacza wpuścimy wodę o temperaturze 30 st.C, natomaiast na podgrzewaczu będziemy mieli ustawioną temperaturę 40 st.C to urządzenie dogrzeje wodę o 10 st.C. Jeżeli natomiast do podgrzewacza wpuścimy wodę o temperaturze np. 60 st.C a na urządzeniu będzie ustawiona temperatura zadana na poziomie 40 st.C to podgrzewacz jedynie przepuści wodę nie załaczając się. Rozwiązanie takie doskonale sprawdza się do dogrzewania wody z zasobnika c.w.u. zasilanego np. kotłem c.o. lub wspólpracującego z kolektorami słonecznymi. Podgrzewacz przepływowy można podłączyć bezpośrednio do wymiennika z ciepłą wodą w przypadku jeżeli mamy pewność, że temperatura wody w zbiorniku nie przekroczy 70 st.C, w innym przypadku pomiędzy wymiennikiem a podgrzewaczem przepływowym należy zastosować zawór mieszający. Piotr Sosnowski