Aktywni na Forum

Kłaniam ponownie. 2 czerwca 2013 roku pochwaliłem się na tym forum swoim projektem altany: Ponieważ w 2013 roku nie udało mi się zorganizować odpowiedniego drewna (nie wyschłoby na czas, by w trakcie urlopu zbudować altanę), przełożyłem prace na rok 2014. I bardzo dobrze się stało, bo dostałem w odpowiednim momencie całą stertę klocków do dalszej zabawy: Drewno modrzewiowe, podsuszane, pięknie oheblowane. Koszt konstrukcji bez podłogi: 5386zł. Do tego niecałe 2000zł za deski tarasowe, również z modrzewia, z tego samego zakładu (polskiedrewno.pl - polecam z całego serca!). No i gdy moje dziewczyny się smacznie hamakowały: Ja przystąpiłem do dzieła. Wywierciłem wiertnicą metrowe dołki, które zalałem betonem i zazbroiłem wpuszczając w pionie 8mm pręty (takie miałem). Na wierzchu każdego słupka zatopiłem podstawy do słupów - odpowiednio wypoziomowałem wszystko i ogarnąłem teren, aby woda nie miała szansy stać w okolicy. W jednym z etapów wyglądało to tak: Potem przyszła pora na konstruowanie. Słupy stawiane były po kolei. So słupów montowałem poprzeczki, skręcając je dwugwintami i nakrętkami chowanymi w odpowiednim nawierceniu w poprzeczce - coś w rodzaju takiego złącza meblowego, ale w odpowiedniej skali i wytrzymałości: Konstrukcja stawała w znośnym tempie, po dwie pary na dzień: Szybko przyszło też wiązanie górne: Robiłem wszystko, aby nie było widać żadnych elementów łączących. Jednocześnie nie miałem tyle umiejętności i cierpliwości (mam ADHD ;) ), żeby zrobić eleganckie wręby i czopy, ale też nie pozwoliłem sobie na totalne ignorowanie fizyki - musiałem jakoś to wszystko poklinować, żeby się nie rozjechało i poskręcało: Zrobiłem w każdym elemencie podcięcie na 1/3 grubości. I nakładałem je na siebie. Potem od góry wszystko skręciłem 12-calowym grubym wkrętem z potężną podkładką. Całość jest stabilna jak skała (no dobra, drgania jakieś są, jak się mocno szarpie, ale rozbujać się nie daje!). DACH. To było wyzwanie. Nie chcieliśmy pełnego dachu, by nie robić ciemnicy w środku. Jednocześnie coś musiało być nad głową i jakiś cień tworzyć. Zrobiłem więc drewniane krokwie, z calowych desek, odpowiednio przyciętych, aby było wzajemne klinowanie z kamienicą i murłatą. W każdej desce, 1 cal od góry jest po obu stronach wyfrezowany rowek na wsunięcie pasów przyciemnianego poliwęglanu. Kąt dachu i względne spasowanie drewna i płyt powoduje, że dach jest pięknie szczelny i żaden deszcz ani śnieg mu nie straszny. Przy kalenicy zostawiłem 2-centymetrowe szczeliny na wentylację, a do kalenicy od góry przymocowałem poliwęglanowy okapnik, aby chronił wentylację przed deszczem. Nie mam niestety detali dachu, ale jak przyjdzie wiosna, mogę podrzucić na życzenie co i jak. Konstrukcja dachu zajęła mi 2 tygodnie... Tyle sztuk do samodzielnego wycięcia domowymi narzędziami i to frezowanie rowków. To było coś... Potem poszedł w ruch pędzel. No, marko Vidaron... Miej się na baczności. Poświęciłem się i pomalowałem 3 razy. Tak jak w karcie gwarancyjnej: trzy razy! Bezbarwny i dwa razy kolor! Jak w ciągu 6 lat będę się musiał znowu tak poświęcić, to spotykamy się w sądzie! Bo sam zwrot kasy za impregnat to mam gdzieś. To ile mnie to kosztowało kilometrów po drabinie, jest warte więcej niż te 400zl... Mówię serio: w sądzie! Swoją drogą kolor na zdjęciu wyszedł koszmarny - w oryginale jest coś w okolicach koloru miodowego. I podczas, gdy moje dziewczyny dalej się hamakowały: ... nadeszła pora na podłogę. Zamontowałem kontrlegary, legary. Wszystko z delikatnym spadem w jedną stronę, aby ewentualna woda spływała. Na to deski tarasowe, znowu malowanie 3 razy... Nie mam niestety zdjęć z tego etapu - za bardzo się zaangażowałem i pozapominałem. Ale powiem Wam jedno: zrobiłem to. Warto było się poświęcić. Altana stanęła. Skończył się urlop no i minęło lato. Nie było już czasu i potrzeby na wyposażenie. Jedyne co mi zostało, to zlecić uszycie zimowego wdzianka dla altany, żeby śnieg jej nie zasypywał i żeby było gdzie schować meble ogrodowe. Koszulkę na wymiar uszyliśmy z folii zbrojonej siatką z włókna szklanego. Mnogość oczek i sznurki pozwoliły wszystko ślicznie upiąć i zabezpieczyć altanę przed śniegiem: Dopiero następnego roku doczekaliśmy się w środku mebli, oświetlenia i ozdób. Ale warto było. Dzieło się skończyło i od teraz każde lato możemy spędzać w takim oto ogrodowym pokoju: Na powyższym zdjęciu na froncie brakuje jeszcze pierwszego stopnia, którym stała się wielka bela modrzewiowa obsypana korą. A potem zamieniłem sznurki, na których zawisły zasłony na porządne karnisze. A wieczorem: Jak widzicie, marzenia się spełniają. Czasem trzeba poczekać, czasem trzeba popłakać. Ale jak już się zrobi, to jest się bohaterem swojego domu ... albo swojej altanki. A szczęście żony bezkresne! Pozdrawiam kolorowo i czekam na lato, by znów cieszyć się ciepłym wieczorem w altanie. A powyższy opis, niech będzie motywacją dla tych, co dopiero planują lub na planach się zatrzymali.

