Aereco

Czujnik dokonuje pomiaru wilgotności względnej charakteryzującej powietrze w otoczeniu nawiewnika. Jak wyjaśniono poprzednio poziom wilgotności względnej ściśle zależy od temperatury powietrza. Dlatego od prawidłowej konstrukcji nawiewnika zależy odpowiednia temperatura czujnika, uwzględniająca temperaturę powietrza zewnętrznego i wewnętrznego. Może prosty przykład pozwoli lepiej zrozumieć konieczność takiej pracy czujnika. Dla parametrów powietrza na środku pomieszczenia np. 22 stopnie i wilgotność względna 35%, nawiewnik, którego czujnik odczytywałby taką samą wilgotność, przy tej samej temperaturze, pozostawałby przymknięty. Tymczasem do pomieszczenia powinno dopływać powietrze po to chociażby aby nie dopuścić do wykroplenia pary wodnej na szybach. Teraz, niższa temperatura w otoczeniu czujnika sprawi, że przy tej samej zawartości pary wodnej, wilgotność względna będzie większa, co pozwoli na otwarcie nawiewnika. Dlatego ważne jest to zrównoważenie temperaturowe nawiewnika który inaczej nie mógłby reagować dostatecznie szybko na wzrost wilgotności.

Żeby wyjaśnić dobrze zasadę działania nawiewnika higrosterowanego nie może się obejść bez krótkiego chociaż objaśnienia towarzyszących temu zjawisk fizycznych. Jeżeli założymy, że w danej chwili powietrze w pomieszczeniu zawiera określoną ilość pary wodnej wyrażonej w g/kg powietrza, to wilgotność względna w pomieszczeniu będzie różna w zależności od tego w którym miejscu dokonamy pomiaru. Ta zmienność związana jest z różnymi wartościami temperatury w pomieszczeniu. Inna temperatura panuje na środku pomieszczenia a inna w pobliżu ściany zewnętrznej i okien. W okresie grzewczym z zasady mniejsza temperatura będzie panowała właśnie w pobliżu ściany zewnętrznej czy okna. Zgodnie z prawami fizycznymi ilość pary wodnej jaka może znajdować się w danej objętości powietrza, bez wystąpienia zjawiska wykroplenia, będzie zależna od temperatury tego powietrza. Im jest ona wyższa tym więcej pary wodnej może zawierać powietrze. Stopień nasycenia powietrza parą wodną oznaczony jest parametrem zwanym wilgotnością względną która przyjmuje wartości od 0 do 1 lub jeśli chcemy inaczej to wyrazić od 0% 100%. Teraz, jeśli przekroczymy graniczną wartość 100% i będziemy dalej doprowadzać parę wodna do powietrza, bez podniesienia jego temperatury, wystąpi zjawisko wykroplenia. Żeby się odnieść do spraw z naszego życia codziennego, warto zauważyć, że zjawisko mgły występuje nad ranem lub wieczorami właśnie wtedy gdy spada temperatura. Szyby okien zaczynają parować od dołu bo im wyżej w pomieszczeniu tym temperatura powietrza jest większa. A jeśli już o wykropleniu mowa, to właśnie to zjawisko towarzyszy zbyt dużej ilości pary wodnej w powietrzu. I znów trzeba odnieść się do praw fizyki, para wodna zacznie się wykraplać na najchłodniejszych powierzchniach w pomieszczeniu. Najczęściej w przypadku pokoi będzie to szyba okna ale również źle zaizolowane fragmenty ścian zewnętrznych. Po tym może przydługim ale koniecznym wstępie można przejść do opisania zasady działania nawiewnika