Skocz do zawartości

Izohan

Uczestnik
  • Posty

    58
  • Dołączył

  • Ostatnio

  • Dni najlepszy

    3

Wszystko napisane przez Izohan

  1. Nie można jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie. Rodzajów pap i folii budowlanych jest bardzo dużo. Papa może być zgrzewalna lub klejona lepikami na zimno, mieć różną grubość i różnorakie dodatki modyfikujące ( np. APP , SBS). Folia może być PE lub HDPE (bardziej wytrzymała) , mieć rożną grubość, a tym samym mniej lub bardziej być narażona na uszkodzenia mechaniczne. Obydwa materiały są wyrobami rolowymi, ale maja różne wymiary, a co za tym idzie różna jest ilość złącz (miejsca newralgiczne). Poza tym w pomieszczeniach przeznaczonych na stały pobyt ludzi nie wolno stosować preparatów bitumicznych (a papa to nic innego jak bitum na osnowie). Papa poprzez zgrzanie lub przyklejenie jest zespolona z podłożem, folia tylko przyłożona i dociśnięta warstwami wierzchnimi. Folia PE najczęściej stosowana jest do izolacji posadzek na gruncie w budynkach niepodpiwniczonych. W budynkach podpiwniczonych, a szczególnie przy niekorzystnych warunkach wodno-gruntowych zdecydowanie korzystniej stosować jest hydroizolacje zespolone lub papy zgrzewalne. mgr inż. Małgorzata Kłapkowska
  2. Hydroizolacja posadzek na gruncie w budynkach niepodpiwniczonych wykonywana jest na warstwie betonu podkładowego zwanego chudym betonem. Zazwyczaj warstwa betonu podkładowego znajduje się na poziomie terenu lub powyżej poziomu terenu. W takim wypadku hydroizolację poziomą można wykonać z folii PE grubości 0,2 mm. Z uwagi na możliwość wystąpienie uszkodzeń mechanicznych zalecane są dwie warstwy folii. Należy tez zwrócić uwagę na należyte połączenie izolacji poziomej posadzki z izolacją poziomą tzw. zamykającą w ścianie fundamentowej (na 10 cm zakład). Poza tym najkorzystniej jest stosować jak najmniejszą ilość płacht folii (jedna płachta na cale pomieszczenie). Arkusze powinny być łączone na samoprzylepne taśmy dwustronne. mgr inż. Małgorzata Kłapkowska
  3. W przypadku pleśni należy oddzielić dwie fazy walki: zabijanie i usuwanie. Grzyby pleśniowe łączą się z podłożem wyspecjalizowanymi komórkami-strzępkami, wrastającymi na głębokość nie przekraczającą 1mm. Usuwanie plechy można więc w większości przypadków ograniczyć do zdrapania farby ze ściany ? ale ważne: zawsze na mokro. Można to zrobić wodą ze zwykłym detergentem przy pomocy szczotek. Zabijanie to następny etap prac. Pleśń jest słaba tylko jak kiełkuje. W tym czasie należy do niej dotrzeć z preparatem grzybobójczym. Jedna aplikacja środka grzybobójczego natrafia na różne fazy rozwojowe grzybni - zniszczy grzybnię wegetatywną, kiełkujące zarodniki, natomiast konidiom, niekiełkującym jeszcze zarodnikom czy innym formom przetrwalnikowym nie zrobi nic. Dlatego też należy stosować metodę tyndalizacji: minimum trzykrotne powtórzenie. Przerwy między poszczególnymi aplikacjami pozwolą formą odpornym na środki grzybobójcze przejść w stan aktywny, a więc podatne na zabójcze działanie preparatu. Na oczyszczone z nalotów, osuszone oraz odkurzone podłoże można rozpocząć nakładanie preparatu grzybobójczego IZOHAN grzybostop. Preparat aplikujemy dwukrotnie w odstępach ok. 12-24 godzinnych. Trzecia aplikacja odbywa się już za pomocą preparatu IZOHAN grzybochron. Zapobiega on nie tylko pierwotnym, ale i wtórnym porażeniem grzybami pleśniowymi. mgr inż. Małgorzata Kłapkowska