Używałeś Ty kiedy klimatyzatora? Bo ja latem na co dzień. W ciągu godziny chcesz ochłodzić nagrzany i ciągle rozgrzewający się dom? 6 kilowatowym piździkiem? Nim Ci doleci do tego Twojego mikrosaloniku, to odzyska ciepło z lutni. Ciągła rekuperacja. Klima powinna chłodzić non stop. Skoro Ty jednak w ciągu godziny schładzasz, to zimną z pewnością w ciągu godziny nagrzewasz ten dom. Powinieneś zrobić sobie OZC na klimatyzator, aby być świadomym inwestorem, bo teraz łykłeś te moje „6 kW”, jak kaper gliste. Ja, choć mam duży okap, uważam rolety zewnętrzne za niezbędne. Mało tego - zainwestowałem w takie na pilota, co se moge sterować każdą z osobna lub wszystkimi na raz. Wyrzucona kasiurka w błoto, co nie? PS. Koniec burdelu u Baśki, jakkolwiek by to nie brzmiało!

Musisz trochę nadrobić zaległości i poczytać o hortiterapi. Hipokrates z Kos był pierwszym, który zauważył pozytywne oddziaływanie natury mówiąc „Medicus curat, natura sanat” – lekarz leczy, natura uzdrawia. Proponuję z większym respektem o pieleniu, chwastach i warzywniaku. Może się przydać.

siatka z klejem zabezpiecza styro kubełki pozwalają na odprowadzenie wody w dół hydroizolacja powinna być na murze glina jest hydroizolacją to zresztą pisałem zaś wcześniej jak nie dałbyś kubełków co by się mogło stać ??? biorąc pod uwagę że Twój chudziak jest na plusie względem poziomu gruntu to jedynie woda mogłaby Ci się wlać do piwnicy - której zresztą nie posiadasz głównie chodzi o to że mokry mur szybciej przemarza , a co za tym idzie trafia go szlag ale kubełki takiego stanu rzeczy nie zmienią i nie uczynią ściany suchej choć dla większości ludzi jak widzą kubełki znaczy jest hydroizolacja nikt nie bierze pod uwagę że zarówno kubełki jak i dreny mogą się psu na budę zdać jak źródełko artezyjskie masz pod środkiem budynku przy dobrej hydroizolacji to kubełki można dać albo nie - nie ma to żadnego znaczenia ściana będzie sucha przy byle jakiej hydroizolacji szkoda kasy na kubełki bo poza poprawieniem humoru nic więcej nie zdziałają. Szczelną wannę z kubełków to tylko jeden znany mi specjalista potrafił zrobić - przynajmniej teoretycznie a z całą pewnością werbalnie - ale to już grupa trzymajmy się razem

Histerezę można też rozumieć jako opóźnienie w reakcji na zmianę stanu (warunków). W przypadku termostatu tym stanem jest temperatura wody. W praktyce wygląda to tak, że zależnie od wartości histerezy sterownik będzie miał inny zakres tolerancji dla temperatury wody. Przecież nie chodzi o to, żeby próbował "na sztywno" utrzymać równo 70°C - efektem byłoby wyłączanie lub włączanie grzałki co parę minut. Histereza w termostatach bywa rozumiana dwojako, to już kwestia podejścia producenta. Wersja pierwsza. Temperatura zadana 70°C, histereza 4°C. Woda jest zimna. Grzałka włącza się i grzeje, aż woda osiągnie 70°C. Wówczas grzałka wyłącza się. Kiedy załączy się ponownie? Gdy temperatura wody spadnie o ustawioną wartość histerezy, w naszym przypadku o 4 stopnie, do 66°C. Wersja druga. Temperatura zadana 70°C, histereza 4°C. Sterownik próbuje utrzymać temperaturę jak najbliżej wartości zadanej, traktując ją jak temperaturę średnią. Obszar tolerancji to wartość histerezy. W efekcie grzałka włącza się zawsze, gdy temperatura wody spadnie poniżej 68°C i ogrzewa ją nawet do czasu osiągnięcia 72°C. Po wyłączeniu zaczyna znów pracować przy spadku temperatury poniżej 68°C. Zależnie od pomysłowości programisty możliwe są jeszcze dalsze modyfikacje tych wariantów. W efekcie przy ustawionej wysokiej wartości histerezy, sterownik wyłączy grzałkę np. już po osiągnięciu 65°C w zbiorniku z wodą, choć temperatura zadana będzie ustawiona na 70°. Żeby podgrzać wodę bardziej trzeba ustawić wyższą temperaturę zadaną i/lub zmniejszyć wartość histerezy.