higrosterowanego którego czujnik odczytuje wilgotność względną powietrza. Umiejscowienie czujnika w nawiewniku sprawia, że znajduje się on w strefie oddziaływania temperaturowego powietrza zewnętrznego oraz wewnętrznego. Cały trud producenta polega na tym aby tak skonstruować nawiewnik aby temperatura czujnika stanowiła pewną wypadkową temperatury zewnętrznej i wewnętrznej. Można by się teraz zastanowić czy takie działania są w ogóle potrzebne. Wyobraźmy sobie, że nie dokładamy należytej staranności podczas konstruowania nawiewnika i temperatura czujnika jest zbliżona do temperatury zewnętrznej. Wówczas taki nawiewnik reagowałby w większym stopniu na parametry powietrza zewnętrznego co w zimie sprowadzałoby się ni mniej i więcej do tego, że taki nawiewnik pozostawałby otwarty przez cały czas. Niska temperatura sprawia, że już niewielkie ilości pary wodnej w powietrzu zwiększają wilgotność względną do wartości bliskich 100%. Dla takiego nawiewnika trudno byłoby mówić o działaniu automatycznym i zmienności przepływu w zależności od wilgotności. Takie rozwiązanie nie przyniosłoby żadnych oszczędności. To teraz zastanówmy się nad zmianą koncepcji, co by było gdybyśmy tak skonstruowali nawiewnik by jego temperatura była równa temperaturze na środku pomieszczenia. Taki nawiewnik odczytywałby temperaturę i wilgotność jaka panuje w centrum pomieszczenia więc z pozoru byłoby to rozwiązanie idealne. Jednak tylko z pozoru. W okresie grzewczym często mamy do czynienia ze zjawiskiem przegrzewania pomieszczeń a co za tym idzie z dość niskim poziomem wilgotności względnej w pomieszczeniu. W tym miejscu powinny się przypomnieć trochę starszym forumowiczom nawilżacze kamionkowe wieszane na grzejnikach. Zjawisko „suchego powietrza” jest dodatkowo potęgowane faktem, że w zimie powietrze zewnętrzne zawiera bardzo małe ilości pary wodnej. Wszyscy pamiętamy o czym mówiliśmy na początku, im niższa temperatura tym mniej pary wodnej zawiera powietrze. W związku z tym większość pary wodnej w pomieszczeniu to ilości wytworzone w procesie użytkowania mieszkania. A więc efekt działania nawiewnika wyposażonego w czujnik, którego temperatura byłaby zbliżona do temperatury na środku pokoju byłby taki, że pozostawałby przez cały czas przymknięty. Nie dość, że spadłaby ilość powietrza powodując pogorszenie komfortu i wzrost stężenia innych zanieczyszczeń obecnych w powietrzu którym oddychamy to doszłoby do paradoksalnego, zdawałoby się, zjawiska. Otóż pogorszenie wymiany powietrza w pomieszczeniu spowodowałoby wykroplenie pary wodnej na szybach i innych chłodnych miejscach. Reasumując nawiewniki higrosterowane działają poprawnie jeśli producent dołożył należytej staranności podczas ich konstruowania. Wszystkich zainteresowanych poszerzeniem wiedzy technicznej w tym zakresie odsyłam do normy PN-EN 13141:9:2010 dotyczącej badań właściwości nawiewników higrosterowanych. Norma ta opisuje metodę badań w warunkach tzw. nieizotermicznych. Dzięki tej metodzie widać jak nawiewniki zachowują się podczas pracy w okresie zmiennych temperatur zewnętrznych.