  4. W przypadku pleśni należy oddzielić dwie fazy walki: zabijanie i usuwanie. Grzyby pleśniowe łączą się z podłożem wyspecjalizowanymi komórkami-strzępkami, wrastającymi na głębokość nie przekraczającą 1mm. Usuwanie plechy można więc w większości przypadków ograniczyć do zdrapania farby ze ściany ? ale ważne: zawsze na mokro. Można to zrobić wodą ze zwykłym detergentem przy pomocy szczotek. Zabijanie to następny etap prac. Pleśń jest słaba tylko jak kiełkuje. W tym czasie należy do niej dotrzeć z preparatem grzybobójczym. Jedna aplikacja środka grzybobójczego natrafia na różne fazy rozwojowe grzybni - zniszczy grzybnię wegetatywną, kiełkujące zarodniki, natomiast konidiom, niekiełkującym jeszcze zarodnikom czy innym formom przetrwalnikowym nie zrobi nic. Dlatego też należy stosować metodę tyndalizacji: minimum trzykrotne powtórzenie. Przerwy między poszczególnymi aplikacjami pozwolą formą odpornym na środki grzybobójcze przejść w stan aktywny, a więc podatne na zabójcze działanie preparatu. Na oczyszczone z nalotów, osuszone oraz odkurzone podłoże można rozpocząć nakładanie preparatu grzybobójczego IZOHAN grzybostop. Preparat aplikujemy dwukrotnie w odstępach ok. 12-24 godzinnych. Trzecia aplikacja odbywa się już za pomocą preparatu IZOHAN grzybochron. Zapobiega on nie tylko pierwotnym, ale i wtórnym porażeniem grzybami pleśniowymi. mgr inż. Małgorzata Kłapkowska
  5. Tak zwane ?płynne folie? to gotowe do użycia masy o półpłynnej konsystencji stosowane jako izolacja przeciwwilgociowa w pomieszczeniach mokrych. Zalety płynnych folii: - wykonywanie bezspoinowych powłok hydroizolacyjnych (nie ma potrzeby wykonywania zakładów, docinania, dopasowywania, etc, nie ma też problemów z izolowaniem nieregularnych, skomplikowanych kształtów) - ich zastosowanie pozwala na wykonanie okładzin ceramicznych bezpośrednio na powłoce izolacyjnej (najlepszym sposobem zapewnienia szczelności wykładziny z płytek ceramicznych jest przeniesienie warstwy izolacji wodoszczelnej z umieszczonej na podłożu, do warstwy leżącej bezpośrednio pod płytkami, a więc bliżej źródła oddziaływania wody) - rezygnacja z dodatkowej warstwy dociskowej, co znacznie skraca nam czas wykonywanych prac, zmniejsza ciężar obciążający warstwę konstrukcyjną i minimalizuje koszty - możliwość wypełnienia uszkodzeń za pomocą tej samej masy, tym samym zachowania ciągłości izolacji, nawet gdy podczas prac powłoka ulegnie uszkodzeniu - bezproblemowa izolacja szczegółów konstrukcyjnych: przejść ściana/posadzka, izolacja przejść rur, wpustów dennych etc. - możliwość mostkowania rys podłoża dzięki wysokiej elastyczności produktu - bardzo dobra przyczepność do podłoży mineralnych, płyt GK, płyt gipsowo- włókowych etc. - możliwość stosowania w pomieszczeniach przeznaczonych na stały pobyt ludzi mgr inż. Małgorzata Kłapkowska
  6. Hydroizolacja posadzek na gruncie w budynkach niepodpiwniczonych wykonywana jest na warstwie betonu podkładowego zwanego chudym betonem. Zazwyczaj warstwa betonu podkładowego znajduje się na poziomie terenu lub powyżej poziomu terenu. W takim wypadku hydroizolację poziomą można wykonać z folii PE grubości 0,2 mm. Z uwagi na możliwość wystąpienie uszkodzeń mechanicznych zalecane są dwie warstwy folii. Należy tez zwrócić uwagę na należyte połączenie izolacji poziomej posadzki z izolacją poziomą tzw. zamykającą w ścianie fundamentowej (na 10 cm zakład). Poza tym najkorzystniej jest stosować jak najmniejszą ilość płacht folii (jedna płachta na cale pomieszczenie). Arkusze powinny być łączone na samoprzylepne taśmy dwustronne. mgr inż. Małgorzata Kłapkowska
×
×
  • Utwórz nowe...