Witam. Nawiewniki powinny być zamontowane we wszystkich pomieszczeniach mieszkalnych tj. pokojach. Tu obowiązuje prosta zasada, jeden nawiewnik wystarcza na ok. 20 m2 powierzchni pokoju. W przypadku kuchni nawiewniki montujemy w mieszkaniach małych 1-2 pokojowych. W przypadku gdy kuchnia połączona jest z salonem z reguły wystarcza gdy nawiewniki są zamontowane w pokojach. Nie montujemy nawiewników w łazience, ubikacji, garderobie i innym pomieszczeniu pomocniczym, z którego powietrze usuwane jest kanałami wentylacyjnymi. Pomieszczenie te wentylowane są pośrednio powietrzem napływającym z pokoi. Powyższe zasady odnoszą się zarówno do nawiewników okiennych jak i ściennych. Montażu tych urządzeń powinny dokonywać wyspecjalizowane firmy monterskie lub producenci okien.

Sama potwierdziła Pani, że rozszczelnienie nie jest najlepszym rozwiązaniem…. Jeśli chodzi o straty ciepła to system centralnego ogrzewania uwzględnia ilość energii potrzebną na podgrzanie powietrza wentylacyjnego. Przypadkowe, niekontrolowane rozszczelnianie powoduje większe starty energetyczne niż automatyczne nawiewniki. Cóż, wolna wola, proszę użytkować przez zimę okna z rozszczelnieniem i wtedy będzie można zadecydować czy takie rozwiązanie jest zadowalające.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami od 1 stycznia 2009 doprowadzenie powietrza w instalacjach wentylacji grawitacyjnej oraz mechanicznej wywiewnej powinno być zapewnione przez ścienne lub okienne nawiewniki powietrza. Abstrahując od przepisów rozszczelnienie okna poprzez zmianę położenie klamki posiada następujące wady w stosunku do zamontowanego nawiewnika automatycznego: - po pierwsze do okna trzeba podejść za każdym razem, aby je rozszczelnić lub zamknąć, - po rozszczelnieniu nawiew realizowany jest po całym obwodzie okna, co może być przyczyną dyskomfortu, szczególnie jeśli śpimy lub siedzimy w pobliżu takiego okna, - w zależności od ustawienia okuć dopływ powietrza okazuje się bardzo często nie wystarczający do pokrycia wszystkich potrzeb wentylacyjnych, - okno rozszczelnione nie chroni użytkowników przed hałasem, deszczem oraz włamaniem – takich problemów nie ma jeśli są zamontowane nawiewniki, - przepływ powietrza przez okno rozszczelnione jest regulowany wyłącznie od różnicy ciśnień – to mniej energooszczędne rozwiązanie w porównaniu z nawiewnikami, - ponieważ wentylacja musi działać przez 24h/dobę, okno powinno być przez cały czas rozszczelnione. "Kominki", które Pan zamontował są bardzo złym rozwiązaniem i absolutnie nie zastąpią tradycyjnych kanałów wentylacyjnych. W tej sytuacji warto byłoby się zastanowić nad instalacją wentylacji mechanicznej, przynajmniej wywiewnej. Inaczej należy się spodziewać ogromnych problemów z użytkowaniem budynku.

Cóż, aby wentylacja działała sprawnie konieczne jest zapewnienie skutecznego dopływu powietrza oraz późniejsze usunięcia na zewnątrz. Dopływ powietrza do łazienki powinien być realizowany przez nawiewniki powietrza umieszczone w pokojach. Powietrze takie przepłynie przez całe mieszkanie min. do łazienki w której powinien się znaleźć sprawny kanał wentylacyjny. Wspomaganie mechaniczne wywiewu można stosować ale z pewnymi warunkami. Przewód wywiewny należy wyprowadzić bezpośrednio na zewnątrz a nie na sam strych. W ten sposób, jak to opisano w pytaniu, nie będzie to działało nie mówiąc już o tym, że zużyte powietrze odprowadzane na strych nie zrobi mu najlepiej. Sam wentylator uruchamiany wyłącznie przy zapalonym świetle to też ograniczenie w ciągłym działaniu wentylacji. Po zgaszeniu światła pomieszczenie jest bowiem pozbawione wentylacji. Najlepiej byłoby zastosować mechaniczne wspomaganie wyciągu w całym budynku. Oczywiście należy pamiętać, że mechaniczną wentylację wywiewną można zastosować jeśli w budynku nie znajdują się urządzenia grzewcze podłączone do własnego przewodu spalinowego i czerpiące powietrze do spalania wprost z pomieszczenia.

Występujące na rynku nawiewniki powietrza można podzielić na automatyczne i ręczne. Najprostsze z nich to nawiewniki ręczne. Stopień otwarcia będzie zależał wyłącznie od użytkownika. Jest to w sumie najmniej wygodny sposób regulacji bo wymaga za każdym razem podejścia do okna. Najwygodniejsze są nawiewniki automatyczne. Wielkość otwarcia będzie zmienna i zależna od takich parametrów jak różnica ciśnień czy wilgotność względna powietrza. Zadaniem nawiewników automatycznych ciśnieniowych jest utrzymywanie stałej ilości doprowadzanego powietrza. Nagłe podmuchy wiatru nie spowodują wtłoczenia do mieszkania zbyt dużej ilości powietrza Nawiewniki automatyczne higrosterowane dostosowują stopień otwarcia do poziomu wilgotności względnej wewnątrz pomieszczenia. Im w mieszkaniu więcej osób, im więcej gotujemy czy pierzemy, tym otwarcie nawiewników jest większe. Stabilizacja wilgoci chroni mieszkanie przed wykropleniem pary wodnej i zapleśnieniem mieszkania. Nawiewniki montuje się najczęściej w górnej części okien i drzwi balkonowych. Ponadto występują nawiewniki, które można instalować w ścianach. Nawiewniki ścienne charakteryzują się najlepszym stopniem tłumienia hałasu zewnętrznego.